အော

ကျမအမည်က အိချောပါ။ အသက်က ၂၀ရှိပြီ။ အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုပေမဲ့ ထန်နေတဲ့စော်လေးပါ။ ကိုမင်းမော် ခရီးထွက်သွားတာနဲ့ ကျမပိုလွတ်လပ်လာတယ်။ ဦးမောင်ကို ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဦးမောင်ရောက်မလာခင် အဝတ်ဗလာချွတ်ပြီး ရေးချိုးခန်းထဲ ရေချိုးလိုက်တယ်။ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ကျမနို့တွေကို ပွတ်သပ်နေတုန်း ဦးမောင်ရောက်လာတယ်။ ဦးမောင်နဲ့ကျမ […]

မင်းအောင်က ကျူရှင်ဆရာ။ ကျူရှင်ဆရာဖြစ်သလို သိက္ခာကလည်းရှိတယ်။ မိန်းမ ကိစ္စအရှုပ်အရှင်းမရှိဘူး။ ရှိဖို့လည်း လူမထင်ပါဘူး။ ရုပ်ကလည်းဆိုးတာကိုး။ သူကလည်း မိန်းမတွေနဲ့ဆို ခပ်တန်းတန်းပဲဆက်ဆံတယ်။ မဆက်ဆံရင်လည်း သူ့အသက် ၂၃လောက်နဲ့ ဘယ်သူကလေးစားမှာတုန်း။ သူ့မှာက အားနည်းချက်တစ်ခုပဲရှိတယ်။ သူ့အမ နှင်းဖြူ။

မေဇင်ဟာလှတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ။ သူမရဲ့ နုညံ့တဲ့ အသားအရေနဲ့ မစိုစလောက် အနည်းငယ်ဝနေတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ ခန္ဓာကိုအလှပိုင်ရှင်မိန်းမတယောက်ပေါ့..။ ၁၅ပေါင်ခန့် ဝိတ်ချထားပြီးဘော်လ်ဒီကိုပြန်ထိန်းထားတာ မကြာသေးပါဘူး ။ မေဇင်တယောက် အတော်လေးကြိုးစားလိုက်ရတာပေါ့ မိန်းမတစ်ယောက် အတွက် ဝိတ် ၁ပေါင်ချဖို့ဆိုတာ

ည… အားလုံးတိတ်ဆိတ်၍နေသည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်မျက်လုံးကြောင်၍နေ၏။ အိပ်မရသော်အကြောင်းအရင်းကလည်း ရှိနေသည်မဟုတ်ပါလား…… ကိုယ့်အပေါ်မှာလည်း တာဝန်တစ်ခုရှိနေပြီကော….. သေချာပါသည်….. သို.သော် ထိုတာဝန်သည် လူသိရှင်ကြားမဖြစ်စကောင်းသောတာဝန်…. အစ်မတော် စောကလျာ ပေးအပ်ထားသောအထူးတာဝန်ဟုဆိုရမည်။ ခင်ဖုဏ်းသည်စင်စစ် ကျေးတောသူမလေးသာဖြစ်၏။ အားလုံးကို ခင်ဖုဏ်းကြောက်ပါသည်၊ လေးစားရပါသည်၊ ထိုင်ဆိုထိုင်၊

တင်ဌေးနွယ် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဧည့်သည်များ စည်စည်ကားကား ဖြစ်နေသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည် ။ ဖိနပ်ချွတ်တွင် ဖိနပ်လေး ချွတ်ကာ အိမ်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်ရင်း တင်ဌေးနွယ်က အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲရှိ ဆက်တီ ရှိရာသို့ လှမ်းပြီး

ကျနော်က အရက်ဖြန့်ချီရေးကုမ္ပဏီ တစ်ခုရဲ့ဂိုဒေါင်မှူး လုပ်ခဲ့တယ် ။ အဲ့တုန်းက သူက ကုမ္ပဏီမှာမရောက်သေးဘူး ။ ဂိုဒေါင်ဆိုတာက အရက်ဖြန့်ချီရေးဂိုဒေါင်ဆိုတော့ ဖာတွေကို မကာ ထမ်းကာနဲ့ ဖာတွေလွတ်ကျကွဲတာတာတွေရှိတယ်။ အဲ့ဒါကို ပထမ ဂိုဒေါင်စာရေးက ပုလင်းအကွဲတွေက ကျန်တဲ့

အနက်ရောင် မာစီဒီး ကားလေးက ရှုတ်ရှက်ခက်နေသောလမ်းမပေါ်မှာ တစ်ရိပ်ရိပ်နဲ့ ပြေးလွှားနေသည်..ကားပေါ်မှာတော့ ငယ်ရွယ်နုပျိုခြင်းနှင့် တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်ခြင်းတို့ပေါင်းစုထားတဲ့ အသက်၂၄ ၂၅ အရွယ် မိန်းမပျိုတစ်ယောက် စီးနှင်းလိုက်ပါလာသည် သူ့မျက်ဝန်းနက်နက်တွေထဲမှာ ရီဝေငေးမောခြင်းနှင့် စိတ်ဆန္ဒစောမှုတွေ တွဲခိုနေကာ အကြောင်းမရှိပဲ ကားပြူတင်းမှတဆင့် အပြင်ဆီသို့

အ… ကို… မြန်မြန်ဆောင့်… ငယ် ပြီးတော့မယ်…” “အင်း… ကို အရှိန် ထပ်တင်လိုက်မယ်နော်…” တဖြောင်းဖြောင်း တဘုန်းဘုန်း နှင့် နောင်ရဲသည် သူ့ချစ်သူ ငယ်ငယ် ရဲ့ သေးသိမ်နေသော ခါးကို ကိုင်ကာ မက်မွန်သီးဟန်

ည 12 နာရီကျော်နေပြီ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ပြန်အလာကို စောင့်နေရတာ သီရိတစ်ယောက် သစ်ကုလားအုပ် ဖြစ်တော့မယ် အခုတလော စီးပွားရေးကလည်း သိပ်အဆင်မပြေ အဲ့ဒါကိုအကြောင်းပြပြီး လင်တော်မောင်က မှုးမှုးရူးရူးနဲ့ ပြန်လာ ပြီးရင်တခါထဲ အသေကောင်လို တန်းထိုးအိပ် သီရိခမျာ

အ့ ကိုမင်း လုပ်တော့ကွာ တုံမနေတက်တော့ဘူး” ”အိတုံ ခံချင်နေပြီလား” ”အင်း” ”မကြားရဘူး ပြန်ပြော” ”ခံချင်နေပြီကိုမင်းရယ် ဟင့် အဟင့်” ”အဲ့ဒါဆို ကို့ကို စုပ်ပေးပါဦး” အိတုံလဲ လှဲနေရာမှအသာထကာ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲအသာထည့်လိုက်ရင်း