ည 12 နာရီကျော်နေပြီ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ပြန်အလာကို စောင့်နေရတာ သီရိတစ်ယောက် သစ်ကုလားအုပ် ဖြစ်တော့မယ် အခုတလော စီးပွားရေးကလည်း သိပ်အဆင်မပြေ အဲ့ဒါကိုအကြောင်းပြပြီး လင်တော်မောင်က မှုးမှုးရူးရူးနဲ့ ပြန်လာ ပြီးရင်တခါထဲ အသေကောင်လို တန်းထိုးအိပ် သီရိခမျာ […]
အနက်ရောင် မာစီဒီး ကားလေးက ရှုတ်ရှက်ခက်နေသောလမ်းမပေါ်မှာ တစ်ရိပ်ရိပ်နဲ့ ပြေးလွှားနေသည်..ကားပေါ်မှာတော့ ငယ်ရွယ်နုပျိုခြင်းနှင့် တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်ခြင်းတို့ပေါင်းစုထားတဲ့ အသက်၂၄ ၂၅ အရွယ် မိန်းမပျိုတစ်ယောက် စီးနှင်းလိုက်ပါလာသည် သူ့မျက်ဝန်းနက်နက်တွေထဲမှာ ရီဝေငေးမောခြင်းနှင့် စိတ်ဆန္ဒစောမှုတွေ တွဲခိုနေကာ အကြောင်းမရှိပဲ ကားပြူတင်းမှတဆင့် အပြင်ဆီသို့
တင်ဌေးနွယ် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဧည့်သည်များ စည်စည်ကားကား ဖြစ်နေသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည် ။ ဖိနပ်ချွတ်တွင် ဖိနပ်လေး ချွတ်ကာ အိမ်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်လိုက်ရင်း တင်ဌေးနွယ်က အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲရှိ ဆက်တီ ရှိရာသို့ လှမ်းပြီး
မေဇင်ဟာလှတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ။ သူမရဲ့ နုညံ့တဲ့ အသားအရေနဲ့ မစိုစလောက် အနည်းငယ်ဝနေတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ ခန္ဓာကိုအလှပိုင်ရှင်မိန်းမတယောက်ပေါ့..။ ၁၅ပေါင်ခန့် ဝိတ်ချထားပြီးဘော်လ်ဒီကိုပြန်ထိန်းထားတာ မကြာသေးပါဘူး ။ မေဇင်တယောက် အတော်လေးကြိုးစားလိုက်ရတာပေါ့ မိန်းမတစ်ယောက် အတွက် ဝိတ် ၁ပေါင်ချဖို့ဆိုတာ
ကျမအမည်က အိချောပါ။ အသက်က ၂၀ရှိပြီ။ အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုပေမဲ့ ထန်နေတဲ့စော်လေးပါ။ ကိုမင်းမော် ခရီးထွက်သွားတာနဲ့ ကျမပိုလွတ်လပ်လာတယ်။ ဦးမောင်ကို ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဦးမောင်ရောက်မလာခင် အဝတ်ဗလာချွတ်ပြီး ရေးချိုးခန်းထဲ ရေချိုးလိုက်တယ်။ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ကျမနို့တွေကို ပွတ်သပ်နေတုန်း ဦးမောင်ရောက်လာတယ်။ ဦးမောင်နဲ့ကျမ
ကိုမင်းနိုင် … ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါရှင် … အဟင့် ဟင့် ” ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် သူမတို့ လင်မယား အိပ်သော ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်ကာ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပေးထားရ၏။ ကော့ထွက် ဝိုင်းစက်နေသော ဖင်သားစိုင်
လက်ထပ်ပြီးမှ ကျွန်မသိလိုက်ရတာက ကျွန်မယောက်ျားက ကျွန်မကိုမချစ်ဖူးဆိုတာပဲ။ မင်္ဂလာဦးညမှာ ကျွန်မကို ကောင်းကောင်းမလိုးပေးဘဲ သူ့ဒယ်ဒီနဲ့ သူ့မိထွေးလိုးနေတာကို ထိုင်ကြည့်နေတယ်။ ပြီးမှ ကျွန်မကို ပါကင်လာဖောက်တယ်။ လိုးနေတုန်း ယောက္ခထီးက အခန်းထဲဝင်လာပြီး အဆင်ပြေလား လာမေးသေးတယ်။ ကျွန်မယောက်ျားက အချက်၂၀လောက်
ဟင့် သွား ဘာတွေလာမေးနေလဲ နားရှက်တယ် ကျောင်းဆင်းတော့ ဆောင်းဦးတယောက် ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းခုံနေပြီ၊ ဘယ်လိုများဖြစ်လာမလဲပေါ့၊ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်ပြီးလွယ်အိပ်ထဲ ထည့်ထားပြီးပြီ၊ ပလေကပ်လုံချည်ပါးပါးလေးနဲ့ လီးထိပ်ပွတ်ပြီးသူ့လီးက မာချင်လာသဖြင့် စိတ်ကိုမနည်း လျှော့ထားရသည်၊ ထုံးစံအတိုင်း ကားမှတ်တိုင်ရောက်တော့၊ ဆရာမဒေါ်ထွေးရီနဲ့
ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်တော့သူကျတယ် သူကျတာကိုသူကအစောကတည်းကသိပြီးသား သူအင်္ဂလိပ်စာတစ်ဘာသာကို လုံးဝမဖြေခဲ့သူ့အိမ်ကစည်းကမ်းကြီးသည် ဒါဆိုဒါပဲ ဟိုဟာမလုပ်နဲ့ ဆိုတာမျိုးသူနဲ့အတူ သူ့အကို အမ နဲ့ ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိသည်အားလုံးထဲမှာ သူကလွဲ၍ သူ့အဖေအမေရဲ့ စစ်စည်းကမ်းအတိုင်းနေကြသည် လိမ်မာကြသည်ပေါ့ သူကတော့ ခွေးဖြစ်မဲ့ကောင်ပေါ့သူက ညဏ်ရည်ကောင်းသည် သူဝါသနာပါတာကိုသာလုပ်မည်ဝါသနာပါတာလုပ်ရမှသာ သူအောင်မြင်မည်ဟု
ပထမဦးဆုံးက ကျွန်တော်တို့ ရပ်ကွက်ထဲက နာမည်ကြီးကောင်မလေး တစ်ယောက်ပါ။ တော်တော်လေး အထင်ကြီးသွားလား။ အဟီး။ ကြက်မလို့ ခေါ်မလား။ ဖာသည်မလို့ခေါ်မလား။ အဲလို နာမည်ကြီးတာဗျ။ သူ့ကို နီနီလို့ပဲ ခေါ်ကြတယ်။ အနီရောင်ဝတ်စုံကို ဝတ်တတ်လေ့ရှိလို့လား။ နွုတ်ခမ်းနီကို အနီရောင်ဆိုးတတ်လို့လား။
