အောစာပေ

လောကကိုမေ့လျော့နေရှာတယ်

“မောင်တော်တော့ကွာ။နို့ချည်းပဲဖိစို့မနေနဲ့”ခင်မကပြောရင်းကုတင်ဘေးရှိအရက်ခွက်ကိုယူကာ”နဲနဲသောက်ကြည့်ကွာ” “အာမကြိုက်ဘူး။ခါးတယ်” “နဲနဲပါဆို။ရော့ဒါဝီစကီ” “မသောက်ချင်ဘူးကွာ” “မဟုတ်ဘူးမောင်ရဲ့။အရက်သောက်ပြီးလုပ်ရင်အကြာကြီးလုပ်နိုင်တယ်တဲ့” ခင်မအတင်းတိုက်သဖြင့်မောင်တစ်ခွက်သောက်ကာခင်မကိုတစ်ကိုယ်လုံးချွတ်ပြီးစိမ် ပြေနပြေသမလေရာခင်မအတော်လေးပျော့ကျသွားရှာသည်၊ “ခင်မသုံးချီတောင်ပြီးတယ်။မောင်ရော” “ဒီတစ်ချီပဲ။လီးကိုပူနေတာပဲ။အရက်ကတော်တော်စွမ်းသားပဲ” “နောင်ကိုမောင်သောက်ပြီးမှလုပ်နော်။မောင့်အကြိုက်ခင်ကုန်းပေးမယ်လေ” “ခင်မပင်ပန်းမှာပေါ့” “အမယ်လေး။ခံမယ့်သူကခံနိုင်ပါတယ်ဆိုတာတောင်သူကမူနေသေးတယ်” “မောင်။ဒီအခွေကြည့်ရအောင်” “ဘာအခွေလဲခင်မ” “လိင်ပညာပေးလို့ပြောတာပဲ” ဟုပြောရင်းအောက်စက်ထဲသို့အခွေကိုထိုးသွင်းကာစက်ကိုဖွင့်လိုက်သည်၊ဗီဒီယိုကြည့်နေရင်းခင်မ ကမောင့်လီးကိုလက်တစ်ဖက်နှင့်ဆုတ်ကိုင်ရင်းမောင့်ပေါင်ပေါ်တက်ထိုင်သည်၊မောင့် လီးကြီးကိုသူမ.စောက်ဖုတ်ကြီးနှင့်နှဲ့သည်၊မောင့်လက်ထဲမှအရက်ခွက်ကိုလည်းငှဲ့ထည့်ပေး သည်၊သည်ကားသည်အောလ်တော့မဟုတ်၊ရွံရှာဖွယ်လီးနှင့်စောက်ပတ်ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး ဝင်ထွက်ပုံကိုတော့မပြချေ၊ဖြူဖွေးသောအချိုးအဆစ်ကျနသည့်ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို […]

အောစာပေ

ငယ်ကြောက်တယ် ကို

မိုးရွာပြီးစ ညနေခင်းလေးတစ်ခုပါ။စိမ်းစိုနေတဲ့ လယ်ကွင်းပြင်တွေကို လေနုအေးက ညင်ညင်သာသာ ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်နေတယ်။ ကောင်းကင်ပြာပေါ်မှာ ရောင်စုံသက်တန့်နဲ့အားအင်ကုန်ခမ်းနေတဲ့ နေရောင်ခြည်ရဲ့အလှက ပတ်ဝန်းကျင်ကို ပိုမို သစ်လွင်စေပါတယ်။လေညှင်း ရဲ့အေးမြတဲ့ ထိတွေ့မှုကလည်း စိတ်ကို ကြည်နူးစေတာအမှန်ပါ။သာယာအေးမြတဲ့ ညနေလေးကို ပိုပြီး ပြည့်စုံသွားစေတာကတော့ ချစ်သူရဲ့

အောစာပေ

ဈေးဝယ်ထွက်ရင်း ခနတာ

အိမ်ကို ဝင်ထွက်နေတဲ့ ဒရိုင်ဘာတွေထဲက တစ်ကောင်နဲ့ စိတ်ကစားမိရာမှ ရွှေစင့်မိဘများက စိုးရိမ်ပြီး အိမ်ထောင်ချပေးခြဲ့ခင်းဖြစ်သည်။ ကိုမောင်ကျော်က ရွှေစင့်ထက် အသက်ကြီးပြီး သဘောလည်းကောင်းသည်။ လက်ထပ်ပြီးခါစမှာပဲ ရွှေစင့်ကို ပုံမှန်ဖြုတ်သည်။ ရိုးအေးလွန်းတာအပြင် ရုံးအလုပ်တွေနဲ့အမြဲပိနေတာမို့ အခုနောက်ပိုင်း ရွှေစင် က

အောစာပေ

ဆိုဖာပေါ်လှဲချခဲ့ရာမှစ

ရင်တွေတုန်ပြီး မမျှော်လင့်ဘဲ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်တစ်ခုကို ပြီးခဲ့တဲ့ ညက ကျမနဲ့ ကျမရဲ့ သမက်တို့ နှစ်ဦးသား ကြားမှာ ဖြစ်ခဲ့တာလေးကို ပြန်ပြောပြ ချင်ပါတယ်၊ ကျမကတော့ ယခု သမက်ကလေး လက်ထပ်ထားတဲ့ သမီးရဲ့ အမေ၊

အောစာပေ

မမ ညနေစာ ကျွေးချင်တယ်ကွယ်

ဒါ အက်ဆီးဒင့် ဖြစ်သွားတာဘဲ….အောင် ..မင်းနဲ့ငါ ထပ်တွေ့စရာ အကြောင်း မရှိတော့ဘူး….”မမရိန်ရဲ့စကားလုံးတွေက ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် နာကျင်သွားစေပါတယ် ။ “ မမ…ကျနော့်ကို ဘွန်းဖစ်ရှ် မှာ ဒင်နာစားဖို့ ခေါ်တာကကော အက်ဆီးဒင့်ဘဲလားဟင်……”“ အိုကွယ်…မင်း ထင်ချင်ရာထင်….မတော်တဆဖြစ်သွားတာ..အက်ဆီးဒင့်.ဖြစ်သွားတာ…..လူဆိုတာ

အောစာပေ

၁၀တန်းကျောင်းသား နဲ့သဘောင်္သား ( စ/ဆုံး)

အခန်း(၁)မမနှင်းတို့အိမ်ဘက်အပြေးတပိုင်းနှင့်ပြေးလာသောအတာတယောက်ရှေ့တွင်စျေးခြင်းတောင်းကိုင်ကာလာနေသောဒေါ်မြမေကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့် ကြီးမေ..ကြီးမေ…မမနှင်းအိမ်မှာလား ဟုမေးလိုက်လေသည်။အေး..ဟုတ်တယ်..ခေါင်းကိုက်တယ်ဆိုပီးအိမ်မှာအိပ်နေတယ်..သွား..သွားရှိတယ်..အတာတယောက်ပြေးလာရသည်ကတော့ ၁၀တန်း၃ခါကျနေသည့်သူ့ကို guide လုပ်ကာစာကြည့်ပေးခဲ့သောဆရာမလဲဖြစ်Guide လဲဖြစ်သည့်မမနှင်းကိုအောင်စာရင်းတွင်သူပါသည်ဟုပြောရန်သာဖြစ်သည်။ အတာတယောက်၁၀တန်းဖြေသာဖြေရသည်စာကလဲဟုတ်တိပတ်တိကျက်သူမဟုတ်ရာ စာမေးပွဲကျသည်မှာအဆန်းမဟုတ်အောင်တာကသာအဆန်းဖြစ်သည်။ အတာဆိုတာကအိမ်နာမည်ဖြစ်သည်နာမည်အရင်းကအောင်ကျော်ဇင်။ လူကသာ အတာ ဆိုတာအသက်၁၉နှစ်တွင်အရပ်ကလဲ၅ပေ၈လက်မလောက်နှင့်လူကလဲတုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီးနှင့်ကျားကိုစီးစားမကုန်သည့်ကိုယ်ခန္ဒာမျိုးကြီးဖြစ်သည်။သူကမမနှင်း…မမနှင်းခေါ်သော guide နှင်းဆီမေမှာအလယ်တန်းပြလေးဖြစ်ပီးအသက်ကလဲ၂၄-၂၅ခန်သာရှိသေးသည်။အရပ်ကလေး၅ပေကျော်ရုံသေးသေးသွယ်သွယ်လေးဆိုတော့မသိလျှင်အတာနှင်သက်တူရွယ်တူလောက်သာထင်ကြရမည်။သူမခမျာအိမ်ထောင်ရေးကံမကောင်းရှာလက်ထပ်ပီး၅လခန့်တွင်ယောက်ျားကကားမှောက်ရာတွင်ဆုံးပါးသွားရာမှမုဆိုးမလေးဖြစ်နေရှာသူဖြစ်သည်။ မိဘများဆုံးပီးကတည်းကသူမအဒေါ်နှင့်နေသူဖြစ်ပီးကျူရှင်းလေးပြ guide လေးလုပ်နှင့်ဘဝကိုဖြတ်သန်းနေရရှာသူလေးဖြစ်သည်။ဒီနေ့တော့ကျောင်းကပြန်လာပီးအိမ်တွင်ခေါင်းကိုက်သလိုဇက်ကျောထိုးသလိုဖြစ်နေသောကြောင့်နားနေကာလှဲနေစဉ်မေ့ကနဲ့အိပ်ပျော်သလိုဖြစ်သွားခဲ့သည်။အတာဆိုသောကောင်လေးကို guide လုပ်ပေးခဲ့စဉ်ကစာမကြိုးစားသောကြောင့်နင်တော့ဘယ်လိုဖြေဖြေအောင်မှာမဟုတ်ဘူး

အောစာပေ

အဆင်မပြေရင် ကိုကြီးကိုပြောနော်

ဆိုင်းမန်… အဆင်ပြေလား အကူညီလိုရင် အကိုကြီးကိုပြောနော် သိလား ဟုတ်… ပြေပါတယ် အကိုကြီး ကောင်မလေးက မဝံမရဲနဲ့ ခေါင်းလေးငုံကာပြန်ဖြေတယ် နက်ဖြန်… ရုံးပိတ်တော့ အဆောင်မှာပဲနေမှာလား ဆိုင်းမန်မှ ဘယ်မှမသွားတတ်တာ …အဆောင်မှာပဲနေရမှာပေါ့ သိပါဘူး …အကိုကြီးက ချစ်ချစ်နဲ့များ

အောစာပေ

မက်မက်မောမော ခံယူမိလိုက်တော့တာပဲရှင်

“မောင်တော်တော့နော်ကားထဲမှာကွာဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူးအသက်ရှု လည်းကြပ်တယ်..မောင်ရဲ့”လွှတ်ဖူးကွာနမ်းလို့မဝသေးဘူးဗျတော်တော့နော်မောင်အိမ်ပြန်နောက်ကျမယ်…နောက်ရက်တွေရှိသေးတယ်ကွာ..။ ဟုတ် မမ..။ အဲ့နေ့က ဆိုင်ကို နောက်ကျမှ ပြန်ရောက်လာတယ်..မမကားပေါ်က လေလေးတချွန်ချွန်နဲ့ပစ္စည်းထုပ်တွေ ဆွဲပြီးဆင်းလာတဲ့ ကျနော့်ကို သက်မောင်က မျက်မှောက်ကုတ်ပြီးကြည့်တော့ မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ခန်းထဲတန်းဝင်ခဲ့တယ်…အဲ့နေညက တစ်ညလုံး မမအကြောင်းတွေးပြီး အာရုဏ်တက်လောက်မှ အိပ်ပျော်သွားတယ်..။ သုတ

အောစာပေ

နဲနဲတော့နာတယ် ဒါပေမယ့်

အပ်ချုပ်စက်ခုံကို ကွယ်ပီး ထိုင်နေတဲ့ ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေးလေးကို အတင်းဆွဲထုတ်ပီး ထူမလိုက်တယ်။ ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပဲ ဘလောက်အင်းကျီ နှိပ်စိလေးတွေကို တဖျောက်ဖျောက်မြည်အောင် ဆွဲဖွင့်လိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဟင်းလင်းပွင့် ထွက်သွားတာနဲ့ အနက်ရောင်ဘရာစီယာလေး မနိုင်ဝန်ထမ်းထားရတဲ့ ဝါဝင်းစိုပြေတဲ့ နို့ကြီး၂မွှာက ဝင်းကနဲ

အောစာပေ

ဖြည်းဖြည်းနှင့်မှန်မှန် အရမ်းကောင်းသောလမ်း

လှဇော် သုဝဏ္ဍဘူမိလေဆိပ်ထဲကို လှမ်းဝင်လိုက်သည်။ ပြီးခဲ့တဲ့ ၁ ပတ်ကျော်ကပင် ရန်ကုန်မှ ဘုန်းခန့်တို့ အသစ်စက်စက် လင်မယား ဟန်းနီးမွန်းလာမည်။ ထိုလင်မယားနှင့်အတူ လှဇော်၏ ဝမ်းကွဲတူမလေး မြူခိုးဖြူပါ ကျောင်းပိတ်ရက်အလည်ပါလာမည် ဆိုတာတွေကို သိထားသည်။ ဘုန်းခန့်နှင့်လှဇော်က ညီအစ်ကို

Scroll to Top