အောစာပေ

ခံနိုင်ရည်မရှိပါလား ကလေးရယ်

ညဦးက အဖန်ရည်သောက်တာ များသွားသည်ကတစ်ကြောင်း၊ ကျွန်ုပ်သိပ်ကြိုက်တဲ့ ဘာညာကွိကွလဲ မလုပ်ရတာ ကြာပြီဆိုတော့ စိတ်ဆာလာတာက တစ်ကြောင်းကြောင့် အိပ်ယာကနိုးလာတယ် ။ အလိုအပ်ဆုံးဖြစ်တဲ့ မိန်းမကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ တရှူးရှူးနဲ့အိပ်နေတာများ ထမီတောင်လန်ပြန်လို့ ။ ဟင်..အမွှေးတွေ ရိတ်ထားပါလား ။ […]

အောစာပေ

လပေါင်းများစွာမှန်းခဲ့ရတဲ့မမ

ကဲ …ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ …လူတွေကြည့်နေတယ်နော် မလိုက်နဲ့တော့ ဈေးထဲကထွက်လာထဲက တကောက်ကောက်လိုက်လာတဲ့ သက်အောင်ဆိုတဲ့ကောင်လေးကြောင့် အိမွန် အနည်းငယ် စိတ်အနောက်အယှက်ဖြစ်ရတာတော့အမှန်ပင် တခြားနေ့မျိုးဆို သိပ်ကိစ္စမရှိပေမဲ့ သူ့ယောက်ျား ကျော်မင်း မနေ့ညက အိမ်ပြန်ရောက်နေတာမို့ အိမ်နဲ့လဲနီးလာတာနဲ့ တွေ့သွားမှာစိုးတာကြောင့် ပြောနေတာကို ကောင်လေးကပေကပ်ကပ်လုပ်နေတာ

အောစာပေ

ဟန်ဆောင်မူပို

အထက်တန်းကျောင်းကြီးရဲ့ တစ်စင်းထဲသော လမင်းလေး သော်တာ ဟုသတ်မှတ်ခြင်းခံထားရသည့် ကောင်မလေးရဲ့ ဘဝမှာ ပန်းကလေးများကဲ့သို့ မလှပရှာပေ။ အမေမုဆိုးမကြီးနဲ့ ညီမငယ်တစ်ယောက် တို့နဲ့ အတူ ချို့တဲ့ဆင်းရဲစွာ နေရရှာ၏။ အမေမုဆိုးမကြီးက အကြော်ရောင်း ၊ရပ်ကွက်ထဲအဝတ်တွေလိုက်လျော်နဲ့သမီးနှစ်ယောက် အကူအညီယူကာဘဝကိုရုန်းကန်နေရသည်။ ထို့ကြောင့်

အောစာပေ

ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာပဲ မြင်ဘူးသလောက်

အ ဟင်း… အား… ကောင်းလိုက်တာ အောင်ရယ်…. ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ” တိတ်ဆိတ်သော ညနှင့် အခန်းငယ်လေးထဲတွင် ရမ္မက် သံတို့ဖြင့် လွှမ်းခြုံနေပေသည် ကိုအောင်တစ်ယောက် သူမိန်းမ အင်ကြင်းကို ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲပြီး အားရပါးရနှင့်ကို စိတ်လိုလက်ရမှုတ်ပေးနေပေသည်

အောစာပေ

ရှယ်လီ ဂျင်မီ ပင်စီ

“ဟေ့…..ရှယ် လီ….ဒါတို့အကို ဂျင်မီတဲ့…´´ ပင်စီ၏ စကားကြောင့် ရှယ်လီမှာ ဂျင်မီဆိုသောလူကို သေချာကြည့်ရင်း ပါးချိုင့်လေးပေါ်အောင် ပြုံးပြလိုက်မိသည်။“အိုင်က ဂျင်မီပါ….´´ သူလှမ်းပေးသောလက်ကို ရှယ်လီလှမ်း၍ဆွဲလှုပ်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ “ရှယ်လီကို အရင်ထဲက မြင်ဘူးနေတာ…..ဒီနေ့မှ ပင်စီကို မိတ်ဆက်ခိုင်းရတာ…´´ “အို…ရှင်´´ရှယ်လီ အံ့သြမှုကြောင့်

အောစာပေ

ကဲ ဝိုင်းဝိုင်းလေး ဒူးထောက် ထိုင်ကြ

ဆရာမများဖြစ်သည့် နီလာ၊ ချယ်ရီ၊ စနိုး၊ သက်သက်ဇော်၊ ငြိမ်းနှင့် အိအိဇံတို့သည် ဂွင်ကောင်း၍ ချောင်ကျသော ချယ်ရီအိမ်ကို ရွေးချယ်လိုက်သည်။ သူမတို့မှာ နေ့စံ ညခံနတ်သမီးလေးတွေ ဖြစ်နေကြရသည်။ ညပိုင်းရောက်လျှင် ထွန်းထွန်း အမိန့်အတိုင်းကို လိုက်နာကြရသည်။ မဟုတ်ပါက

အောစာပေ

ညီအမ နှစ်ဦးစလုံး ခစားခဲ့ရသည်

မောင်မင်းဆွေနွယ် အသက် ၂ရနှစ် အထက်ပါစာတမ်းကပ်ထားတဲ့ ကားကြီးတွေ တန်းစီရပ်ထားတဲ့ အရှေ့က ကိုယ်ပိုင်ကားလေးထဲမှာ ရွှေစင် တစ်ယောက် အရုပ်ကြိုးပျက်ထိုင်နေမိသည်။ မီးခိုခေါင်းတိုင်က ထွက်လာတဲ့ မီးခိုးတွေ အဲ့ဒါ ကို မင်းဆွေလား ။ မျက်ရည်က ဝဲလာပြန်ပါသည်။

အောစာပေ

ဝေစားဂွင်

ထပ်သွင်းပေးဦး “ရပြီလား” “ထပ်သွင်းပေးဦး” “ဒီလောက်ဆိုရင်ကော” “ထပ်သွင်းပေးဦး” “ရော့” “ထပ်သွင်းပေးဦး” ဖူးဖူးရောင်ကာ မို့မောက်ပြီး နီတွတ်နေသော ခိုင်နှင်း၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ဦးရဲနောင်က သူ့လီးကို တစ်ဆင့်ချင်း သွင်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဦးရဲနောင်မှာ အသက် ၅၀

အောစာပေ

မမကို ခိုးပြေးမယ်ကွာ

“ဖြန်း!!!”လွှတ်စမ်း..ရသ နင်ငါ့ကို ခု လွှတ်…… ထူပူသွားတဲ့ ဘယ်ဘက်ပါးကြောင့် မမနဲ့ လူချင်းခွာပြီး ကျနော်အမြတ်တနိုးကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ မျက်နှာလေးကို ငေးရင်း…..။ နင် ငါ့ကို ဒီနေရာကို ချိန်းတာ ငါ့ကိုဖက်ပြီး ငါ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းဖို့လား?နင့်ရဲ့ အရေးတကြီး ကိစ္စရှိတယ်ဆိုတာ ဒါလား?

Scroll to Top