အပြာစာပေ

” ဒေါက်ဒေါက် … ဒေါက်ဒေါက် “အစက်မပြတ် တံခါးခေါက်သံကြောင် ကျမလည်း သားလေး ဇင်ကိုနဲ့ကစားရင်း တိုက်ခန်းတံခါး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။တံခါးဝမှာ ဖိတ်စာလေးကိုင်ပြီး ပြုံးပြနေတဲ့ လူချောလေး တစ်ယောက်ပါ။ ” မမ … မင်္ဂလာပါ “ကျမလည်း

တစ်နေ့ ကျနော်အလုပ်က ပြန်ရောက်ရောက်ခြင်း အမေဖြစ်သူက သားရေ မနက်ဖြန်ပိတ်ရက်မဟုတ်လား အမေ ဥပုသ်ကျောင်းသွားမလို့ အဲ့တာ သင်္ဘောဆ်ိပ်နားကညဈေး သွားပြီး အမေ့ကို ဆွမ်းချက်စရာလေး တွေ သွားဝယ်ပေးပါလား အာ … သားမှပစ္စည်း ဈေးမသိတာ တော်ကြာအမေကဆူဦးမယ်

မြင့်ခိုင် ပြန်မည့်ဆဲဆဲ ဝတ်ထားသော ယူနီဖောင်းပင်ပြန်ချွတ်ရတော့မလို ပြန်တော့မယ် ဆိုမှ မိုးကလဲရွာလိုက်တာနော် တပ်ခွဲမှုး ဟုတ်ပါ့ စာရေးမရယ် ကျွန်တော်ပြောင်းလာထဲက အချိန်မှန်ကို ရွာတော့ တာပဲ တပ်ခွဲမှုးဒီမှာ လစာ စာရင်း သြော် အင်း အတော်ပဲ

မီးရောင်စုံလင်းလိုက်မှိတ်လိုက်နဲ့ တီးလုံးသံတွေအောက်မှာ တစ်ယောက်ထဲလူးလွန့်ပြီစိတ်လိုလက်ရ ကေသီတစ်ယောက်ကနေမိသည်။ ဖင်လေးကိုလှုပ်ခါလှုပ်ခါဖြင့်ဆက်ဆီကျကျအကကြောင့် မျက်လုံးပေါင်းများစွာ၏စူးစိုက်ခြင်းကိုခံနေရလေသည်။ အနောက်ကနေ ပုခုံးလှမ်းပုတ်လိုက်သောကြောင့် အလန့်တကြားလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ရုံးထဲအလုပ်လုပ်သူ သန္တာတစ်ယောက်ဖြစ်နေသဖြင့်ဝမ်းသာအားရ ” ဟယ်..သန္တာ..” ” ကောင်မရီး… တစ်ယောက်ထဲလာကဲနေတယ် ကြည့်စမ်း ..ငါ့ကိုတောင်မခေါ်ဘူး..” ကေသီတစ်ယောက် သန္တာကို

အခန်းထဲက သနပ်ခါးသွေးတဲ့အသံ ကြားရသဖြင့် ကျနော် အိပ်ယာထဲ အိပ်ချင် ယောင်ဆောင်နေရာက တိတ်တိတ် ထ၍ ကပ်ထရံပေါက်က ချောင်းကြည့်သည်။ အား… လှလိုက်တဲ့ မမချို။ အသားအရေ က ဝင်းလဲ့လို့ဝါဝါ ရည် ရွှင် ဆိုတာမျိုး

ကျတော် ၈ တန်းကျောင်းသားဘဝက.. တောရွာလေးမှာ ကျောင်းတက်ရပါသည်။ ကျတော့ရွာနဲ့ ကျောင်းက.. ၁.နာရီလောက်.. လမ်းလျောက်ရသည်။ တောသားတစ်ယောက် ဖြစ်ပေမယ့်.. အသားကဖြူသည်။ အရွယ်ရောက်တဲ့ လူပျိုတယောက် မဟုတ်ပေမယ့်.. ရင်ခုန်တက်သော .. အကြောင်းအရာများ.. ပေါ်လာပါသည်။ သူ့နာမည်က..ထွေးထွေး။