ဆိုင်ကယ်ပေါ်မှဆင်းပြီး အိမ်ခြံဝန်းထဲကို လွုပ်လီလွုပ်လဲ့လျှောက်ဝင်သွားသော ဒေါ်နီနီမြင့်၏အိုးကြီးကို ကြည့်၍ ထူးကျော်စိတ်ထဲက ကောင်းကောင်းကြီး ပြစ်မှားနေမိသည်။ ဒေါ်နီနီမြင့်သည် သူဆိုင်ကယ်ကယ်ရီဆွဲလာသည့် သက်တမ်းတစ်လျှောက် စိတ်ဝင်စားစရာ အကောင်းဆုံးဟု ဆိုရမည်ဖြစ်သည့် အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူမ အသက်အားဖြင့် ၄၅ နှစ်ဝန်းကျင်ခန့် ရှိပြီ။ […]

ည… အားလုံးတိတ်ဆိတ်၍နေသည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်မျက်လုံးကြောင်၍နေ၏။ အိပ်မရသော်အကြောင်းအရင်းကလည်း ရှိနေသည်မဟုတ်ပါလား…… ကိုယ့်အပေါ်မှာလည်း တာဝန်တစ်ခုရှိနေပြီကော….. သေချာပါသည်….. သို.သော် ထိုတာဝန်သည် လူသိရှင်ကြားမဖြစ်စကောင်းသောတာဝန်…. အစ်မတော် စောကလျာ ပေးအပ်ထားသောအထူးတာဝန်ဟုဆိုရမည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်စင်စစ် ကျေးတောသူမလေးသာဖြစ်၏။ အားလုံးကို ခင်ဖုဏ်းကြောက်ပါသည်၊ လေးစားရပါသည်၊ ထိုင်ဆိုထိုင်၊

စာကိုသေချာမလုပ်ဘူး စာကိုစိတ်မဝင်စားဘူး မနေ့ကတည်းက သေချာသင်ပေးတာ အာရုံကဘယ်ကိုရောက်နေတာလည်း ပြောစမ်း ဆိုပြီး ခေါင်းကိုဒေါက်ခနဲ ခေါက်ခံထိရင်း အောင်မြင့်မြတ် တစ်ယောက်ခေါင်းလေးပွတ်ရင်း အား သေပါပြီဗျာ နာလိုက်တာ ဝသန် ကလည်း မတရားပဲ ခေါက်ပစ်တာ သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း မညှာဘူး

သူ့နံမည်က ဖြိုးကိုကို။ ဒါပေမယ့် အသိမိတ်ဆွေတွေရော၊ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေကရော ဖြိုးလေးလို့ ခေါ်ကြတယ်။ အရပ်ရှည်ပေမယ့် ပိန်ပြီးသွယ်တယ်။ အသားဖြူတော့။ ပိုးဟပ်ဖြူလို့ ကျောင်းမှာတုန်းက နံမည်ပြောင်ခေါ်ကြတယ်။ အလုပ်လုပ်တာက ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းသုံး ပစ္စည်းတွေ ရောင်းတဲ့ ကုမ္ပဏီ တစ်ခုမှာ ဂိုဒေါင်စာရင်းကိုင်တဲ့အလုပ်လုပ်တယ်။

သည်နေ့ ရုံးပိတ် ရက်။ဦးမောင်တ ယောက်မနက်ပိုင်းအားကစားဂျာနယ်ဖတ်နေချိန် ဘေးအိမ်မှ က လေးငိုသံနှင့်အတူဒေါ်ဒေါ်သိမ်း အသံပေါ်လာ၏။ဖိုးမောင်ရေ မင့်တူလေး ဆိုးပေကို ခန ထိမ်းပေးပါဦးဟဲ့။ သူ့အ မေ စမ်းစမ်းက ဈေးဝယ်သွားနေလို့။မှည့်ထားတဲ့နာမည် ဝိုင်းချစ် ။ ငိုသန်လွန်း၍ ဆိုးပေ

ဒီနေ့ လုပ်စရာလေး နဲနဲပါးပါး လုပ်ပြီး လယ်တဲထဲဆေးလိပ်တိုလေးနဲ့ မှိန်းနေတုန်း ဗြုံးဆို ခင်လှ ပေါက်ချလာတယ်။ မျက်စိတဆုံး မြင်နေရတဲ့ လယ်ကွင်းပြင်ကို ငေးပြီး ဟိုတွေးဒီတွေး တွေးနေတာမို့ ဒီကောင်မ ဘယ်ကနေ ဘယ်လို ရောက်လာမှန်းတောင် မသိလိုက်ဘူး။