အော

အောစာပေ

မုန့်ညှင်းဆီလေးထည့်လိုက် သွင်းလိုက်ဖြင့်

ဘေးခန်းက စော်ကြီး ကို က သူသတိထားမိနေတာ ကြာပြီ ထိုသို့ သတိထားမိရလောက်အောင်လည်း စော်ကြီးက အိုးတောင့်လေသည် ။ ဖင်ကြီးတွေများ မှုတ်ပြီးလိုးလိုက်လို့ကတော့အို ဘာပြော ကောင်းမနည်း … သို့သော် ထိုစော်ကြီးက ယောင်္ကျား ရှိလေသည် […]

အောစာပေ

မြို့အစွန်နားလေးက တည်းခိုခန်းမှာ

သူ နဲ့ကျွန်တော်ဖြစ်ရပ်အမှန်လေးပါ ကျွန်တော်တို့က မေဂျာတူသူငယ်ချင်း သချာ် ဒုတိယနှစ်လေးတွေပေါ့ သူ့နာမည်က ရည်မွန် ရည်မွန်က သိပ်မလှပေမဲ့ အကိတ်ဗျ ကိတ်တာတောင် တစ်ကိုယ်လုံးမကိတ်ဘဲ ဖင်ပဲရွေး ကိတ်တဲ့ စော်လေးပေါ့ သူ့ကိုတွေ့တွေ့ချင်းမှာပဲ သူ့ဖင်ကိုထောက်လှမ်းရေးဆင်းခဲ့ရတာ အဲ့နေ့က ပထမနှစ်အောက်လို့

အောစာပေ

တစ်ချီ တစ်ချီ မျော့နေအောင်ခံစားရတယ်

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဧည့်ခန်း ထဲ စာအုပ်တအုပ်အား အာရုံစိုက်ပြီးဖတ်သော ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီ ကော်ဖီခွက်လေး ကိုင်ကာ လျှောက်လာခဲ့၏။ ” မောင် … ကော်ဖီ ရပြီနော် ” ” အင်း … ခဏထိုင်ဦး

အောစာပေ

လှလိုက်တာသော်တာရယ်

သော်တာ အိမ်ထဲကနေထွက်လာပြီး သူမချစ်သူမိုးဟိန်းရှိရာကားလေးဆီသို့ ခပ်သွက်သွက်လေးလှမ်းလာနေသည်။ သော်တာ့အရပ်က သာမန်မိန်းကလေးတွေထက်မြင့်သည် နက်မှောင်နေသည့်ဆံနွယ်တွေကလည်း ခါးလယ်လောက်ထိရှည်ကျနေသည်။ ယခုလည်း သူမဆံပင်လေးတွေကိုစုပြီးခပ်မြင့်မြင့်စည်းနှောင်ထားသည်။ မိုးဟိန်း သူ့ချစ်သူသော်တာရဲ့ တင်းရင်းဆူဖြိုးပြီး အချိုးတကျဖြစ်နေတဲ့ သော်တာရဲ့ ရင်တွေတင်တွေကိုအရမ်းသဘောကျသည် သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံးမှာ သော်တာ့လောက်လှတဲ့မိန်းကလေးမတွေ့ခဲ့ဖူးဟုပင်ထင်နေသည်။ သော်တာကားတံခါးလေးဖွင့်ပြီးဝင်ထိုင်လိုက်တော့ သင်းပျံ့နေတဲ့ရေမွှေးနံ့လေးက

အောစာပေ

နေရောင်မထိဘူးသလိုမျိုး ဖြူပြီးဖွေးနေတာ

အင်းကျုပ်ဆိုတဲ့ကောင် က အသက်ကြီးလေ ပျက်ဆီးလေလေ ဆိုတဲ့ကောင်ဘဲ ပြောရမယ်ထင်တယ်။ အခုဆိုဘာလိုလိုနဲ့ လေးဆယ့်ငါးတောင်ရောက်ပေါ့။ အခုထိမာန်ကမကျချင်သေးဘူး မာန်ထက် ဝါသနာဆိုရင် ပိုမှန်မလား အခုထိ ချောင်းရတာကို ဝါသနာက အပါသား တခါကလည်း အချောင်းကောင်းပြီးသေတော့မလို့ ထားပါ အဲ့ဒါကနောက်မှပြောမယ်။

အောစာပေ

ပိုင် ကလပ်ထဲမှာနော် လူများတွေရှိသေးတယ်

၂၀၁၉ ခုနှစ်ဒီဇင်ဘာလ ၃၁ရက်နေ့ အ ချိန်ည ၁၀နာရီခွဲခန့် မန်းလေးတောင်ခြေရှိဟော်တယ်တစ်ခု၏ ကားပါကင်တွင်……… “တီ..တီ..တီ..တီ” “ဟယ်လို..လေးခပြော” “သားငယ်…မင်းခိုင်ဘယ်ရောက်နေလဲကွယ်” “သားအခု ….ဟိုတယ်မှာ နယူးရီးယားပါတီရှိလို့ဟိုကောင်လေ ဆွေကြီးတို့ လုပ်တာပွဲက အဲ့ပွဲမှာရောက်နေတယ်” “အော်….အေးသား မမကြီးက လေးလေးကိုဖုန်းဆက်ခိုင်းလို့

အောစာပေ

တုန်ရီတဲ့အသံနဲ့ပြောရင်း ဖိဖိချနေတယ်

လှိုင် သာယာ တနေရာ ။ ရန်ကုန်မြို့ ။ ည၁၀နာရီ ခွဲ ။ ဦးဘိုဘိုအောင်သည် ဖေါ့ဘူးနဲ့ထည့်ထားတဲ့ ခေါက်ဆွဲကြော် ပါတဲ့ ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ကို ဆွဲလို့ သူနေတဲ့ ဝေဘာကီလမ်းသွယ်လေးထဲကို ဒယိမ်းဒယိုင် ခြေလှမ်းတွေနဲ့ လှမ်းဝင်လိုက်တဲ့

အောစာပေ

ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာပဲ မြင်ဘူးသလောက်

အ ဟင်း… အား… ကောင်းလိုက်တာ အောင်ရယ်…. ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ” တိတ်ဆိတ်သော ညနှင့် အခန်းငယ်လေးထဲတွင် ရမ္မက် သံတို့ဖြင့် လွှမ်းခြုံနေပေသည် ကိုအောင်တစ်ယောက် သူမိန်းမ အင်ကြင်းကို ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲပြီး အားရပါးရနှင့်ကို စိတ်လိုလက်ရမှုတ်ပေးနေပေသည်

အောစာပေ

အဏ္ဏဝါနှင့် ကောင်းကင်မေ

မြန်မာနိုင်ငံ၏ အကြီးဆုံး ဇိမ်ခံသင်္ဘောကြီး ခိုင်ရွှေဝါ။ နိုင်ငံတကာ အဆင့်မီ နည်းပညာများဖြင့် မြန်မာ နိုင်ငံ သီလဝါ သင်္ဘောကျင်းတွင် ဆောက်လုပ်သော သင်္ဘောကြီးဖြစ်သည်။ အင်ဂျင်စွမ်းအား မြင့်မားသဖြင့် မြန် နှုန်းမြင့်မားသည်သာမက သင်္ဘောတွင် ပါဝင်သော ဝန်ဆောင်မှုများကလည်း

အောစာပေ

လင်ဆာဝေဒနာ ခံစားနေရသူများ

ဆရာမမြသီတာ…. ရုပ်ရည်လေး က တော်တော်လှသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်းအချိုးကျ၍ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း ကြော့ရှင်းလှပသူဖြစ်ကာ အိုးလည်း တော်တော်တောင့်တာမို့ အနီးပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ယောက်ျားသားတို့၏ အထူးတလည် စိတ်ဝင်စားခြင်းကိုခံရသည့် မိန်းမချောတစ်ဦးပင်ဖြစ်သည်။ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး လင်ရှိမယားတစ်ယောက်လည်းဖြစ်သည်။ သူမယောက်ျားမှာ

Scroll to Top