“အင်းး ဟင်းး ဟင်းး ကိုနေ ကောင်းလိုက်တာ”

မေနှင်း ကော့တက်သွားပြီး ညည်းညူသလို လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မိမိနို့ကိုကိုင်ကာ မျက်စိစုံမှိတ်ပြီး လျှာကို နှုတ်ခမ်းသတ်လျက် ရှိနေသည်ကို မြင်လိုက်ကာ မာလာမှာလည်း ဖင်ကြော ရှုံ့သွားမိသည်။

ကိုနေလရဲ့ ယက်နေပုံကလည်း အားရစရာ။ ထန်းလျက် ခွေးယက်သလိုသာဆိုလျှင် မေနှင်းအဖုတ် အရည်ပျော် ပျောက်ပျက်ကုန်လိမ့်မည်ဟု မာလာ တွေးမိလိုက်သည်။ မိမိအဖုတ်သည်လည်း စိုစွတ်လာသည်ကို သိပြီး အံဩသင့်သွားမိလေတော့သည်။ ဤသို့ စုပ်ယက်ရန် အဆင်ပြေအောင် အမွေးပြောင်အောင် ရှင်းထားမှန်း မာလာ သဘောပေါက်လိုက်သည်။ တစ်ချက် တစ်ချက် ကိုနေလမှ နှာခေါင်းမြုပ်မတတ် စုပ်ယက်လိုက်လျှင် မေနှင်းပေါင်များ ပိုမိုကားတက်လာပြီး အသံပိုကျယ်လာခဲ့သည်။

ထိုသို့ အော်သည်ကို ကိုနေလမှ ပေါင်နှစ်လုံးအား အပေါ်မြှောက်တက်သည်အထိ တွန်းတင်လိုက်ရာ မေနှင်း ဖင်ကြီး ပြောင်တက်လာသလို ကိုနေလမှလည်း စအိုဝမှသည် အဖုတ်ထိပ်အထိ ယက်ချလိုက်သည်။

“အားးး ကိုနေ အိုးး အားးး ပြီးသွားလိမ့်မယ်.. ကိုနေ အားး ရှီးး ရှီးးး အိုးး”

တကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားကာ မေနှင်း အော်လိုက်သည်။ အော်နေစဉ်မှာပင် ကိုနေလက မေနှင်း စောက်စေ့ကို စုပ်ပြီး လက်ခလယ်ဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်သည်။

“အားး ရှီးး ရှီးးး အိုးး ကိုနေ အိုးပြီးပြီ ပြီးပြီ အိုး”

မေနှင်းမှာ အသည်းအသန် အော်ညည်းပြီး ငြိမ်ကျသွားတော့ မေနှင်း ပထမဆုံးအကြိမ် ပြီးသွားမှန်း သိလိုက်ရပေသည်။

“ကိုနေ မေတော့ အရမ်းကောင်းသွားတယ် ကိုနေရာ”

“ကိုအလှည့်လေ မေ”

“အင်းပေါ့ မေကောင်းသလို ကိုနေလည်း ကောင်းစေရမယ်၊ ကိုနေ အိပ်လိုက်တော့”

မှောက်၍ ယက်ပေးနေသော ကိုနေ ထလာကာ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှဲလိုက်တော့ ကိုနေလရဲ့ လီးက မိုးပေါ်သို့ ဒုံးပျံအလား မိုးမျှော်နေတော့သည်။ ကိုနေလည်း အရမ်းစိတ်ကြွနေသည်လား မသိပေ။ ဒစ်ကားကြီးက နီရဲလို့ နေသည်။ ကိုနေ လီးသည်လည်း ကိုကျော်လေး လီးအရွယ်ခန့် ရှိသည်ကို တွေးမိပြီး ကိုကျော်လေးကို သတိရမိလိုက်ရပြန်သည်။

မေနှင်းသည် မာလာရှိသည့်ဘက် မျက်နှာမူပြီး ကိုနေလီးကို စ၍ စုပ်လေသည်။ မည်မျှပင် လေ့လာထားသည်မသိ လီးတဆုံးနီးပါး ပါစပ်ထဲဝင်အောင် စုပ်လေရာ မာလာမှာ အံဩ၍ မဆုံးနိုင်တော့ပေ။ စုပ်လိုက်ပြီး တံတွေးများ လီးပေါ်ထွေးထည့်ကာ ဂွင်းထုပေးလိုက် ပြန်စုပ်လိုက် လုပ်တော့သည်။ တစ်ချက် တစ်ချက် လီးထိပ်လောက်သာငုံပြီး စုပ်နေတော့ ကိုနေရဲ့ စုပ်တသပ်သပ် ညည်းညူသံကြောင့် လျှာနှင့်မွှေနေမှန်း သိလိုက်ရပေသည်။

တစ်ချက် တစ်ချက်လည်း ကိုနေရဲ့ ဂွေးဥကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်နေပြန်သည်။ တတ်လည်းတတ်နိုင်တဲ့ မေနှင်းပါပေ။ အံ့ဩလည်း အံ့ဩနေသလို ရင်ထဲမှာလည်း တသိမ့်သိမ့် ခံးစားလိုက်ရပြီး ကိုကျော်လေးလီးကို စုပ်ပေးလျှင် ကိုကျော်လေးတစ်ယောက် အရမ်းကြိုက်မည်ဟု တွေးမိပြီး ကိုကျော်လေး လီးကိုပင် တမ်းတမိပြန်သည်။ မိမိမှာ သူတပါး လင်မယား လိုးနေကြသည်ကိုပင် ချောင်းကြည့်နေပြီး အာခေါင်များပင် ခြောက်လာသည်။

“မေ ကိုအရမ်းစိတ်ပါနေပြီကွာ လိုးတော့မယ်”

ကိုနေလရဲ့ တစ်တစ်ခွခွပြောမှုကြောင့် မာလာပင် စိတ်တွေကြွသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

“ကို လိုးချင်လိုးတော့ မေက အသင့်ပဲ”

ဟိုကောင်မကလည်း တစ်တစ်ခွခွပင် ပြောလေတော့ လိုက်လည်းလိုက်တဲ့ လင်မယားဟု တွေးလိုက်မိသည်။

“ကို ဘယ်လိုပုံစံ လိုးမလဲ”

“လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲ စလိုးမယ်”

“ဟင် လှေကြီးထိုးတဲ့”

မာလာ ပါးစပ်က အသံထွက်ပြီး ရေရွတ်မိသလို လှေကြီးထိုးဆိုတာ ဘာလဲလို့ သိချင်ပြီး သေချာကြည့်လိုက်ရာ မေနှင်းမှာ အိပ်ယာပေါ် လှဲချလိုက်ပြီး ဒူးထောင်ပေါင်ကားပေးသည်။ ကိုနေလည်း မေနှင်းပေါင်ကြား ဒူးထောက်ပြီး ဝင်လိုက်ကာ အဖုတ်အပေါ်ကို လီးကိုကိုင်ပြီး တစ်ချက်နှစ်ချက် ခေါက်လိုက်ပြီး လီးကို အဖုတ်ထဲ ဖိသွင်းလိုက်သည်။

“ဗျစ် ဖြစ် ဗြစ်”

လီးဝင်သွားသံ သဲ့သဲ့လေး ကြားလိုက်ပြီး

“အားး တင်းကြပ်နေတာပဲ ကိုနေရာ အရမ်းကြိုက်တယ်”

ကိုနေလက တဖြေးဖြေး လိုးနေရာကနေ အရှိန်တင်လာပြီး မြန်မြန်လိုးတော့သည်။ လီးဝင်သံ တဇွပ်ဇွပ် တဖွတ်ဖွတ်နဲ့အတူ မေနှင်း အော်ညည်းသံက ပိုထွက်လာသည်။ ကိုနေလက နို့စို့ရင်း ခါးအားသုံးကာ တအားပင်လိုးသည်။ နို့စို့ခံရင်း အလိုးခံနေရတဲ့ မေနှင်း ညည်းသံ ပိုထွက်လာသလို ဆီးခုံချင်း ထိကပ်သံက တဖတ်ဖတ် တဖန်းဖန်း မြည်နေတော့သည်။

မာလာမှာ အဖုတ်ပင် ကျိမ်းသလို ခံစားလာရပြီး မိမိအဖုတ်ကိုပင် လက်ဖြင် ကိုင်မိတော့သည်။ ဆယ်မိနစ်ခန့် ပက်လက်လိုးပြီးသောအခါ ကိုနေလက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကိုနေလရဲ့လီးမှာ အရည်များ စိုရွှဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ကို.. ဘယ်ပုံစံလဲ”

“ဒေါ့ကီဆွဲမယ် မိန်းမ”

“ဟုတ်”

မေနှင်း အိပ်ရာက ထလာကာ အရည်တွေ စိုရွှဲနေသော ကိုနေလရဲ့ လီးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက်သည်။ မာလာ အံ့ဩပြီးရင်း အံ့ဩရပြန်သည်။ ဒေါ့ကီဆွဲမည် ဆိုပြန်သဖြင် မည်သို့သော ပုံစံဖြင့် လိုးမည်ကို ကြည့်ရှုချင်လာပြန်ရာ မျက်စိကို မမှိတ်မိဘဲ စိတ်ဝင်တစား ကြည့်မိသည်။

လီးစုပ်ပြီးသော မေနှင်းက ကုတင်ပေါ်တွင် ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပြီး ကုန်းလေသည်။ ကိုနေလလည်း ဒူးထောက်ပြီး မေနှင်းအဖုတ်နှင့် စအိုဝကို ယက်လိုက်ပြန်သည်။ ထိုနောက် တံတွေးတစ်ချက် စအိုဝကို ထွေးထည့်လိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲ လီးသွင်းပြီး လိုးပြန်သည်။ လိုးပုံမှာလည်း တင်သားနှစ်ခြမ်းအား လက်မအားကိုသုံးပြီး ဖြဲထားရင်း လိုးသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

“ဖွတ် ဖွတ် ဖန်း ဖန်းး ဖန်းး”

“အားး အိုးး အားးလားးးလားး အားး”

“ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖန်းး ဖန်းးး ဖန်းးး”

ငါးမိနစ်ခန့် လိုးလိုက်ရာ

“အား ရှီးး အိုးး လိုးပေးး လိုးး မေ ပြီးချင်လာပြီ”
မေနှင်းအား အံ့ဩမိရသည်။ သူ့ယောကျ်ား တစ်ကြိမ် မပြီးသေး သူမက ဒုတိယအကြိမ် ပြီးချင်လာပြန်သည်။ အရမ်းကို ထန်လွန်းသည့် လင်မယားပါပဲ။

“မေ ကို ဖင်လိုးချင်တယ်”

“လိုးလေကို ဖင်ကလည်း ကိုလိုးဖို့ပဲ”

အံ့ဩသထက် အံ့ဩမိသည်။ တစ်ယောက်က ဖင်လိုးမည်တဲ့ တစ်ယောက်ကလည်း ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ ပေးလေသည်။ ဖင်မခံဖူးသော မာလာ အံ့ဩလေသည်။ ဖင်လိုးဖို့ဆိုတာ ဝေလာဝေး။ ကုန်း၍ပင် မခံနိုင်။ အားနှင့်လိုးရင်ပင် အရမ်းနာတတ်သဖြင့် ယောကျ်ားဖြစ်သူ ကိုကျော်လေးကို လေးဖက်ထောက် ကုန်းမပေးခဲ့ပေ။ ယခုမူ မေနှင်းက ဖင်လိုးခံသည်တဲ့လေ။

ကိုနေလက မေနှင်းဖင်ထဲ လီးထည့်ပြီး လိုးတော့သည်။ လီးကလည်း ဖင်ထဲကို ကြပ်တည်းစွာဝင်ပြီး ကိုနေလက မေနှင်းဖင်ကို တံတွေးထပ်ထွေးပြီး လိုးနေသလို မေနှင်းက လက်တဖက်ဖြင့် မိမိအဖုတ်ကို လှမ်းနှိုက်ရင်း ပွတ်တော့သည်။

“ဇွိ ဗျိ ဗြိ ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်”

“အားး အင်းး ဟင်းး ဟင်းးးး”

“မေ နာလား”

“မနာဘူးကို မေအရမ်းကောင်းနေပြီ လိုး လိုး”

ဖင်ခံနေသည်ကိုပင် မနာဘူးတဲ့။ မာလာမှာ အဖုတ်သာမက ဖင်ပါကျိမ်းလာတော့သည်။ ရှိသမျှအပေါက် အကုန်ပေးနိုင်သည့် အာဂမိန်းမပါပေ။ ဒါကြောင့်မို့ သူတို့လင်မယား သက်တမ်းမှာ ကိုနေလ ဖောက်ပြန်သည်ဟု မကြားရ၊ ပြသနာတက်သည်ဟုလည်း မကြားရပေ။ ငါးမိနစ်ခန့် လိုးပြီးသောအခါ ကိုနေလ အသက်ရှူသံများ ပြင်းပြလာပြီး

“မေ.. ကိုပြီးတော့မယ်”

“အဖုတ်ပြောင်းလိုးပေး ကိုနေ”

ကိုနေလ အဖုတ်ကို ပြောင်းလိုးလိုက်ရာ

“ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖန်း ဖန်းး ဖန်းးး”

“အားး ရှီးးး ရှီးး ကို မေပြီးပြီ… ပြီးပြီ အားး”

ကိုနေလည်း မြန်မြန်ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးမှ ရပ်တန့်သွားတော့သည်။ ကိုနေလ ရပ်သွားသဖြင့် မေနှင်းလည်း အိပ်ရာပေါ် မှောက်ကျသွားတော့သည်။ ကိုနေလလည်း မေနှင်း ဘေးနားကပ်ပြီးလှဲကာ မေနှင်းအားဖက်၍ အမောဖြေနေသဖြင့် မာလာလည်း အသံမမြည်အောင် အိပ်ယာပေါ် အသာအယာ လှဲအိပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ မနက်ဖြန် မေနှင်းအား မေးစရာများ အလွန်များနေသည်ကို တွေးမိပြီး ပြုံးလိုက်သလို ကိုကျော်လေးအား သတိရနေမိသည်။

ကိုကျော်လေးတစ်ယောက် စိတ်ညစ်နေပြီ။ မိန်းမ ချက်ကျွေးတဲ့ ထမင်းမစားရတော့ ဆိုင်မှာ စားရတော့သည်။ အစားအသောက် အဆင်မပြေသလို အိမ်မှာလည်း သိမ်းဆည်းပေးမည့်သူက မရှိ။ ဝတ်ပြီး အဝတ်ဟောင်းတွေလည်း မြင်မကောင်း။ ရေခဲသေတ္တာထဲက အသီးအရွက် အသားငါးတွေကလည်း မလတ်ဆတ်တော့ပေ။ ယုတ်စွအဆုံး ရေချိုးခန်းပင် အနံ့ထွက်နေပြီ။ အစကတော့ မိန်းမ အိမ်မှာမရှိတော့ နားငြီးသက်သာတယ်ဟု တွေးနေပေမယ့် ရက်အနည်းငယ် ကြာသောအခါတွင် အဆင်မပြေတော့ပေ။ စိတ်လည်း ညစ်လာပြီ။ ထို့ကြောင့်ပင် မာလာဆီ ဖုန်းဆက်ရတော့သည်။

“ဟလို မာလာ”

“ဘာလဲ ကိုကျော်လေး”

“မင်းပြန်မလာသေးဘူးလားကွာ”

“မလာသေးဘူး”

“ပြန်လာခဲ့ပါတော့ကွာ”

“ဘာလို့ ပြန်လာရမှာလဲ”

“မင်းမရှိရင် ငါမနေတတ်ဘူး”

“ရှင့် ဟိုကောင်မတွေနဲ့ သွားနေလေ”

“ဟာကွာ မာလာကလည်း၊ သူများအိမ်မှာ အားနာစရာကွာ”

“သူငယ်ချင်း အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး ဘာမှအားနာစရာ မရှိဘူး”

“မင်းကွာ ကလေးငိုတာတောင် သတိမရဘူးလား”

“ကျမ နေ့တိုင်းဖုန်းဆက်တယ်”

“ပြန်လာပါတော့ကွာ”

“မလာပါဘူး ဒါပဲ”

မာလာ ဖုန်းချပစ်လိုက်သည်။ ဖုန်းပြန်ခေါ်လည်း မကိုင်ပဲ ပစ်ထားလိုက်သည်။

“ဘယ့်နှယ် လာခေါ်ဖို့ကျတော့ စိတ်မကူးဘူး၊ ပြန်လာခဲ့တဲ့။ တော်တော် စိတ်နာစရာ ကောင်းတဲ့လူ ဟွန်း”

“ဘာလဲ မာလာ ပြန်ခေါ်နေပြီလား”

“အေးဟဲ့”

“မသွားနဲ့ မာလာ ဆင်းပြီး သူ့ဘာသာသူ ပြန်လာတယ်ဖြစ်ပြီး ရောင့်တက်မှာ”

“အေး ပြန်မသွားပဲကိုနေမှာ”

“အေးလေ နင့်ကို လင်ချစ်ဆေး ဖော်ပေးဖို့ ကျန်သေးတယ် ခစ် ခစ်ခစ်”

“အမလေးတော် မနေ့က နင့်ရဲ့ လင်ချစ်ဆေး မြင်လိုက်ရပါ့”

“ဟားးးးး ဟားး “

“နင်တကယ် မလွယ်ဘူးနော်။ နင့်ယောက်ျားဟာကြီး စုပ်ရတာ မရွံ့ဘူးလားအေ”

“အစကတော့ ရွံ့တာပေါ့၊ နောက်တော့လည်း အကျင့်ပါပြီး ကြိုက်နေပြီ”

“အမလေးဟယ် အကျင့်တောင် ပါရသေးတယ်”

“ဟဲ့ ငါမလုပ်ပေးရင် လုပ်ပေးတဲ့ သူနောက် ပါသွားမှာ”

“အဲလောက်တောင်လား”

“ငါလုပ်ပေးသလို သူလည်း လုပ်ပေးတာလေ၊ အဲဒီလို လုပ်ပေးရင် ပိုကြည်နူးရတယ်ဟ”

“ဟင် ဘာဖြစ်လို့”

“သိတဲ့အတိုင်းလေ၊ လူတွေက မိန်းမတွေဟာကျတော့ ညစ်ပတ်တယ်လေး ဘာလေးနဲ့လေ”

“အင်းလေ”

“အဲလို ညစ်ပတ်တယ် ထင်နေတဲ့ဟာကို သူကနမ်းတော့ သူငါ့ကို မရွံမရှာ လုပ်ပေးရှာတယ်၊ ငါ့ကို တကယ်ချစ်လို့ပဲလို့ ထင်လာတာလေ”

“အမ်”

“မအမ်နဲ့ဟဲ့၊ ဒီလိုလုပ်ပေးတာ သူတို့က ငါတို့ကောင်းဖို့အတွက် လုပ်ပေးတာ”

“အမ် အဲဒါက ကောင်းလို့လား”

“သူများအတွက်တော့ မသိဘူး၊ ငါတော့ အရမ်းကြိုက်တယ်”

“ဟော့တော် ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ”

“ကောင်မ နင်မခံစားဖူးလို့ ခံစားဖူးရင် နင်အရမ်းကြိုက်သွားမယ်”

“နင်နော် ကုန်းပြီးတော့လည်း ခံနိုင်တယ်”

“အစကတော့ နာတာပေါ့အေ၊ နောက်တော့လည်း အေးဆေးပေါ့”

“ငါတော့ နာလို့ မခံနိုင်ဘူး”

“နင်က သစ်တုံးကြီးလို နေတာကိုး၊ ဒါမျိုးဆိုတာ ချက်ချင်း ထလုပ်ရတဲ့အမျိုး မဟုတ်ဘူး၊ အရင်ဆုံး နိုးဆွပေးရတယ်။ အဲဒါမှ ချောဆီတွေထွက်ပြီး လုပ်ရတာ အဆင်ပြေတာ”

“အင်း”

“စကတည်းက မနိုးဆွပဲ တစ်ခါတည်း တန်းလုပ်ရင် နာတာပေါ့အေ”

“အင်း နင်က မလွယ်ဘူးနော် ဖင်ပါခံနိုင်တယ်”

“အေး အဲဒါလည်း သူတို့က ကြိုက်တယ်လေ၊ ဖင်ကကျတော့ ကြပ်တာကိုး”

“နင် မနာဘူးလား”

“အစကတော့ နာတယ်လေ၊ နောက်တော့ ဘယ်လိုနေရမယ် သိလာတော့ မနာဘူး”

“အဲဒီနေရာက ပိုညစ်ပတ်တာကို”

“သူတို့က ကြိုက်တယ်လေ”

“သူကြိုက်တိုင်း နင်ခံနေတာလားအေ”

“နင်ကလည်း ဖင်က အမြဲတန်း ခံနေတာ မဟုတ်ဘူး၊ အမြဲခံလို့လည်း မဖြစ်ဘူးလေ၊ ဒါက အထူးစပါယ်ရှယ်မှ ပေးတာ”

“အော အဲဒီလို”

“အေးလေ ယောကျ်ားဆိုတာ ကလေးလိုပဲ။ သူတို့လိုချင်တာ ရရင် ပျော်တယ်၊ မရရင် ပြသနာရှာတယ်။ ခိုင်းတတ်ရင် နွား၊ မခိုင်းတတ်ရင် ကျား”

“ဟယ် အဲဒီလိုလား”

“အင်းလေ ကောင်းကောင်း နဖားကြိုး ထိုးတတ်ဖို့ လိုတယ်”

“ဟဲ့”

“နင်မသိဘူးလား မယားဆိုတာ ယောက်ျားဖြစ်သူကို ပျော်အောင်လည်း လုပ်နိုင်သလို စိတ်ညစ်အောင်လည်း လုပ်နိုင်တယ်။ သူတို့တွေကို ကိုယ်ကလွဲရင် ဖွဲနှင့်စကွဲ ဖြစ်အောင် လုပ်ထားရတယ်။ ကိုယ်ကလည်း ပြင်ပြင်ဆင်ဆင်လေး နေရတယ်။ စုတ်တီးစုတ်ပြတ်၊ ညစ်တီးညစ်ပတ်နဲ့ဆိုရင် ဘယ်သူကမှ အနားကပ်ချင်မှာ မဟုတ်ဘူး”

“အေးလေ၊ နင်အမွေးတွေ ရိတ်ထားတယ်နော်”

“အေးလေ အမွေးဆိုတာ အပြင်က ဘက်တီးရီးယားတွေ ဝင်မှာစိုးလို့ပဲ သဘာဝအလျောက် ကာကွယ်ပေးတဲ့ အရာပဲ။ ဒါပေမယ့်လေ ငါတို့ဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေက တချို့ဘက်တီးရီးယားကို သတ်ပေးပြီးသား”

“နင်က ဘာလို့ ရိတ်လိုက်တာလဲ”

“အင်း ပြောပြရရင် အမွေးတွေမှာလည်း ဘက်တီးရီးယား ကပ်နေနိုင်သလို၊ အဲဒီအမွေးက လိင်ဆက်ဆံတဲ့အခါ ကျွတ်ပြီး အထဲဝင်မသွားနိုင်ဘူးလို့ မပြောနိုင်ဘူး။ အဲဒါအပြင် အမွေးရိတ်ထားတော့ ရှင်းသန့်နေတာပေါ့၊ အမွေးက ရိတ်ရတာမှ မဟုတ်တာ။ ခုခေတ် ဆေးတွေ ပေါမှပေါ၊ အဲဒီနေရာလေး ဖြူဖွေးမို့မောက်နေရင် ယောကျ်ားတွေက ပိုသဘောကျတာပေါ့အေ၊ ဟီး ရှင်းရှင်းပြောရရင် သူတို့နမ်းတဲ့အခါ ပိုအဆင်ပြေတာပေါ့”

“ဟော့တော့ နင်က တကယ့် ဆရာမကြီးပဲ”

“ခစ် ခစ် ခစ်”

“မနေ့က ငါတို့လုပ်တာမြင်တော့ နင် ကိုကျော်လေးကို သတိမရဘူးလား”

“ရတာပေါ့အေ”

“နင့်အမွေး ရိတ်မကြည့်ချင်ဘူးလား”

“ငါစိတ်မရဲသေးဘူး”

“မရဲလို့ မရဘူး၊ မရဲရင် နင့်ယောက်ျား အချစ်တွေ လျော့လိမ့်မယ်”

“ဟင်းးးးး နင်ကတော့ ပြောပြီ”

“အဟုတ်ပြောတာ ယောက်ျားတွေက ကြာလာရင် စိတ်ပျက်မယ်။ စိတ်ညစ်ရာကနေ အပျော်ရှာမယ်၊ အပျော်ရှာရာကနေ အပျက်ဖြစ်မယ်”

“အေးပါကွာ သူငယ်ချင်းရာ ငါနားလည်လာပါပြီ”

“နောက်ကျရင် နင်ငါ့ကို ကျေးဇူးတင်လာမှာပါ”

“အေးပါ ကျေးဇူးရှင်မရေ”

ထိုနေ့က ညမှာလည်း မေနှင်းတို့ လင်မယားတွေ လုပ်ကြသေးသည်။ ကြည့်ရင်းနဲ့ မထူးသလို ခံစားလာရပြီး ယောက်ျားလာခေါ်ဖို့သာ မျှော်လင့်မိတော့သည်။

ကိုကျော်လေး မိန်းမကို ဖုန်းဆက်ခေါ်တာ မရတော့ ကိုယ်တိုင် သွားခေါ်မယ်ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ ယောက်ျားဆီက လာခေါ်မယ်ဆိုတော့ ပျော်သည်။

“မာလာ လာခေါ်မယ်တဲ့လား”

“အေးဟဲ့”

“လိုက်သွားလေ၊ ငါ သင်ထားတာတွေလဲ မမေ့နဲ့”

“အေးပါ”

“ဘယ်အချိန် လာခေါ်မယ်တဲ့လဲ”

“နောက်တစ်နာရီလောက်ဆို ရောက်မယ် ပြောတယ်”

“ရေသွားချိုးတော့”

“မချိုးတော့ပါဘူးအေ”

“ချိုးလိုက်ပါ၊ ပြီးတော့ တနေ့က ငါဝယ်ပေးတဲ့ အဝတ်ဝတ်”

“ဟယ် ရှက်စရာကြီး”

“ဘာရှက်ရမှာလဲ၊ နင်လာမခေါ်လည်း ငါက အေးဆေး အလှမပျက် နေနိုင်တယ်ဆိုတဲ့ အထာပေါ့”

“အေးပါဟယ်”

အမှန်က မာလာ ဝတ်ချင်ပါတယ်။ မေနှင်းရဲ့ စနောက်မှုကို ခံရမှာလည်း စိုးတယ်လေ။ ရေမိုးချိုးရင်း အမွေးရိတ်ပစ်လိုက်တယ်။ အဝတ်အစားလဲပြီး အလှပြင်နေတုန်း ကိုကျော်လေး ရောက်လာတယ်။

“မာလာရေ ကိုကျော်လေး ရောက်နေပြီ”

“အေးပါ ငါပြီးတော့မယ်”

ကိုကျော်လေးနှင့် မေနှင်း စကားပြောနေကြတယ်။ မာလာ အပြင်ထွက်လာတော့ ကိုကျော်လေး ငေးကြည့်နေတယ်။

“ကိုကျော်လေး ကျမသူငယ်ချင်း လှမလာဘူးလား”

ကိုကျော်လေး ပြုံးပြီး

“လှလာတယ်ဗျ”

“ကျမကတော့ ဆောင်ရန် ရှောင်ရန်တွေ သင်ပေးလိုက်ပြီ၊ ကိုကျော်လေး တာဝန်တွေပဲ ကျန်တော့တယ်”

“ကျနော့်ဖက်က တာဝန်ကျေပြီးသားပါ”

“ဟုတ်ပါပြီ အခု ကျမသူငယ်ချင်းက တာဝန်ကျေလိမ့်မယ်”

“ဟေ့ မေနှင်း ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ”

“ခစ် ခစ် ခစ်”

“ငါလိုက်သွားတော့မယ်”

“အေးအေး”

ကိုကျော်လေးက အပြင်အဆင် ထူးထူးဆန်းဆန်း ဖြစ်နေတဲ့ မာလာကို အံ့ဩမိသည်။ အသက်လည်း အရမ်းငယ်သွားသလို ခံစားမိပြီး စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်လာသည်။ ကားတံခါး ဖွင့်ပေးပြီး ရှေ့ခန်းက ထိုင်စေလိုက်သည်။

“မာလာ အရမ်းလှတယ်ကွာ”

ဒီစကားက မာလာ့ရင်ထဲ ပီတိဖြာသွားတယ်။ ဒါပေမယ့်

“ရှင့်ကောင်မတွေလောက်တော့ မလှဘူးမလား”

“မဟုတ်ဘူး မာလာ မင်းက ငါ့ရင်ထဲမှာ အလှဆုံးပဲ”

“တော်ပါ အခုမှ လာပြီး ချွဲမနေနဲ့”

“မချွဲပါဘူး မာလာရယ်၊ ကိုယ်က အရမ်းချစ်တယ်”

“ကိုကျော်လေး ရှင်လျှာအရိုးမရှိတိုင်း ပြောမနေနဲ့၊ ရှင့်ကောင်မလေးတွေပဲပြော”

“လုံးဝမပြောဘူး၊ ပြောတယ်ဆိုတာကလည်း တစ်ခါတလေ စိတ်ညစ်မိလို့ပါ”

“ဘာတွေ စိတ်ညစ်စရာ ရှိလို့လဲ”

“မာလာက စိမ်းကားလို့လေ”

“မစိမ်းကားပါဘူး”

“အခု မစိမ်းကားတော့ရင် ဘယ်မိန်းကလေးမှ အရောတဝင် မနေတော့ဘူး”

“တကယ်နော် ကတိ ကတိ”

“အင်းပါ မာလာရာ ကိုကတိပေးတယ်”

“မာလာ သားလေးကို သွားခေါ်ကြမလား”

“ဒီပုံနဲ့ အမေတို့ဆီ မသွားချင်ဘူး”

“အိုကေ အိမ်ကို တစ်ခါတည်းသွားမယ်၊ အိမ်မှာ နားပြီးတော……..”

“ဟမ် အိမ်မှာနားပြီး သွားမယ်လေ”.”

“ဟာကွာ ချစ်စရာ အရမ်းကောင်းနေတဲ့ မိန်းမကို အိမ်မှာ အရမ်းချစ်ပြီးမှ သွားမယ်”

“ဟော့တော့”

အိမ်ကို ရောက်ခါနီးလေ မာလာမှာ ရင်တုန်လေ။ စိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်နေပြီး မာလာမှာ မေနှင်းတို့ လင်မယား လုပ်တာကို မြင်လာပြီး ကာမစိတ်တွေ နိုးကြားလာပြီး အရည်တွေ ထွက်လာလို့ မာလာမှာရှက်လာမိတယ်။ အိမ်ထဲကိုဝင်တော့ ကိုကျော်လေးက မာလာကို အတင်းနမ်းတယ်။ ကိုကျော်လေးလည်း ငယ်မူပြန်နေသလို ဖြစ်နေပြီး မာလာလည်း ကြည်နူးလာတယ်။ အိပ်ခန်းထဲကို ခေါ်လာတော့ မာလာ စိတ်တွေ ပိုပြီး ကာမစိတ်တွေ နိုးကြားလို့လာလေ ဖြစ်တော့တယ်။

ကိုကျော်လေး တစ်ယောက် မေနှင်း ပြောခဲ့တာတွေကို သတိရလိုက်တယ်။ ပြောင်းလဲချိန်တန်ပြီတဲ့။ ဘာတွေလဲဆိုတော့ အစစအရာပေါ့တဲ့။ ပထမဆုံး ပြောင်းလဲချက်အနေနဲ့ ရိုးရိုးကြီးနေခဲ့တဲ့ မာလာ စကပ်အတိုဝတ်ပြီး ဆံပင်တွေကို ပုံပြောင်းလိုက်တာ ဆယ်နှစ်လောက် ငယ်သွားပုံ ရတယ်။

ကိုယ်ကလည်း မတွေ့ရတာ တစ်ပတ်အတွင်းမှာ ငတ်ပြတ်နေသလို ခံစားရတဲ့ အခြေအနေမှာ ခုလိုပုံစံမျိုး မာလာကို တွေ့ရတဲ့ အခါမှာတော့ ငယ်မူတောင် ပြန်ချင်လာတယ်။ မိန်းမဖြစ်သူ မာလာကို အတင်းနမ်းစုပ်တော့ မာလာလည်း ပြန်နမ်းလာတယ်။ ရွံ့တတ်တယ်ဆိုတဲ့ မာလာ အခုတော့ အနမ်းကိုတောင် ပြန်တုန့်ပြန်ပြီး လျှာပါထိုးထည့်တယ်။

မာလာ့လျှာကို ပြန်စုပ်ရင်း စကပ်ကို အောက်ကလျှိုပြီး အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အဖုတ်ကို လှမ်းပွတ်လိုက်ရာ အမွေးအမျှင်ကို မတွေ့ရချေ။ ထို့ကြောင့် မာလာမှာ အတော်ပြောင်းလဲသွားမှန်း သိလိုက်ရတယ်။ အိမ်က ဆင်းသွားပြီး မေနှင်းဆီရောက်မှ ပြောင်းလဲသွားတာကို သတိထားမိလိုက်ပြီး အစကတည်းက အိမ်ကဆင်းကာ မာလာဆီ မသွားခဲ့ဘူးဆိုပြီး နောင်တတောင် ရချင်သလို ဖြစ်လာတယ်။

လင်မယားဆိုတာ ရန်ဖြစ်ပြီး ပြန်တည့်ရင် အတိုးချပြီး ပိုချစ်ကြတယ် ဆိုတဲ့အတိုင်း ကိုကျော်လေး အတိုးချပြီး ချစ်ပစ်ချင်တယ်။ ပထမဆုံးကတော့ မာလာရဲ့ အပေါ်အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်လိုက်တယ်။ မာလာလည်း အသာတကြည်ပင် အချွတ်ခံလိုက်တယ်။ ပြောင်းလဲချိန်တန်ပြီဆိုတော့ ကိုယ်ကအရင် ပြောင်းလဲရမယ့် သဘော မဟုတ်လား။ ကိုယ်က ဦးဆောင်ပြီး ပြောင်းလဲစေဖို့ တဆင့်ချင်းပင် ပြောင်းလဲလိုက်တော့တယ်။ ဘရာကို ချွတ်ပြီး နို့တွေကို တပြွတ်ပြွတ် စို့လိုက်တယ်။

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

“အင်း ဟင်းး ဟင်းး ယားလိုက်တာ ကိုရာ”

မညည်းစဖူး ညည်းလို့ပါလားလို့ တွေးပြီး ကိုကျော်လေး ဝမ်းသာသွားတယ်။ ပိုပြီး စိတ်က ထန်လာတယ်။ အတွင်းခံကြားက ငပဲက တောင့်တင်း မာတောင်လာတယ်။ နို့စို့ရင်း စကပ်ကိုပါ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ မာလာ ငြင်းဆန်မှု မရှိတော့ပေ။ ခါတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံး ချွတ်ခိုင်းရင် ခါးခါးသည်းသည်း ငြင်းတတ်တဲ့ မာလာ၊ အခုတော့ အဝတ်ဆိုတဲ့အရာ မရှိတော့ပေ။ ပေါင်နှစ်လုံး လိမ်ကျစ်ထားပေမယ့် ပြောင်ရှင်းပြီး မို့ဖောင်းနေတဲ့ မာလာ့ ဆီးခုံကြီးကို ကြည့်ရင်း ကိုကျော်လေးတစ်ယောက် စိတ်အရမ်းထကာ မာလာ့ ဆီးခုံကို နမ်းလိုက်တယ်။

“ပြတ် “

“အာ့ ကိုနော်”

ငြင်းသယောင် ပြုသော်ညားလည်း ပေါင်နှစ်လုံးက ဟပြဲလာတယ်။ အရင်က အမွေးတွေနဲ့ ရှုပ်ပွနေတဲ့ အဖုတ်က အခုတော့ အရမ်းလှနေသလိုပါပဲ။ သန့်သန့်လေး နေတတ်တဲ့ မိန်းမအဖုတ်က အနံအသက် ကင်းရှင်းနေတော့ ကိုကျော်လေး မနေနိုင်စွာ အဖုတ်ထဲ နှာခေါင်းမြုတ်မတတ် နမ်းလိုက်ပြီး အကွဲကြောင်းကြား လျှာဖျားသွင်းရင်း ယက်ချလိုက်တယ်။

“ပလပ် ပလပ်”

“အိုး…. အားး ရှီးးး ရှီးး အို ကို အားး”

မခံစားဖူးသော အရသာက ခြေဖျားအထိစိမ့်ပြီး အကြောတွေတောင် ခါသွားတယ်။ အရသာက ထူးတယ်လေ။ လျှာရဲ့ အထိအတွေ့က မယုံနိုင်စရာပါ။ မေနှင်း ဒါကြောင့် ကြိုက်တာကိုးလို့ တွေးမိလိုက်ပြီး ညည်းနေရတဲ့ကြားက ပြုံးမိလိုက်တယ်။ ဒီဟာကြီးကို မရွံ့မရှာ ယက်နေတာ ငါ့ယောက်ကျားက ငါ့ကို တကယ်ချစ်လို့ပါလားဟု တွေးပြီး ကြည်နူးမှုက ရင်ထဲ ရောက်လာတယ်။

ကိုကျော်လေးက ဒီပုံအတိုင်းဆိုရင် မာလာ့ကို လိုချင်တဲ့ ပုံစံအတိုင်း ပုံသွင်းလို့ရပြီဖြစ်၍ ဝမ်းသာသလို မိမိလုပ်ချင်သည့် ပုံစံကိုပါ တွေးပြီး ဝမ်းသာအားရ အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်လိုက်သည်။

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

“အာ့ အိုး ရှီးး ရှီးးး ရှီး”

ကိုကျော်လေး စုပ်ယက်ပေးမှုကြောင့် မာလာမှာ ကော့လန်သွားရပြီး အော်ညည်းလိုက်မိသည်။

“အားး ရှီးးး ရှီးးး အားးး ကောင်းလိုက်တာ ရှီးး”

အရသာတွေ့လွန်းသဖြင့် အရင်က ခွင့်မပြုခဲ့မိသည်ကို နောင်တရမိသည်။ ထူးဆန်းသော အရသာရှိလှသော ခံစားချက်များဖြစ်ပြီး ပြီးချင်လုလု ဖြစ်သွားရကာ ကာမစိတ် အထွဋ်အထိပ် ရောက်လာလေသည်။ ကိုကျော်လေးလည်း မာလာ ကြိုက်သွားပြီမှန်းသိ၍ ပို၍ပင် လျှာအစွမ်းပြလေရာ မာလာမှာ ပြီးသွားရလေသည်။

“ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပ်”

“အားး ရှီးး ရှီး အားးး ပြီးပြီ ကိုကျော် အားး”

အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့် ထွက်လာပြီး မာလာမှာ စိတ်ကျေနပ်မှု ရရှိသွားရကာ

“ကိုကျော်ကိုလည်း လုပ်ပေးမယ်လေ”

“တကယ်နော် မိန်းမ”

“အင်းလေ လုပ်ပေးမှာ”

ကိုကျော်လေးရင်ထဲ ဝမ်းသာလုံးပင် ဆို့သွားရပြီး တံတွေးကိုပင် မြိုချမိလိုက်သည်။ ကိုကျော်လေး အိပ်ပေးလိုက်ရာ မာလာ လူးလဲထလာပြီး ကိုကျော်လေး လီးကိုကိုင်ပြီး နမ်းကြည့်သေးသည်။ အရည်တွေ စိုစိမ့်နေပေမယ့် မည်သည့်အနံ့မှ မရသောအခါမှ မာလာစပြီး လျှာဖျားနဲ့ တို့ကြည့်လိုက်သည်။

လီးကိုလျှာနှင့် ထိတွေ့ရခြင်းမှာ ကျန်သောနေရာအား လျှာဖြင့် ထိတွေ့ခြင်းနှင့် မတူပေ။ လျှာဖျားမှာ ခံစားမှုက တမျိုးဖြစ်ပြီး တဖြေးဖြေး ရဲတင်းလာကာ မာလာမှာ ကွမ်းသီးခေါင်းမြုပ်ရုံ စုပ်နေရာမှ အားမရတော့ပဲ အဆုံးထိပင် ဝင်နိုင်အောင် ကြိုးစားလိုက်ပြီး မေနှင်းလုပ်သလို လက်ဖြင့် ကွင်းထုပေးလိုက် လီးကိုစုပ်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဂွေးဥလေးကိုပင် ငုံကာ မထိတထိ ကိုက်ပေးသေးသည်။

မာလာမှာ လုပ်ရင်းနှင့်ပင် ကျွမ်းကျင်လာရာ မေနှင်းရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှု့ကိုပင် မှီလုနီးနီးဖြစ်လာ၍ မိမိဘာသာ အံ့ဩမိလိုက်ပြီး ယောက်ျားဖြစ်သူကိုပင်

“ကို ကောင်းလား”

“ကို အရမ်းကောင်းနေပြီ မာလာရာ”

ယောက်ျားမှ ကောင်းသည်ပြော၍ မာလာ အားတက်လာကာ တပြွတ်ပြွတ် မြည်အောင် စုပ်ပေးသဖြင့် ယခုအချိန် ညည်းတွားရသူမှာ ကိုကျော်လေး ဖြစ်တော့သည်။ ကြာလျှင် သုတ်ထွက်သွားမည်စိုး၍သာ ကိုကျော်လေးက တားလိုက်ရသည်။

“မာလာ တော်တော့နော် ကို ပြီးသွားလိမ့်မယ်”

“ပြီးသွားရင်လဲရတယ်”

“ကို မပြီးချင်သေးဘူး မာလာ လိုးချင်သေးတာ”

“ကို့.. အကြိုက်လိုက်ပေးမယ် သိလား”

“တကယ်နော် မာလာ”

“တကယ်ပေါ့ ကိုရယ်”

“ဒါဆို ကုန်းပေး”

“ချက်ချင်းကြီးတော့ မကုန်းချင်သေးဘူးကွာ”

“အိုကေလေ အခုပက်လက်လုပ်မယ်”

“အင်း လုပ်လေ”

ကိုကျော်လေးက မာလာကို ကုတင်မှာ ကန့်လန့်ခံ အိပ်လိုက်စေလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး အဖုတ်ကွဲကြောင်းထဲ လီးကို ဖိသွင်းလိုက်သည်။ မာလာ စောက်ဖုတ်မှာ အရည်တွေ စိုရွှဲနေသည့်အတွက် လီးက အလွန်တောင်ပြီး ကြီးနေသော်လည်း ချောမောစွာ ပြွတ်ကနဲ ဝင်သွားသည်။

“ပြတ်”

“အာ့ ကို”

ကိုကျော်လေး တစ်ချက်ချင်း အသားကျလေး လိုးလိုက်သည်။

“ဗြစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဘွတ်”

“အား ရှီးး ရှီးး ရှီးးး အားးး”

အရင်လို အရည်မထွက်ပဲ လိုးသလို မဟုတ်သောကြောင့် နာကျင်ခြင်း မဖြစ်ပဲ အရသာရှိလှပေရာ မာလာမှာ ချုပ်တည်းမထားတော့ပဲ အသံထွက် ညည်းညူလိုက်တော့သည်။

“မာလာ ကောင်းရဲ့လား”

“အရမ်းကောင်းတယ် ကို စကားမပြောပဲလုပ် မာလာ အရမ်းကောင်းနေပြီ”

မာလာ့ အပြောကြောင့် ကိုကျော်လေး ဖြေးဖြေးလုပ်လိုက် အရှိန်မြန်လိုက်လုပ်ရာ မာလာ၏ စိတ်ထနေမှုကြောင့် အဖုတ်ထဲမှ ညှစ်နေသဖြင့် ကိုကျော်လေးမှာ မပြီးသွားအောင်ပင် စိတ်ကို မနည်းထိန်းထားရလေသည်။ ဆယ်မိနစ်ခန့် လုပ်ပြီးသောအခါ ပြီးလုလုဖြစ်လာရာ ကိုကျော်လေး ပုံစံပြောင်းဖို့ လိုနေပြီမှန်းသိ၍ မာလာအား

“မာလာ ကုန်းပေးတော့နော်”

“ဟုတ် ကို”

မာလာလဲ လူးလိမ့်ထပြီး ကုန်းပေးရတော့သည်။ ကိုကျော်လေးမှာလည်း အောင်သေအောင် သားစားရသည့်ပမာ လိုချင်သော ပုံစံရပြီဖြစ်၍ ချက်ချင်းပင် ထလိုးတော့သည်။

“ဗျသ် ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်”

အစ ပထမ၌ အောင့်နေမည် ထင်သော်လည်း မိမိထံမှ ထွက်သော အရည်၊ ကိုကျော်လေးထံမှ ထွက်သော ချောဆီများကြောင့် ထင်သလောက် မနာပေ။ နည်းနည်းသာ နာသည်ဖြစ်သဖြင့် အနေအထားကို ကိုယ့်ဘာသာ လုပ်ယူရာ နာကျင်ခြင်း မဖြစ်တော့ပဲ ကုန်း၍ လိုးခြင်းဖြစ်၍ ထိရောက်ကာ ပို၍ ကောင်းလာသည်။

“ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းး ဖန်းးး ဖန်းးး”

“အာ့ အိုးးး လုပ်တော့ ကို မာလာခံနိုင်ပြီ”

ကိုကျော်လေးလည်း အားတက်ကာ မာလာ ခံနိုင်ပြီဖြစ်၍ မာ့လာခါးကို ကိုင်ဆွဲပြီး လိုးတော့သည်။ လီးက တဇွိတဗျိဗျိ မြည်ဝင်နေသလို ကိုကျော်လေး၏ လဥကလည်း မာလာ့ စောက်ဖုတ်ကို လာရိုက်ခတ်သဖြင့် တဖန်းဖန်း မြည်နေတော့သည်။ အဝင်နက်ပြီး ထိရောက်သည်။ မာလာမှာ အသံတဖြေးဖြေး ကျယ်ထွက်လာပြီး

“အိုးး အားးး အင်းးး ကို မာလာပြီးတော့မယ်”

မာလာ ပြီးတော့မည် ဆိုသောကြောင့် ကိုကျော်လေးလည်း ထိန်းမထားတော့ပဲ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ကာ မာလာ အဖုတ်ထဲ သုတ်တွေ လွှတ်ထည့်လိုက်သည်။ ပူနွေးသော လရည်များ ဝင်လာပြီး မာလာမှာ ကိုကျော်လေးနှင့်အတူ ပြီးသွားရတော့သည်။

“အရမ်းကောင်းတယ် မာလာရယ်”

“ကို ကောင်းသလို မာလာလည်း အရမ်းကောင်းတယ် စိတ်လဲလာတယ်”

“အဲဒါဆို နောက်တကြိမ် ထပ်လုပ်မယ် အခုတော့ ခဏတဖြုတ် နားမယ်”

“ကို လုပ်ချင်ရင်လုပ်ပေါ့ မာလာက အသင့်ပဲ”

“အိုကေ မာလာ ကို့အနားအိပ်တော့ ကိုဖက်ထားမယ်”

မာလာလည်း ကိုကျော်လေး ရင်ခွင်ထဲဝင်ပြီး နားလိုက်သည်။

“မာလာ ကိုတစ်ခု မေးချင်လို့”

“မေးလေ ကို”

“ဒီအတတ်တွေကို မာလာ့သူငယ်ချင်း မေနှင်းက သင်ပေးလိုက်တာလား”

“အင်း ဟုတ်တယ် ကို”

“ဒီအတိုင်း သင်ရင်တော့ မာလာ ဒီလောက် ကျွမ်းကျင်လာစရာ မရှိဘူးထင်တယ်”

“မာလာ သူတို့လုပ်တာ ကြည့်ခဲ့ရတယ်။ အခု အဲဒီလိုလုပ်တာ”

“ဟားး ဟားးး မေနှင်းက တော်လိုက်တာ၊ ခေါင်းမာတဲ့ မာလာကို ဒီလိုလုပ်ပေးတာ”

“သူက သူငယ်ချင်းကောင်းပါ ကိုရဲ့။ မာလာတို့ လင်မယား မကွဲအောင် ဘဝနေနည်းပါ သင်ပေးလိုက်တယ်”

“တကယ်နော်”

“တကယ်ပေါ့ ကိုရဲ့၊ ဘာဖြစ်လို့လဲ ကို”

“နောက်လကျရင် ကိုတို့ နှစ်ပတ်လည်နေ့လေ၊ ကိုတို့ ငပလီကို သွားကြမယ်။ မောင်နဲ့ မာလာ ပြန်လည်ပေါင်းစည်းချင်း အထိမ်းအမှတ်ပေါ့”

“သွာလေ ကို”

“ဟုတ်ပြီ အဲဒီအချိန် ခရီးထွက်ဖို့ ကိုနေလတို့ လင်မယားပါ ခေါ်မယ်။ အားလုံး ကုန်ကျစာရိတ်ကို ကိုခံမယ်”

“ဘာလို့လဲ ကို”

“မေနှင်းတို့ လင်မယားကို ကျေးဇူးတင်လွန်းလို့ပါ”

“မာလာ ပြောလိုက်မယ် ကို”

ဒုတိယအကြိမ် ပြန်ပြီး လီးက တောင်လာသည်။

“မာလာ နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်လုပ်မယ်”

“မာလာ စုပ်ပေးရမလား”

“အင်း စုပ်ပေး မာလာ”

မာလာက အလိုက်သိစွာထပြီး စုပ်ပေးသဖြင့် ကိုကျော်လေးရဲ့ လီးက ပြန်ပြီး တောင်လာခဲ့သည်။

“မာလာ ထပ်လိုးချင်တယ် မာလာ”

“လိုးလို့ရတယ်လေ မာလာက ကို့ရဲ့ ကာမပိုင် မယားပဲဥစ္စာ”

ကိုကျော်လေး မာလာကိုလိုးဖို့ ဒုတိအကြိမ် နေရာယူပြီး စိတ်ထဲကနေ မေနှင်းတို့ လင်မယားအား ကျေးဇူးအကြီးကြီး တင်နေတော့သည်။ နောက်တော့လည်း တစ်ယောက်နှင့် တစ်ယောက် နားလည်မှုတွေ တိုးပွားလာကာ အကြင်နာတွေပိုပြီး ပြသနာမတက်ပဲ ငြိမ်းချမ်းရေး ရတော့သည်။ အိမ်ထောင်ရေးသည်လည်း ပျော်ရွှင် ချမ်းမြေ့တော့သည်။

ပြီးပါပြီ။

သတိပြုရန် : အောစာပေများသည် မိမိဘာသာအာသာဖြေရန် ဖြစ်ပြီး အပြင်မှာ တကယ်လိုက်လုပ်၍ မရကြောင်းအသိပေးအပ်ပါသည်။

လင်ချစ်ဆေး (အပိုင်း ၂ ဇာတ်သိမ်း)

သတိပြုရန် : အောစာပေများသည် မိမိဘာသာအာသာဖြေရန် ဖြစ်ပြီး အပြင်မှာ တကယ်လိုက်လုပ်၍ မရကြောင်းအသိပေးအပ်ပါသည်။

Leave a Comment Cancel Reply