အော

ကျနော့်နာမည် မျိုးကိုပါ ဆောက်လုပ်ရေးကုမဏီ တစ်ခုမှာ ဖြူကျော့ဝေ၊ ကိုဇော်ဝင်းတို့နဲ့အတူ အလုပ် လုပ်ကိုင်ပါတယ် ကျနော့မှာ မိန်းမရှိပါတယ် ခုသူ့မှာ ကျနော့ရင်သွေးလေး ရှိနေပါသည်။ ဖြူကျော့ဝေဆိုတာက တော့ ကိုဇော်ဝင်းရည်းစားမဖြူရဲ့ ညီမပါ ကိုဇော်ဝင်းနဲ့မဖြူကသုံးဆယ်နီးပါးတွေပါ။ သူမအသက်က၂၅ကျော်ပြီမို့ သုံးနှစ်ပဲငယ်ပါသည်။ […]

ဆယ်တန်းအောင်ပြီးတော့ ကျွန်မ ဘာလုပ်ရမယ် ရေရေရာရာမသိ။ အမှတ်ကလဲ မကောင်းတော့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းတက္ကသိုလ်တက်ဖို့ မမီ။ အိမ်ကလဲ စီးပွားရေးအဆင်ပြေလှသည်ချည်းမဟုတ်တော့ အဝေးသင်တက်ပြီး အလုပ်လျှောက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရတယ်။ ဘွဲ့များများရတဲ့သူတွေတောင် အလုပ်ရဖို့ခက်နေတဲ့ ခေတ်ကြီးထဲ ကျွန်မလို ဆယ်တန်းအောင်ခါစသူအတွက် အပုံကြီးခက်တာအမှန်ပါပဲ။ ရှိစုမဲ့စု

ဟေ့ကောင်။ ကောင်မကြီးက မင့်ကို တဘက်သတ်ကြိုက်လို့ပေးတိုင်း စွတ်စွတ် ဝါးမ နေနဲ့။ မင်းသူ့ကို အတည်ယူနိုင် မှာလည်း မဟုတ်ဘူး။ဒါမျိုးက တချိန် ဝဋ်လိုက်တတ်တယ်ကွ။ အတူသောက် သူငယ်ချင်းတွေ စကား။ ပြောဖန်များလာတော့ ဇော်ကြီး စဉ်းစားရ လေပြီ။မှန်၏။

သီတာရေ.. သီတာ..””ရှင်.. ကို.. လာပြီ..” “ဝှူး.. မောလိုက်တာကွာ..” “ရော့.. ကို.. ရေအေးအေးလေး သောက်လိုက်..” “လိမ္မာလိုက်တဲ့ မိန်းမ..” နောင်ရဲသည် သီတာ လှမ်းပေးသော ရေခွက်ထဲမှ ရေကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲမှ ဆိုဖာခုံတွင်

ကျမနာမည်က အက်စတာ။ ကျမအသက်က ၁၈ နှစ် ၆ လ။ အနုပညာအထက်တန်းကျောင်း ပထမနှစ် ကျောင်းသူ .။ကျမ အဖေက သဘောင်္သား။ အမေ ကမှီခို ။ သဘောင်္သားသမီးဆို အထင်တော့ မကြီးနဲ့ ရိုးရိုး

ဦးတေဇသည် မနက်ကတည်းက ရုံးပိုင်းဆိုင်ရာ ဆုံးဖြတ်စရာများကို တောက်လျှောက်လုပ်ကာ အမြန်ဆုံး အပြီးသတ်လိုက်ပြီးနောက် ဘယ် ကို နှိပ်လိုက်သည်။ မကြာမီ သူ၏ ရုံးတံခါးပွင့်လာသည်။ ထို့အတူ သူ အမျှော်လင့်ကြီး မျှော်လင့်နေသော “ဆု” တစ်ယောက် ငြင်သာစွာ

အင်း ဘာလိုလိုနဲ့ မနက်ဖြန်ဆိုရင် မောင်တောင်ခွင့်ရက်စေ့လို့ တောင်ကြီး ပြန်ရတော့မှာပဲ။ မောင်က ဝန်ထမ်းလေ၊ ကျွန်မလည်း ဝန်းထမ်းဆိုတော့ တာဝန်ကျတဲ့နေရာက မတူတော့ ခွဲနေရတာပေါ့။ မောင်က တောင်ကြီးမှာတာသန်ကျတယ်။ ကျွန်မက နေပြည်တော်မှာ။ “မိန်းမရေ မိုးလည်း ချုပ်ပြီ

ဖြန်း …. ဖြန်း … ဖြန်း …”ဒီနေ့ … ခင်မေလွင် ကံမကောင်းပါ ။ ဆရာမ အတန်တန်မှာလိုက်သည့် အိမ်စာ ယူမလာ၍ ကောင်းကောင်း ဆော်ပလော်တီး ခံလိုက်ရသည်။ဆရာမ ဒေါ်အိစန္ဒာက သူ့ကိုကြည့်မရဟု ခင်မေလွင်

ဒီနေ့ ကျနော် ချစ်ရတဲ့သူနှင့် ချိန်းထားသည်။ ကျနော်တို့ နေ့တိုင်းနီးပါး ဆုံနေရပေမယ့် အခုလို အားလပ်ရက်လေးမှာ အကြင်နာတွေ ဖလှယ်ဘို့ ခဏခဏ တွေ့ဖြစ်သည်။ မနက် စောစီးစွာ ရေမိုးချိုးပြီး ကိုယ်လုံးတင်မှန်မှာ ပေါ်နေသည့် မိမိ ကိုယ်ကို

ကျတော် တို့ရဲ့ ဆင်ခြေဖုန်ရပ်ကွက်လေးသည် ..အိမ်ခြေလေး တွေ ကျပ်ညပ်နေပီးဘေးအိမ်များနဲ့ ကပ်လျက်တည်ရှိပါတယ်.ကျတော် ကျောင်းပီးခါစ..က အလုပ်မရှိအိမ်မှာ လိုလို ပဲ အလေလိုက်နေခဲ့.ရတယ်ဗျာ.. တခုပြောပါရစေကျတော်တို့ ခေါင်းရင်းဘက်ဘေး အိမ်မှာ ကျတော်ထက် အသက် ၈နှစ်လောက်ကြီးတဲ့ မမကြီးတယောက်ရှိတယ် ..သူမှာ