အော

ရှပ်အင်္ကျီလက်တိုပွပွ နဲ့ထမီလေးဝတ်ပြီးအပျိုလုပ်လာတဲ့မီးမီး အသက် အားဖြင့် ၁၇ နှစ်လောက် ရှိဦးမယ် သနပ်ခါး ပါးကွက် ကျဲနဲ့ ကျနော့်အိမ်ထဲ ခြေ ဆောင့်ပြီးဝင် လာပါတယ်။ဟေ့ အမှိုက်အီးမှန်လာတယ်ထင်တယ်လို့လှမ်းစလိုက်တာအတင်းပြေး လာပြီးလက်မောင်းကိုထုပါတော့တယ်။ က လေး ပေါက်စ လေးဖြစ်လာတဲ့မီးမီး […]

မိုးတွေအုန်းအုန်း နှင့်ရွာနေသည်။ကျူရှင်က ဆရာမ နေမကောင်း၍ မသင်တော့ ဘူဆိုလို့ စောစောပြန်လာရသည်။အိမ်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိ။ဖေဖေနှင့်မေမေက ရုံးမှပြန်မရောက်သေး။ထုံးစံအတိုင်းဆို ၅ နာရီကျော်မှပြန်ရောက်တတ်သည်။ လွတ်လွတ်လပ်ရှိပြီဆိုတဲအတွေးနဲ ဧည့်ခန်း က ကွန်ပြူတာရှေ့ထိုင် ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေမိသည်။တစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဘယ်သူမှမရှိတုံး အော

ကျနော့်ဇနီဖြစ်သူ အစောနှင့် တွေဆုံရခြင်းမှာ အတော်ကလေး ထူးသည်တော့မဟုတ်ပါ။ကျနော်မြို့ဖက်သွားလေတိုင်း အစောတို့ရွာကလေးကို ခဏတဖြုတ်လောက်တော့ဝင်ပြီး အမောအပန်းဖြေရသည်သာ ဖြစ်ပါသည်။ ထိုကဲ့သို့ အပန်းဖြေချင်စဖွယ်ဖြစ်ရခြင်းမှာလည်း အစောတို့ရွာဦးထိပ်တွင် ထန်းတောကြီးရှိသောကြောင့်ဖြစ်၏။ထိုထန်းတောအုပ်ကလေးတွင် ကျနော်နှင့် အစော နှဖူးစာဆုံခဲ့ရခြင်းဖြစ်၏။ တစ်နေ့တွင် ဈေးဝယ်ပြီးအပြန် ထန်ရည်အမူးလွန်ကာ အပြန်ခက်နေချိန်ဝယ်

ဘုန်းကြီးဘဝ နဲ့ ကျုပ် စိတ်တော်တော် ပြန်ငြိမ်သွားတယ်။ ခု ဘုန်းကြီး လူထွက်ပြီး သန်းမြ နဲ့ ပြန်နေတော့ အရင် အတိုင်းပါဘဲ၊ သန်းမြလဲ ကျုပ်နား ကပ်ကို မကပ်တော့၊ ည အိပ်ချိန်တောင် တယောက်နဲ့

လဲ့ချို အသက်က ၂၀ကျော်ပြီ ဘော်ဒီ အချိုးအစားကတော့ ယောက်ျားတို့အကြိုက်ပဲပေါ့။ သူမက သူမတကိုယ်လုံးကို ယောက်ျားတွေက ရမက်မီးတောက်မျက်လုံးနဲ့ ဝိုင်းကြည့်ခံရတာမျိုးဆို သူမအရမ်းသဘောကြတယ်။ယောက်ျားတွေရှေ့ဆိုဖင်ကို လိမ်ပီး ဖင်တုံးနှစ်တုံး တုန်ခါနေအောင်ကို ခါပီးကို လမ်းလျှောက်ပြတယ်။ ရည်းစားအတည်တကျမတွဲဘူး။ထည်လဲတွဲတယ်။ကြိုက်ရင် ကုန်းလိုက်တယ်။ပြီးရင်အဆက်ဖြတ်တယ်။ သူမရဲ့ရည်မှန်းချက်က

မေ့အဘို့ သည်လောကဝယ် လိုလေသေးမရှိ အောင်ဖြစ်နေရခြင်းမှာ မေ၏ ဘဝကုသိုလ်အကျိုးပေး ကောင်း၍ဆိုရပေမည်။ မေသည်နှစ်ထပ်တိုက်တလုံးအ ပေါ်ထပ်ဝယ် အစစအရာရာ လိုလေသေးမရှိအောင်နေရသည်။ မေ့ကိုပတ်ဝန်းကျင်နှင့်အပေါင်းအသင်းများက မင်းကတော်ဟူ၍ တင်စားခေါ်ကြသည်။ မေသည် အရာရှိကတော်ဖြစ်သည်။မေသည်အရာရှိကတော် မင်းကတော်ဟူ၍ နံမည် တွင်ကာ သတင်းကြီးလှသည်။

ကျွန်တော်အမည်ကိုမျိုးပါ ကားဝယ်ရောင်းလေးလုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လုပ်ငန်းက မပင်ပန်းပေးမဲ့ တစ်ခါတလေ မနားရဘူးဗျ။ ကျွန်တော်လဲ အညှောင်းမိနေတာနဲ့ အိမ်မှာအနှိပ်သည် ဦးလေးကြီးကိုခေါ်နှိပ်လိုက်မိတယ်ဗျာ အဲဒီကဇာတ်လမ်းစတာပဲဗျို့။ မိန်းမကအသက်(၂၇) ကျွန်တော်ထက်(၄)နှစ်ငယ်တယ် သူရဲ့ပုံစံက အရပ်မြင့်မြင့်နဲ့အခု အမည်ကြီးနေတဲ့မေပန်းချီ တို့ဆိုဒ်ဗျ ဖင်ကားကားနို့ထွားထွားနဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အမေပါ။ သူကအသားဖြူတဲ့အထဲတော့မပါဘူး

“ဖြန်း နင့် အာ့တာ ဘာလုပ်တာလဲ” တင်းရင်းနုညံ့တဲ့ အထိန်းအကွတ်မပါ ရင်သားနှစ်မွှာကို ပါးလွှာတဲ့ ညဝတ်အိင်္ကျီပေါ်ကနေ ညင်သာစွာ အုပ်မိုးပေးလိုက်မိတဲ့ ကိုယ့်လက်ဖျံကို အရိုက်ခံလိုက်ရခြင်းနဲ့အတူ တုန်ရီလှိုက်မောစွာ ရှက်ဒေါသနဲ့ မေးခွန်းထုတ်လိုက်တဲ့ အသံ ; … အလင်းမရှိ

“မသစ္စာ” “ရှင်…ကိုအေး” “ကျနော်..မသစ္စာ..ကို.ချစ်တယ်” “သိပါတယ်..ကိုအေး…ဒါပေမယ့် သစ္စာအကြောင်း ကိုအေးဘယ်လောက်သိလို့လဲဟင်” “ကျနော်သိသင့်သလောက်သိပါတယ်၊ မသစ္စာက အပျိုမဟုတ်ဘူး.. တစ်ခုလပ်ဆိုတာလေ” “ဟုတ်တယ်..ကိုအေး အဲဒါတွေကအမှန်ပဲ” “နောက်ပြီး မသစ္စာယောက်ျားကို ကျနော်မြင်ဖူးပါတယ်” “အော်..ဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်မသစ္စာ၊ ဒီလူက.လူယုတ်မာပဲ” “ဘာဖြစ်လို့လဲ” “မသစ္စာတို့အကြောင်းတွေလူတကာကိုလည်း

သူနဲ့ ကျွန်မ တစ်နှစ်ပြည့်တဲ့ နေ့ကပေါ့ ….. ဟိုတယ်မှာ တနေကုန် အချိန်ဖြုံးဖို့ ကြိုးစားခဲ့ကြသည်။ သူနဲ့ကျွန်မ ဟိုတယ် အခန်းထဲတွင် ချစ်သူရည်းစားတွေ မမြင်ကွယ်ရာမှာ ပြုလုပ်နေကျ အပြုအမူအတိုင်းပင် လုပ်ခဲ့ကြသည်။ သူကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်မရဲ့့ နို့သီးခေါင်းတွေ