အောစာပေ

အင်တာဗျူးအတွေ့အကြုံ

မနက်ဖြန် ဝ၈၀ဝ နာရီ မှာ ဘော့စ်နဲ့တွေ့ရမယ်…စောစောရောက်အောင်လာခဲ့ …လှလှပပ လေးလည်း ပြင်လာခဲ့နော်…ကျမကို သေသေချာချာ မှာနေပါတော့တယ်… မနက်ဖြန် မှာသူဌေးနဲ့ ဘယ်လိုကြုံတွေ့ ရအုံးမယ် မသိ..ရင်တွေခုန်လိုက်တာနော်…. ဘရားသားကုမ္ပဏီ … သူဌေးနဲ့တွေ့ဘို့ မနက်ဝ၈၀ဝနာရီ ချိန်းထားတာ […]

အောစာပေ

တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ဆောင့်ချက်တွေက

ခင်ခင်သိန်းဆိုတာ အသက်က (၂၅)သာ ရှိသေးသည့် လုံးကြီးပေါက်လှလေးဖြစ်ပြီး ချောသည် လှသည်ဟူသော စာရင်းဝင်သူတယောက်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ ဒါပေမဲ့လည်း ယူထားသော ယောကျ်ားက ကုန်သည်.. တလလောက်မှ တခေါက်လောက်သာ အိမ်သို့ပြန်လာသည်။ တခါလာလျှင်တော့ တပတ်လောက်နေပြီး ပြန်သွားတတ်သည်။ ပြန်လာလျှင်လည်း ငွေကြေးတွေက

အောစာပေ

ရမ္မက်နွံထဲ ကျွံခဲ့ရတဲ့ ညတစ်ည

ည 12 နာရီကျော်နေပြီ ယောင်္ကျားဖြစ်သူ ပြန်အလာကို စောင့်နေရတာ သီရိတစ်ယောက် သစ်ကုလားအုပ် ဖြစ်တော့မယ် အခုတလော စီးပွားရေးကလည်း သိပ်အဆင်မပြေ အဲ့ဒါကိုအကြောင်းပြပြီး လင်တော်မောင်က မှုးမှုးရူးရူးနဲ့ ပြန်လာ ပြီးရင်တခါထဲ အသေကောင်လို တန်းထိုးအိပ် သီရိခမျာ

အောစာပေ

ကျုံတညီရွာက ဇာတ်လမ်း

ကျုံတညီ”ရွာကြီးက အိမ်ခြေ ၇၀၀ နီးပါးရှိပြီး မြို့မကျ တောမကျ ဒိုင်နယ်ရွာကြီးတရွာ ဖြစ်လေသည်။ရွာကြီးက အရှေ့ဖက်ကို မျက်နှာမူ၍တောင်မြောက်သွယ်တန်းထားသော ရွာလမ်းမကြီးသုံးလမ်းရှိလေသည်။ ရွာဓလေ့အရ အရှေ့ဖက်ဆုံးမှ ရွာလမ်းမကြီးဖက်ကို အရှေ့ပိုင်းဟုခေါ်ဝေါ်ကြပြီး နောက်ဖက်ဆုံးရှိရွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့ အနောက်ပိုင်းဟုခေါ်၍ အလယ်ရှိရွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့အလယ်ပိုင်းဟု ခေါ်လေသည်။ အလယ်ပိုင်းဟုခေါ်သော

အောစာပေ

ပုံရိပ်မဲ့ လွမ်းနာ

နာလိုက်တာ ဦးရယ်ဖြေးဖြေးလေး လိုးပါ ဦးရယ် လေးဘက်ကုန်းရင်း နောက်လှည့်ရှုံ့မဲ့ညီးထွားပြောနေသော ဆုမြတ်နှင်း ဆိုတဲ့ ကလေးမလေးကို ဦးဘသစ် လီးကဝင်နေသော စောက်ဖုတ်ထဲ ဖြေးဖြေးလိုးပါ ပြောလေ ဆု ရဲ့ခါးကို စုံကိုင်လို့ တဘုန်းဘုန်းနဲ့ ပစ်ပစ်ဆောင့်လို့လိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ် အ

အောစာပေ

ဘော့စ်ခိုင်းသမျှ တာဝန်ကျေအောင်

ကျွန်တော့် နာမည်က… ငပဲ။လိင်တန်ဆာ ဆိုရင်လဲမမှားဘူးပေါ့။ဒါပေမယ့် လီးလို့လဲ ခေါ်ကြပြန်တယ်။ နောက်ထပ်လဲ အခေါ်အဝေါ် လေးငါးဆယ်မကရှိပါသေးတယ်။ခင်ဗျားတို့ ကြိုက်သလို လွတ်လပ်စွာ တင်စားပြီး ခေါ်နိုင်ပါတယ်။ကျွန်တော် စိတ်မဆိုးဘူး။ကျွန်တော်က တော်တော် စရိုက်ကျတဲ့ကောင်ဗျ။ နဲနဲလဲ ကြွစောင်းစောင်းနိုင်တယ်။ဒါမို့ ငပဲဆိုတဲ့ နာမည်နဲ့

အောစာပေ

မောင့်စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေရမယ်

ကျွန်တော့်စိတ်တွေ လုံးဝရှုပ်ထွေးနေခဲ့တယ် ဘာလို့ဆို ကျွန်တော်အရမ်းချစ်တဲ့ ကျွန်တော့် မိန်းမက ကျွန်တော့်ကို စကားမပြောတာ နှစ်ပတ်ရှိပြီ စီးပွားရေးကအဆင်မပြေ လူမှု့ရေးက ခက်ခဲဆိုတော့ စိတ်တွေလေလာခဲ့တယ် စိတ်လေလို့ဆိုပြီး ဖြစ်ချင်ဖြစ် လက်ရှိသုံးနေတဲ့ အကောင့်မှန် ကိုခေတ္တခဏ နားပြီးတော့ အကောင့်

အောစာပေ

သူမခံနိုင်ရည်ရှိနေပါပြီ

ကျွန်မနာမည်က အေးမို့မို့။ ကျွန်မဟာ ဧရာဝတီတိုင်း ပုသိမ်ခရိုင်က ကျေးရွာလေးတစ်ခုမှာ နေထိုင်ပါတယ်။ အဖေအမေတို့က ဆန်စက်ထောင်ထားတဲ့သူတွေပါ။ ကျွန်မတို့ ဧရာဝတီတိုင်းဟာ တိုင်းပြည်ရဲ့ထမင်းအိုးဟင်းအိုးလို့တော့ လူတွေပြောတာ ကြားဖူးပါတယ်။ နေထိုင်သူအများစုက လယ်ယာစိုက်ပျိုးတယ်။ ငါးဖမ်းထွက်ကြတယ်။ ကန်တွေ အင်းတွေနဲ့ တစ်ခြားကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေးတွေ

အောစာပေ

အိမ်မက်ထဲ ထည့်မမက်နေနဲ့အုံး

“ဘယ်က ပြန်လာတာလဲ မိုးငယ်” “ဈေးက အမရေ ဆပ်ပြာ၊ သွားတိုက်ဆေး၊ အမွှေးရေတွေ သွားဝယ်တာ အမရေ ညနေစောင်းနေပြီ ဆိုပေမယ့် တော်တော်ပူတယ်အမရယ်” “ဟုတ်တယ် ပူလာပြီ မိုးငယ်ရေ အပြင်ထွက်ရင် ထီးယူသွားမှပါကွယ်” ဘေးအခန်းက အမကြီးကိုပြောရင်း

အောစာပေ

မွေးနေ့လက်ဆောင်အတွက် ကျေးဇူးပါမောင်ရယ်

နှင်းထည်ဝါ တယောက် ဧည့်ခန်း ထဲ စာအုပ်တအုပ်အား အာရုံစိုက်ပြီးဖတ်သော ခင်ပွန်းဖြစ်သူဆီ ကော်ဖီခွက်လေး ကိုင်ကာ လျှောက်လာခဲ့၏။ ” မောင် … ကော်ဖီ ရပြီနော် ” ” အင်း … ခဏထိုင်ဦး

Scroll to Top