အော

ည​နေကတည်းက ညစာအတွက်​ထမင်းကို တဝတပြဲစားထားပြီးပြီ။ ဒီ​နေ့ ​သိန်း​ဆောင်​ ကြက်​ခြံမှာ​စောင့်အိပ်​မှဖြစ်​မယ်​။ သူ့ရွာက ​ကောင်​​တွေအ​ကြောင်းကို သိန်း​ဆောင်​ ​ကောင်း​ကောင်းသိတယ်​။ တန်​​ဆောင်​တိုင်​ည အတွက်​ ရွာက​ကာလသား​ကောင်​လေး​တွေရဲ့ ပစ်​မှတ်​က သူ့ရဲ့ကြက်​ခြံ ဖြစ်​​နေမယ်​ဆိုတာ ​မြေကြီးလက်​ခတ်​မလွဲ။ ​ နောက်​​နေ့မှ ကြက်​ခးိုတဲ့လူ​တွေကို […]

ကျွန်မအမည်က ဖြိုးသူဇာ လူမျိုးပေါင်းစုံနေတဲ့ တနသာင်္ရီ တိုင်းရဲ့ ရွာလေးတစ်ရွာမှာနေတယ် အဖေဖြစ်သူက ကျွန်မ ငယ်ငယ်ကတည်းက ဆုံးသွားတယ် အမေ နဲ့ အမေ့ရးရဲ့ ညီမဖြစ်သူ အဒေါ်တို့နဲ့နေတယ် အမေက အရက်သမား မိန်းမဆိုးပေါ့ အဒေါ်ဖြစ်သူက ဖဲသမား

ငါ သိပ် အထီးကျန်တယ် သူငယ်ချင်း…. ဒါကြောင့်နင့်ကို ငါ ကိုယ်ချင်းစာတယ်” လို့ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သား ကြည့်နေတယ်။“နင်က အထီးကျန်ရအောင် ရည်းစားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့လေ။ ငါက အသည်းကွဲနေတာဟဲ့” “ငါ့ရည်းစားက

ကျနော်လည်း နေ့တိုင်းလိုလို လိုးချင်စိတ်ပေါ်လာတတ်သလို လိုးစရာ ချစ်သူလည်းမရျိခဲ့ဘူးလေ သိတယ်မဟုတ်လာ မလေးရှာမှာတော့ ကျားတွေသာျားတော့ မိန်းခလေး တွေ လူလွတ်ဆိုတာမရှိခဲ့ဘူးလေ ကျနော့လို ရုပ်မလှတော်ကီ မကောင်းတဲ့ သူအတွက် မလေးရှားမှာ မြန်မာ မိန်းခလေး တစ်ယောက် ချစ်သူရ

မောင်တုတ်အသက်(၂၀)ကျော်အရွယ်တုန်းကပေါ့။ကျောင်းကကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ရည်းစားဖြစ်တယ်။ဒါလဲသိပ်အဆန်းကြီးတော့မဟုတ်လှပါဘူး။လူငယ်သဘာဝချစ်ကြ၊ကြိုက်ကြ၊ဟော်တယ်ခေါ်ဆွဲလိုက်ကြဆိုတော့မထူးတော့မထူးဆန်းပါဘူး။အဲ့ဒီကောင်မလေးနဲ့ကြိုက်ပြီး(၃)လလောက်နေတော့သူမအိမ်ကိုမောင်တုတ်ဝင်ခွင့် ထွက်ခွင့်လက်မှတ်ရသွားတယ်ပေါ့ဗျာ။ အဲ့ဒီကောင်မလေးနာမည်ထက်ထက်လို့ပဲမှတ်လိုက်ပါတော့။ထက်ထက်တို့အိမ်ကိုဝင်ထွက်ခွင့်ရပြီဆိုတာနဲ့မောင်တုတ်တစ်ယောက်ချောင်းပေါက်မတက်သွားတော့တာပေါ့။မနက်ပိုင်းဆို ကျောင်းသွားဖို့ဝင်ခေါ်တယ်။ညနေဆိုပြန်ပို့တယ်။ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆိုကျူရှင်အကြောင်းပြပြီးဟော်တယ်ဒိုး တယ်ပေါ့။မောင်တုတ်မိဘတွေကလဲ သူတို့သားလေးသွားလာရေးအဆင်ပြေအောင်ဆိုပြီးတော့ကားအစုတ်တစ် စီးဝယ်ပေးထားတော့ မြင်းကိုအတောင်ပံတပ်ထားသလိုစိတ်သွားတိုင်းကိုယ်မြန်မြန်ဆန်ဆန်သွားဖြစ်တယ်ပေါ့။ ဇာတ်လမ်းကိုပြန်ဆက်ပေးပါ့မယ်။ထက်ထက်အိမ်ကိုဝင်ထွက်ခွင့်ရတာနဲ့မနက်တိုင်းကျောင်းသွားဖို့ကြိုပေးရတာ ပေါ့။အဲ့ဒီလိုအချိန်မျိုးမှာ ထက်ထက်တစ်ယောက်အိပ်ယာထနောက်ကျနေတဲ့နေ့ဆိုရင်မောင်တုတ်တစ်ယောက် အိမ်ထဲမှာထိုင်စောင့်ပေရော့ပဲ။ယောက္ခမကြီးကတော့စကားကိုတစ်ခွန်းစနှစ်ခွန်းစလာပြော၊ပြီးတော့ကော်ဖီဖျော် ပေး၊ပြီးသူမလဲရေမိုးချိုးဖို့ပြင်ရတာပဲဗျ။ဘာလို့လဲဆိုတော့ မောင်တုတ်ယောက္ခမကြီးဟာ နာမည်ကြီးမြို့လယ်က ဟော်တယ်တစ်ခုမှာရာထူးအကြီးကြီးမန်နေဂျာမကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေလို့ပေါ့ဗျာ။ထက်ထက်တို့ကအဖေဆုံးသွားပြီဆိုတော့ အမေတစ်ခု သမီးတစ်ခုပေါ့။ (အင်းလေ..တစ်ခုစီပဲပါမှာပေါ့။အပိုတော့ဘယ်ပါမလဲဗျ…နော့)။ ပြန်ဆက်မယ်ဗျာ….း)

အ့ ကိုမင်း လုပ်တော့ကွာ တုံမနေတက်တော့ဘူး” ”အိတုံ ခံချင်နေပြီလား” ”အင်း” ”မကြားရဘူး ပြန်ပြော” ”ခံချင်နေပြီကိုမင်းရယ် ဟင့် အဟင့်” ”အဲ့ဒါဆို ကို့ကို စုပ်ပေးပါဦး” အိတုံလဲ လှဲနေရာမှအသာထကာ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲအသာထည့်လိုက်ရင်း

လှိုင်သာယာ တနေရာ ။ ရန်ကုန်မြို့ ။ ည၁၀နာရီခွဲ ။ ဦးဘိုဘိုအောင်သည် ဖေါ့ဘူးနဲ့ထည့်ထားတဲ့ ခေါက်ဆွဲကြော် ပါတဲ့ ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ကို ဆွဲလို့ သူနေတဲ့ ဝေဘာကီလမ်းသွယ်လေးထဲကို ဒယိမ်းဒယိုင် ခြေလှမ်းတွေနဲ့ လှမ်းဝင်လိုက်တဲ့ အချိန် လမ်းထိပ်ကင်းတဲမှာ

test

အစများ၏ အစမှ စရမည်ဆိုလျင်တော့ မိုးဆွေ၏ ဒေါ်လေးဖြစ်သူ အန်တီမိုးက စရမည်ထင်သည်။ အန်တီမိုးက တစ်ခုလပ်မလေး ဖြစ်သည်။ သမီးလေး တယောက်ရှိသည်။ သမီးလေးပင် ဆယ်တန်းအောင်၍ တက္ကသိုလ်အဝေးသင် တက်နေပြီဖြစ်ရာ အန်တီမိုးအသက်မှာလည်း လေးဆယ်ပင် စွန်းနေပြီ ဖြစ်သည်။

ကျနော်က ဖြန့်ချီရေးကုမ္ပဏီ တစ်ခုရဲ့ဂိုဒေါင်မှူး လုပ်ခဲ့တယ် ။ အဲ့တုန်းက သူက ကုမ္ပဏီမှာမရောက်သေးဘူး ။ ဂိုဒေါင်ဆိုတာက အရက်ဖြန့်ချီရေးဂိုဒေါင်ဆိုတော့ ဖာတွေကို မကာ ထမ်းကာနဲ့ ဖာတွေလွတ်ကျကွဲတာတာတွေရှိတယ်။ အဲ့ဒါကို ပထမ ဂိုဒေါင်စာရေးက ပုလင်းအကွဲတွေက ကျန်တဲ့