အောစာပေ

လူပျိုစစ်စစ်နဲ့လုပ်ချင်တဲ့ဆန္ဒ

ကျမ အသက်က ၂၉ နှစ်ပါ ။ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ စာရင်းကိုင်လုပ်ရင်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့အိမ်ခန်းလေး တစ်ခန်းငှားနေတယ်ဆိုပါတော့ ။ အရင်က ကျမယောက်ျားလေးတွေအများကြီးနဲ့ဖြစ် ခဲ့ဖူးပေမယ့် လူပျိုစစ်စစ်လေးတစ်ယောက်နဲ့တော့ဖြစ်ကြည့်ချင်တဲ့စိတ်ကူးတွေတော်တော့်ကို ဖြစ်နေပါတယ်ရှင်။ ကျမဆိုလိုတဲ့လူပျိုစစ်စစ်ဆိုတာက မိန်းကလေးတွေနဲ့လုံး၀ တစ်ခါမှ မထိတွေ့ဖူးသေးတဲ့ လူပျိုစစ်စစ်မျိုးကိုဆိုလိုတာပါ […]

အောစာပေ

ချစ်တဲ့စိတ်တွေ ပို၍တိုးလာရပါသည်

ငယ်စဉ်ကပင်စ၍ အလှကြိုက်မှုအကောင်းကြိုက်မှုများဖြင့် နစ်မွန်းလျှက်မိဘ အမြှောက်အစားကိုခံကာ ပျက်စီးခဲ့ရသော သူမ၏ပေါ့လျှော့သော စိတ်ဓါတ်တွင် ငယ်စဉ်ကပင် ရည်းစားထားချင်သည့်စိတ်ဖြင့်ဆယ့်သုံးနှစ် ဝင်ခါစကပင် အတန်းတူ ကစားဖက် လူလှလူချော လူခန့်ကလေး မောင်မြနှင့်ချစ်ကြိုးသွယ်ခဲ့လျှက် ရည်းစား ဖြစ်ခဲ့ရ လေသည်။ တစ် နှစ်၊

အောစာပေ

တစ်ညလုံးမပြီးအောင်လုပ်ထားလိုက်ရမလား

ဝဏ္ဏ ဘဝ၏ ဒီအချိန်မှာ ဓာတ်အပျက်ဆုံးကာလနှင့်ရင်ဆိုင်ရခြင်းဖြစ်သည်။ စုစုအောင် သည် သူ နောက်ဆုံးနှစ် တက်နေသည့် ကျောင်းမှာ ဆရာမဖြစ်လာသည်။ ဒေါက်ဖိနပ်ပေါ်မှ သူမကို စမြင်ကတည်းက သူ့စိတ်ကလွုပ်ရှားသည်။ ၁၈ နှစ်သား သူ့ထက် သူမက နည်းနည်း

အောစာပေ

တဏှာစိတ်ပြင်းထန်တဲ့ သူမရဲ့ အလိုကျ

ပြူံးသည် ပြီးခဲ့သည့်နှစ်ကုန်ပိုင်းက ၂၇ နှစ်တင်းတင်းပြည့်ခဲ့သည်။ အခုဆိုလျင်တော့ ၂၈ နှစ်ထဲရောက်နေပြီပေါ့ ။ပြုံးသည် အရပ်မမြင့် လှသော်လည်းသေးသွယ်သောထွာဆိုင်ခါးကလေးနှင့်တောင့်တင်း လုံးကားသောတင်ပါးများကိုပိုင်ဆိုင်ထားသဖြင့် ယောက်ကျားများ တပ်မက်သောခန္ဓာကိုယ်လေးကိုပိုင်ဆိုင်ထားလေသည်။ရင်အစုံ ကလည်းကလေးတယောက်အမေဆိုသော်လည်းပွပွဆုပ်ဆုပ်ကြီး မဟုတ်ဘဲ အနေတော်လေးသာတင်းရင်းမို့မောက်လျက်အချိုးပစား ကိနနေဆဲဖြစ်လေသည်။ ပြုံးရီသည် အသက် ၂၀

အောစာပေ

၁၀တန်းကျောင်းသား နဲ့သဘောင်္သား ( စ/ဆုံး)

အခန်း(၁)မမနှင်းတို့အိမ်ဘက်အပြေးတပိုင်းနှင့်ပြေးလာသောအတာတယောက်ရှေ့တွင်စျေးခြင်းတောင်းကိုင်ကာလာနေသောဒေါ်မြမေကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့် ကြီးမေ..ကြီးမေ…မမနှင်းအိမ်မှာလား ဟုမေးလိုက်လေသည်။အေး..ဟုတ်တယ်..ခေါင်းကိုက်တယ်ဆိုပီးအိမ်မှာအိပ်နေတယ်..သွား..သွားရှိတယ်..အတာတယောက်ပြေးလာရသည်ကတော့ ၁၀တန်း၃ခါကျနေသည့်သူ့ကို guide လုပ်ကာစာကြည့်ပေးခဲ့သောဆရာမလဲဖြစ်Guide လဲဖြစ်သည့်မမနှင်းကိုအောင်စာရင်းတွင်သူပါသည်ဟုပြောရန်သာဖြစ်သည်။ အတာတယောက်၁၀တန်းဖြေသာဖြေရသည်စာကလဲဟုတ်တိပတ်တိကျက်သူမဟုတ်ရာ စာမေးပွဲကျသည်မှာအဆန်းမဟုတ်အောင်တာကသာအဆန်းဖြစ်သည်။ အတာဆိုတာကအိမ်နာမည်ဖြစ်သည်နာမည်အရင်းကအောင်ကျော်ဇင်။ လူကသာ အတာ ဆိုတာအသက်၁၉နှစ်တွင်အရပ်ကလဲ၅ပေ၈လက်မလောက်နှင့်လူကလဲတုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီးနှင့်ကျားကိုစီးစားမကုန်သည့်ကိုယ်ခန္ဒာမျိုးကြီးဖြစ်သည်။သူကမမနှင်း…မမနှင်းခေါ်သော guide နှင်းဆီမေမှာအလယ်တန်းပြလေးဖြစ်ပီးအသက်ကလဲ၂၄-၂၅ခန်သာရှိသေးသည်။အရပ်ကလေး၅ပေကျော်ရုံသေးသေးသွယ်သွယ်လေးဆိုတော့မသိလျှင်အတာနှင်သက်တူရွယ်တူလောက်သာထင်ကြရမည်။သူမခမျာအိမ်ထောင်ရေးကံမကောင်းရှာလက်ထပ်ပီး၅လခန့်တွင်ယောက်ျားကကားမှောက်ရာတွင်ဆုံးပါးသွားရာမှမုဆိုးမလေးဖြစ်နေရှာသူဖြစ်သည်။ မိဘများဆုံးပီးကတည်းကသူမအဒေါ်နှင့်နေသူဖြစ်ပီးကျူရှင်းလေးပြ guide လေးလုပ်နှင့်ဘဝကိုဖြတ်သန်းနေရရှာသူလေးဖြစ်သည်။ဒီနေ့တော့ကျောင်းကပြန်လာပီးအိမ်တွင်ခေါင်းကိုက်သလိုဇက်ကျောထိုးသလိုဖြစ်နေသောကြောင့်နားနေကာလှဲနေစဉ်မေ့ကနဲ့အိပ်ပျော်သလိုဖြစ်သွားခဲ့သည်။အတာဆိုသောကောင်လေးကို guide လုပ်ပေးခဲ့စဉ်ကစာမကြိုးစားသောကြောင့်နင်တော့ဘယ်လိုဖြေဖြေအောင်မှာမဟုတ်ဘူး

အောစာပေ

အသည်း ခိုက်အောင်ကောင်း ခဲ့ တယ်

ဆရာမ နာမည်က ကြည်ပြာ..ကျတော့တို့ရွာကို လာပြီး မူလတန်းကိုလာရောက်စာသင်ပေးသော.. ရပ်ရွာခန့်..ဆရာမ.တစ်ယောက်ဖြစ်ပါသည် ။ကျတော့အိမ်ခေါင်းရင်းအိမ်မှာ နေထိုင်ရန် ရပ်ရွာက သတ်မှတ်ထားပါသည်။ဆရာမကြည်ပြာက. အသားကဖြူဖြူ…အရပ်ကနဲနဲပုတယ်…ရယ်လိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေးခွက်ပြီး ..သွားလေးတွေက ဖြူဖွေးနေတာပဲ…ဆရာမဝတ်စုံလေးဝတ်လိုက်ရင်..အရမ်းကို ကျက်သရေရှိ လှပတဲ့သူပါ…လှမ်းလျှောက်ရင်လည်း..ညင်ညင်သာသာလေး လှမ်းလျှောက်တက်ပြီး…ဘေးတိုက်တုန်ခါတဲ့..တင်သားများမဟုတ်ဘဲ…အပေါ်အောက်..လှုပ်ခါနေတဲ့ တင်သားများကို ပိုင်ဆိုင်သူလည်းဖြစ်ပါသည်။ သူနဲ့အရမ်းမရင်းနှီးပေမယ့်လည်း…ကျတော့အတွက်မှန်းထုစရာ..စိတ်ကူးရင်

အောစာပေ

တချို့နာကျင်မှုတွေက ချိုမြိန်ပါတယ်

အနက်ရောင် မာစီဒီး ကားလေးက ရှုတ်ရှက်ခက်နေသောလမ်းမပေါ်မှာ တစ်ရိပ်ရိပ်နဲ့ ပြေးလွှားနေသည်..ကားပေါ်မှာတော့ ငယ်ရွယ်နုပျိုခြင်းနှင့် တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်ခြင်းတို့ပေါင်းစုထားတဲ့ အသက်၂၄ ၂၅ အရွယ် မိန်းမပျိုတစ်ယောက် စီးနှင်းလိုက်ပါလာသည် သူ့မျက်ဝန်းနက်နက်တွေထဲမှာ ရီဝေငေးမောခြင်းနှင့် စိတ်ဆန္ဒစောမှုတွေ တွဲခိုနေကာ အကြောင်းမရှိပဲ ကားပြူတင်းမှတဆင့် အပြင်ဆီသို့

အောစာပေ

အားရပါးရ

ငါ သိပ် အထီးကျန်တယ် သူငယ်ချင်း…. ဒါကြောင့်နင့်ကို ငါ ကိုယ်ချင်းစာတယ်” လို့ ကျွန်တော် ပြောလိုက်တော့ နွယ်နီက ကျွန်တော့်ကို အကြောင်သား ကြည့်နေတယ်။“နင်က အထီးကျန်ရအောင် ရည်းစားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့လေ။ ငါက အသည်းကွဲနေတာဟဲ့” “ငါ့ရည်းစားက

အောစာပေ

ငယ်စဉ်ချိန်ကလေးဘ၀

ကျွန်တော် ခွန်နှစ်တန်းတက်နေချိန်မှာ သူက အသက် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိပြီ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဆီကပညာတွေ အတော်များများရခဲ့ပါတယ်။ သူ့နာမည်က ဝါဝါတဲ့။ ဆယ်တန်းတက်နေတယ်။ တနေ့တော့ အခွေသွားကြည့်ရင်းနဲ့ မိုးသည်းသည်းထန်ထန်ရွာလာရော …။ အဲဒါနဲ့ သူ့အဒေါ်က ကျွန်တော့်ကို ““သား မပြန်နဲ့တော့လေ

Scroll to Top