အပြာစာပေ

ကျွန်တော့အမည် ကို မိတ်မဆက်တော့ပါဘူးဗျာ။ မိတ်ဆက်လို့လည်း ကျွန်တော့မိတ်က ပိုမရှည်တော့ပါဘူးဗျာ ။ ဟုတ်တေဟုတ် ခိ.. ခိ… အခုဇတ်လမ်းက.. ဒီလိုဗျ…….. ကျွန်တော်က ပထမနှစ်ကျောင်းသားပါ (…)မေဂျာပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်နှင့်အခန်းတူတဲ့ သဉ္ဇာကို ကျွန်တော်က အရမ်းကြွေမိပါတေဗျာ။ သူကလည်း […]

အိမ် တံခါးခေါင်းလောင်း ကို ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဖြည်းညင်းစွာ နှိပ်လိုက်ပါသည်။ တံခါးဖွင့်သံနဲ့ အတူ ”ဟယ် မိုး ပါလား.. ရောက်လာပြီလား.. လာ လာ ဝင်ခဲ့လေ” “ဟုတ်ကဲ့ မမမြင့်.. ဘူတာရုံကနေ တန်းလာခဲ့တာ ကိုမောင်ကော”

ကျနော်ခု ၁၇ရှိပြီ။ဆယ်တန်းပြန်ဖြေထားသည်။ စော်မချဖူးသေးပါ။ ဖာချဖို့ကျတော့ ပိုက်ဆံကမရှိ ရှိလည်းမချရဲ။ ထန်လည်းထန်သည်။မိထွေးစောက်ဖုတ်တော့ အနီးကပ်မြင်ဖူးသည်။ကလေး၂ယောက်မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက နီရဲလန်ပြဲ ကြွက်နားရွက်တွေပင်လိပ်နေပြီ။ဖင်ကြီးကတော့ကျန်သေးသည်။ဝလာလို့ပိုကိတ်လာသည်။အရမ်းကြီးတော့မဝသေး ပြည့်ရုံသာ။ နို့တွေကနည်းနည်းတော့တွဲနေပြီ။ အဖေနဲ့လိုးကြတိုင်းထချောင်းနေကြဆိုတော့ အကုန်သိနေပြီ။ အမေက ကျနော်၁၀နှစ်လောက်မှာ အဖေနှင့်ကွဲသည်။ ဖင်ဆော့တာအဖေမိပြီး ရိုက်ကြနှက်ကြတောင်ဖြစ်ကြသေးသည်။အဖေက

ခင်သက်ထား သည်စိတ်စောနေသဖြင့် ဖာသည်မဆန်ဆန် ဦးဘ၏ပြော့ခွေနေသောလီးကြီးကို သူ၏လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးများဖြင့်ဆွပေးနေရာ မကြာမီမာကြောတောင့်တင်းလာ၏။မတောင်မီက ကြက်တက်လေးလောက်ရှိသော်လည်း တောင်လာသောအခါ ခရမ်းသီးအလတ်စားနီးနီးကြီးထွားလာပြီးလျှင် အရှည်ငါးလက်မခွဲခန့်ရှိလေသည်။ ခင်သက်ထားခြင်ထောင်သံပါပါညု၍ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည်။ ‘‘ ဟီဟိ ဘဘကြီး ခလေးမွေးအောင်လုပ်နိုင်လို့လား ’’ ‘‘ ညားတော့သိရမှာပေါ့ကွာ ’’

” အ အားးး အီးးး အ အ လှိုင်းတွေလှိုင်းတွေ မူးရိပ်ရိပ် အားးးရှီးးးး ဟင် ငါဘာဖြစ်နေတာလဲ ငါဘယ်ရောက်နေတာလဲ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့အရသာ မျက်လုံးအသာလေးဖွင့်ကြည့်မိတော့ မူးနောက်နောက်နဲ့ အာရုံတွေ စုစည်းမရဘူး အိုရ် ခန္ဓာကိုယ်မှာ

ဟယ်.င့ါပန်းပင်လေးတွေကုန်ပါပြီ မေမေ မေမေ.လာပါအုန်း.ဒီမှာ `ဇာလေး´ ပန်းပင်လေးတွေ ကုန်ပြီ´´ အိမ်ရှေ့ပေါ်တီအောက်မှ စီကနဲထွက်ပေါ်လာသော အသံစူးစူးလေးကြောင့် ပန်းပင်တွေကြား ငုတ်တုတ်ထိုင်၍ နှင်းဆီအိုးတွေအောက်တွင် အုတ်ခဲတွေခုနေသော မြင့်ကျော်တစ်ယောက် လှမ်း၍ကြည့်မိလိုက်သည်။ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာက တဖြေးဖြေးပြုံးဖြီးဖြီးကြီးဖြစ်လာသည်။ “တော်တော်လှတာပဲဟင်း´´ အသက်(၁၈)နှစ်အရွယ် ဖြူဖြူဖွေးဖွေး

ကျနော် တက္ကသိုလ် စတက်တဲ့ နှစ်မှာ ပဲ ဖေဖေ ဆုံးသွားခဲ့တော့ ဘာအလုပ်အကိုင်မှ မလုပ်ဖူးတဲ့မေမေ နဲ့ ကျနော့်အတွက်တော့ ဒုက္ခ ကို လှလှ ကြီး တွေ့ရတော့တာပါပဲ ။ ဖေဖေ့ လစာ နဲ့

ကျော်သဇင် ကုမ္မဏီ၏ အပေါ်ဆုံးထပ်အုပ်ချုပ်ရေးဆိုင်ရာ ရုံးခန်းများနေရာ။ ”တင်းဒေါင်” ဓာတ်လှေကားတခါး ပွင့်လာပြီး အထဲမှ ထွက်လာသူကား အထွေထွေမန်နေဂျာ စိုးကျော်။ စိတ်လှုပ်ရှားနေသော ခြေလှမ်းများဖြင့် ဦးတည်ရာ နေရာကား အမ်ဒီရုံးခန်းဆီသို့။ စိုးကျော်ကား ကျော်သဇင်ကုမ္မဏီ ပိုင်ရှင် ဦးကျော်ဝင်းနှင့်

ကလင် ကလင် ကလင်…. စက်ဘီးဘဲလ်သံကြား လို့ ဒေါ်ကျော့ခိုင်ခေါင်းလေးမော့ကြည့်မိသည်။ “အန်တီရေ ဇွဲမာန်ရှိလား” “ရှိတယ် သမီးရေ အပေါ်ထပ်မှာ ပစ္စည်းတွေထည့်နေတယ် သားရေ အောက်ဆင်းခဲ့ဦး ဒီမှာ အေးမြလေး ရောက်နေတယ်” “ဟုတ် လာပြီ အမေရေ”

ကိုနဲ့ ကျမက ချစ်သူဘဝမှာ အသန့်ရှင်းဆုံး နေခဲ့ကြတော့ ဆက်စ်ဆိုတာ ဘာမှန်းမသိခဲ့ဘူး…ကို ကကျမထက်အသက်၂နှစ်ပိုကြီးတယ် ကျမပထမနှစ်မှာ သူကတတိယနှစ်ရောက်နေပီလေ…သူကျောင်းပီးတော့ တာချီလိတ်နဲ့ ရန်ကုန်ကို ကုန်ကူးပီး ကျမတို့ မင်္ဂလာဆောင်ဖို့ ပေါင်းဆုံဖို့ စီးပွားရေးကို စောက်ချလုပ်ခဲ့တယ်…ကျမတို့ မင်္ဂလာဆောင်တော့ ကျမလေ