အော

အောစာပေ

စာကြမ်းပိုးမလေး

ဇင်ကိုနဲ့ စုယမင်းက အထက်တန်းကျောင်းသားဘဝတည်းက ချစ်သူရည်းစားတွေပါ။ အခု တက္ကသိုလ်တက်တော့လဲ အတူတူပဲ။ နှစ်ယောက်လုံးက အထန်တွေချည်းမို့ အဆင်ပြေရင်ပြေသလို လိင်ဆက်ဆံလေ့ရှိပါတယ်။ တက္ကသိုလ်ဝန်းမှာ သူတို့မဖွယ်မရာလုပ်နေတာကို သန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်းနဲ့ ဆရာ/ဆရာမတွေ မကြာခဏမိပေမဲ့ ဇင့်ကိုအဖေတိုင်ကွန်းကြီးက အသပြာနဲ့ ဖြေရှင်းပေးတော့ ဘာပြဿနာမှမဖြစ်ပါဘူး။ […]

အောစာပေ

ကိုယ်ချင်းစာစိတ်

မေမြတ်တယောက်အခန်းထဲတွင်ငိုနေရှာသည် အကြောင်းကား သူ့မထံသို အင်တာနက်မှ သူ့မကိုကို ကျော်ဇင် နဲ့မိန်းမတယောက် ကဲနေကြွတဲ့ပုံတွေကို တယောက်ကပို့လိုက်သောကြောင့်ဖြစ်သည် ရက်စက်လိုက်တာကိုကိုရယ် သူ့မှာတော့ချစ်လွနိးလို့အပျိုဘဝလေးပေးအပ်ခဲ့မိသည် ပုံထဲတွင် ကို့ကိုက အဲ့မိန်းမနောက်မှနေပြီးနို့တွေကို ကိုင်ခါကလိနေသည် နောက်ပုံတွင် ကိုကိုဟာကြီးကို အဲ့မိန်းမကစုတိပေးနေပုံဖြစ်သည် မေမြတ်ကိုကို့ကိုစိတ်နာသွားသည် သူတောင်သစ္စာမရှိသေးတာ

အောစာပေ

သူချခဲ့တဲ့မျိုးစေ့

ဇင်ဝါက အမ်ဒီနဲ့ စကားပြောနေရင်း ကျနော့်လက်ကို ဆွဲယူပြီး ပေါင်ကြားကို ပို့လိုက်တယ်။ ကျနော့်စိတ်ကိုထိန်းပေမဲ့ နှာခေါင်းကတော့ မီးတောက်နေပြီထင်တယ်။ ကော်တွန်ပင်တီလေးကို စိမ့်ထွက်လာတဲ့ ဇင်ဝါ့ရဲ့အချစ်ရည်လေးတွေရဲ့ စွတ်စိုမှုကို ခံစားမိတယ်။ ပိုးသားလို နူးညံ့နေတဲ့ ဇင်ဝါ့ပေါင်သားတွေရဲ့ အထိအတွေ့က ကျနော့်တန်ဆာကို

အောစာပေ

အလှည့်ကျစီတွေ့ကြသည်

၇တန်းအောင်ပြီး၈တန်းတတ်စလောက်ကပေါ့ အရွယ်လဲနည်းနည်းရောက်လာပြီလူပျိုဝင်လာပြီစိုတော့ကာမစိတ်တွေလဲတဖွားဖွားပေါ့ တစ်ဖွားဖွားစိုတာနဲ့တွေ့သမျှဖင်တွေကြည့်ပြီးအိမ်ရောက်ရင်မှန်းမှန်းထုရတာကလဲအရသာရှိသကိုး.. ၈တန်းကျောင်းစတတ်တော့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရတယ်ကျွန်တော်ကလဲလူအေးစိုတော့သိပ်အပေါင်းသင်းမရှိဘူး ကျွန်တော်ပေါင်းမိတဲ့ကောင်ကလဲလူအေးဘဲစိုပါတော့ နာမည်က”မြတ်မင်း”တဲ့အေးလိုက်တဲ့ပုံများရေခဲတုံးကြနေတာဘဲ အဲ ဒါပေမယ့်တနှာကာမတော့ကြီးရော ဒါကတော့ကျွန်တော်ရောဘဲလေ အတန်းထဲမှာမြန်မာစာသင်တဲ့ဆရာမအိမ်နဲ့မြတ်မင်းအိမ်ကကပ်လျက်ဘဲ အဲ့ဒီဆရာမနာမည်က”ဒေါ်ဥမ္မာကျော်”တဲ့ဗျ စာအရမ်းအသင်ပြကောင်းတယ်အမြဲတန်းမျက်နှာလေးကပြုံးပြုံးရွင်ရွင်ဘဲ အသက်ကတော့..၂၄လောက်ရှိပြီထင်တယ်ခုထိနုပြိုထွားကြိုင်းနေတုန်းဘဲ မြတ်မင်းစိူတဲ့အကောင်ကလဲဆရာမရေချိုးနေရင်ခိုးခိုးကြည့်ပြီးအိုးတွေတောင့်ကြောင်းနို့တွေကားကြောင်းကျွန်တော့်ကိုပြောပြောနေကြဗျ။ ဟုတ်တယ်ဗျဆရာမကဖင်ကအကြီးကြီးဘဲတောင့်တင်းနေတာဘဲတစ်ခါတစ်လေစိုဘစ်ယာပါထင်းနေတာဘဲ.အရပ်တော့ပုတယ်ဗျ ပုပုထွားထွားလေးပေါ့.ကျောက်သင်ပုန်းကိုမမှီလို့ခြေထောက်ထောက်ပြီးစာရေးနေရင်ထဘီနဲ့အင်္ကျီဟဟလေးထဲကအသားလေးတွေကဝင်းနေတာဘဲ.ဘော်လီအဖြူလေးတောင်မြင်နေရတယ်.တစ်နေ့ကျွန်တော်နဲ့မြတ်မင်းကျောင်းတတ်ခေါင်းလောင်းအသံမကြားမိဘဲကျောင်းဆီးခြံမှာဆရာမအကြောင်းဖလှယ်ပြောရင်းကာမဆာလောင်နေကြတယ်. အဲ့အချိန်ဆရာမရောက်လာတယ်.ဆရာမကအတန်းပိုင်စိုတော့ဘာနေနေအစွန်းထင်းမခံဘူးလေလိုက်ခေါ်တယ် ကျွန်တော်တို့ကို.ကျွန်တော်တို့ကလဲအားတိုင်းဆီးခြံဘဲသွားနေတော့ဆရာမကသိနေတာ. “ဟဲ့”မြတ်မင်းနဲ့ ကျော်ကျော်”

အောစာပေ

ကုသိုလ်လည်းရ ဝမ်းလည်း၀

ကျွန်တော်နာမည်အောင်ချမ်းသာဖြစ်ပြီး အသက်ကတော့ ၂၂နှစ်ပါ ကျွန်တော်ဟာ ငယ်ငယ်ကတည်းကရပ်ကွက်ထဲက အကြီးတွေအရက်သမားတချို့တွေနဲ့ပေါင်း ပြီးငယ်ငယ်ကတည်းကဆေးလိပ်သောက် အရက်သောက် ဖာချ နဲ့အချိန်ကုန်လွန်လာသူဖြစ်ပါတယ် ..ငယ်ဘဝဆေးလိပ်ကွမ်းအရက်ကို၁၇နှစ်လောက်ကတည်းက စသုံးလာတဲ့အတွက်ကြောင့် ရူနာရိူက်ကုန်းပုံစံဖြစ်ကာ အသိမိုက်ကာ ဆိုးသွမ်းနေမိပါတယ်…. သူငယ်ချင်းတွေလာခေါ်လျှင်အရက်ဝိုင်း အသုဘအိမ်ဖဲဝိုင်း တခါတလေ တံတားအောက်ဖာခေါင်းများနဲ့ပေါင်းကာ ဖာချလိုက်နဲ့မိဘအပေါ်မသိတတ်မလိမ်မာ

အောစာပေ

သံယောစဉ်ကြိုး

နိုင်ထူး တက်ကသိုလ် စတက်တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသားက ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး ဖြစ်သည့် နိုင်ထူး တစ်ယောက် နှင်းပွင့်ကို

အောစာပေ

လူပျိုစစ်ချင်မှစစ်မည်

သမီးလေးအရွယ်ရောက်လာတော့ မကေသီတစ်ယောက်စိတ်တွေပူလာ ရပြီ။ခုခေတ်ကလေးတွေကကဲမှကဲ ဆက်စ် ကိစ္စကိုထမင်းစားရေသောက် လုပ်သလိုဖြစ်နေပြီ။အချိန်ပိုင်းနှင့် ငှားတဲ့ဟိုတယ်တွေကလဲပေါမှပေါ ဆိုသလို အွန်လိုင်းပေါ်မှာတင်ချိန်း ဆိုနေကြတာ။တယ်လီဖုန်းဆင်းကဒ်တွေကလဲပေါမှပေါ။လူမှု့ဆိုရှယ်ဖေ့ဘွတ် တွေသုံးနေကြတော့ ခုခေတ်ကလေး တွေထိန်းချုပ်ရတာမလွယ်တော့ပါ ဘူးလေ။ ကိုယ်တွေခေတ်တုန်းကနဲ့မတူဘူး။ တစ်ခုခုဆိုရင်အင်တာနက်ပေါ်ရောက်သွားပြီ။ အဲဒီခါမှအိမ်ကလူတွေသိပြီးအရှက်တကွဲအကျိုးနဲတွေဖြစ်ရရတော့တယ် ။တွေးနေတုန်းရှိသေးတယ် သမီးလေးကစကပ်အတိုအပြတ်နဲ့ မျက်နှာမိတ်ကပ်လိမ်းပြီးအိမ်ပေါ်က

အောစာပေ

သူမရဲ့အရှုပ်တော်ပုံ

ခင်ဦးဦးမြင့် ရင်တွေ ခုံနေသည် ။ ညွှန်ချုပ်ဦးသက်ဝင်းမော်ရဲ့ အကြည့်တွေကြောင့် ။ ဦးသက်ဝင်းမော် ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ကြိုက်နေသည်လို့ ခင်ဦးဦးမြင့် ထင်သည် ။ သေချာပါတယ် ။ သူ ငါ့ကို အမြဲ ဘဲ ကြည့်တဲ့

အောစာပေ

ဆန်းသစ်သော

မြောက်ဥက္ကလာကိုပြန်သော မီနီဘက်စ်လေးထိုးရပ်လာတော့ လူအုပ်ကြီးနဲ့အတူ မသီတာလဲကားပေါ်တိုးတက်လိုက်ရသည်။ အရမ်းကြီးမကျပ်သော်လည်း လူအပြည့်နှင့်ပင်။ ဒါတောင် စနေနေ့နေ့လည်ခင်းပဲရှိသေးသည်၊ ရုံးဆင်းချိန်ဆိုလျှင်ကားပေါ်တက်ဖို့တောင်မနည်း။ သီတာက ရန်ကုန်မှာအလုပ်လာလုပ်တာ ၃နှစ်ရှိပြီဆိုတော့ ရန်ကုန်ပါးဝနေပြီဆိုပါတော့။ သူတို့နားက ကုန်စုံဆိုင်မှလုပ်ရင်းတဖက်က ပွဲစားတောင်လုပ်နေပြီး သူတို့မြောက်ဥက္ကလာ အဝိုင်းကြီးထိပ်နားမှာတင် သူပွဲစားလုပ်ပေးထားတာ တော်တော်များပြီ။

Scroll to Top