ဖြစ်ရပ်မှန် အမည်နာမများလွဲထားပါသည် သမီး နာမည်မီးငယ်ပါ မီးမီးအသက် ၁၈နှစ် အပျိုဖော်ဝင်စအရွယ် တဖက် အမျိုးသားတွေကို စိတ်ဝင်စားမွုတဏှာအားကြီးခဲ့ပါတယ် မီးတို့နယ်မှာ တနေရာနဲ့တနေရာကို ဆိုင်ကယ်နဲ့သွားလာရတော့ တနေ့မှာ မီးရဲ့ အစ်ကိုဝမ်းကွဲ ထမင်းချိုင့် ကျန်နေခဲ့လို့ မီး ထမင်းချိုင့်သွားပို့ဖို့ […]

လွန်ခဲ့သော ရက် ၂၀ ခန့်တွင် ဦးစံမောင်မှာ မိခင်ဖြစ်သူ ကိစ္စအား ဖခင်ဖြစ် သူအား ဖွင့်ပြော တော့မည်ဟု ထပ်မန် ပြောဆိုလာပြန် သည်။ သူမ ဘက်ကလည်း ဖွင့်မပြောဖို့ တောင်းပန်ရင်း တဖြည်း ဖြည်း

တကယ်တော့အလိုးခံရန် ဘယ်လိုအနေ အထားမျိုးနေပေးရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” ခိုင်ကြူသင်းသည်မွှေ့ယာလေးပေါ်ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ..။ ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီးကားပေးထား.” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟုတွေးကာ ခိုင်ကြူသင်းမျက်စေ့စုံမှိတ် ထားသည်။ မျက်နှာသာမက တစ်ကိုယ်လုံးပင် သွေးရောင်လျှမ်းကာ

ကျောင်းမှပြန်လာသောပိုးအိလွင်တယောက်အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကျောပိုးအိပ်လေးကိုအသာချကာ ရေချိုးဖို့ပြင်သည်။တံခါးလည်းလော့ချပြီးသား ပြူတင်းပေါက်ခန်းစီးတွေလည်းပိတ်ပြီးသားမို့ လွတ်ဘွတ်လပ်လပ်ပင်အဝတ်တွေတခုပြီးတခုချွတ်ကာ အိပ်ခန်းနှင့်တွဲလျက်ရှိသောရေချိုးခန်းထဲဝင်ခဲ့သည်။ အိမ်မှာက အိမ်ဖော်များအတွက်မှလွဲလျင်ရေချိူးခန်း တွေချည်းဖြစ်သည် ။ဖေဖေနှင့်မေမေကတစ်ခန်းlသူမကတစ်ခန်းlမမ နှင်းအိလွင်ကတစ်ခန်းlဧည့်သည်များအတွက် ထားသောအိပ်ခန်းသုံးခန်းလည်းရှိသေးသည်။ဖိုးဖိုးရှိစဉ်က အိပ်ခန်းလည်းအခုတော့ ဧည့်သည်ခန်းထဲပါသွားပြီ။မနှစ်က သူမစာမေးပွဲရက်မှာ ဖိုးဖိုးကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်။ဖေဖေနဲ့မေမေမှာ ပထမတော့ သမီးနှင်းအိလွင်တယောက်သာရှိသည်။နှင်းအိလွင်ဆယ်နှစ်သမီးအရွယ်ခန့်မှာ ဖိုးဖိုးငယ်သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့တဦးတည်းသောသားဖြစ်သူ အသက်သုံးဆယ်အရွယ်မှာ

ကုမ္ပဏီကြီးဖွင့်လိုက်တာဟာ သန်းသန်းစိုးတို့လင်မယားအတွက်လားဟုပင်ထင်ရသည်။ သန်းသန်းစိုးနှင့် စိုးမောင်တို့ကား အစက ဒီနေရာလေးမှာတိုက်ခန်းကျဉ်းလေးမှာ လခပေးပြီးငှားနေကြသည်။ အစက ကြုံရာကျပန်းလုပ်စားနေသော သန်းသန်းစိုးတို့လင်မယားအတွက် ရေကန်အသင့်ကြာအသင့်ပင်.. ။စိုးမောင်က ကုမ္ပဏီမှာဒရိုင်ဘာဝန်ထမ်းလုပ်သည်။သန်းသန်းစိုးက အစက ကုမ္ပဏီမှ ဝန်ထမ်းတွေကို မနက်ပိုင်း ထမင်းသုတ် ထမင်းပေါင်းများရောင်းချပေးသည်။ ကံကောင်းချင်တော့

မာလတို့မှာဧပရယ်အားလိုးပြီးသောအခါကြိုးဖြေပေး၍အဝတ်များပြန်ဝတ်ပေးသည်။သို့သော်မပြန်ကြသေး။ ဧပရယ့်ကိုယ်လုံးလေးကိုပိုင်စိုးပိုင်နင်းဖက်ကိုင်ထားသည့်အပြင်ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်သေးသည်။ မာလကေခိုင်ကိုအစတည်းကမြင်သော်လည်းတမင်မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီးကောင်မလေးစိတ်ထလာစေရန်ဧပရယ့်ကိုတမင်လိုး ပြနေခြင်းဖြစ်သည်။မာလမလောပါ။ရေရှည်အတွက်ဆိုလျှင်စိတ်ရှည်ရမည်မဟုတ်လား။ ”ကဲသောင်းစိန် ငါတို့ပြန်ကြမယ်” ”ဟဲဟဲ ချစ်လေး နောက်အပတ်ထပ်လာခဲ့ဦးမယ် ကြားထဲမှာတော့ချစ်လေးပျော်သလိုနေပါ” ”စည်းကမ်းချက်ကတော့ကိုယ်တို့မသိပဲချစ်လေးရဲ့ယောက်ျားနဲ့လိုးဖို့မကြိုးစားနဲ့ နှစ်ယောက်လုံးသတ်ပစ်မယ် ကြားလား” ”ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့” ”အေးမင်းယောက်ျားအချိုးပြေလာရင်ငါတို့ကြည့်ကြပ်ပြီးငါတို့ရှေ့မှာလိုးဖို့ခွင့်ပြုပေးမယ်” ”နောက်ပြီးငါတို့လာမယ်လို့ဖုန်းဆက်ထားရင်အင်္ကျီမဝတ်ထားနဲ့ဘော်လီပဲဝတ်ထား ပြီးတော့စီတီမဝတ်ပဲထဘီစကပ်ကိုတင်းတင်း လေးဝတ်ပြီးစောင့်နေ ကြားလား

“ ဒီအသက်အရွယ်နဲ့ အလှအပဒီလောက်ကြိုက်နေရင် ပညာရေးတော့ထိခိုက်တော့မှာပဲ ” . . . သူတို့ပြောတဲ့စကားတွေကို တင်ပါးလေးလှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ လျှောက်သွားသော အိအိဖြူ မကြားလိုက်ပါလေ။ ….. မြို့၊ အမှတ် (၃) အထက ကျောင်းကြီးမှာ ၁၀တန်းကျောင်းသူ

ကျွန်မက ဆိုရှယ်ကျတဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပါ။ ဒါကိုလည်း ဖုန်းကွယ်မထားပါဘူး။ မောင်နဲ့ လက်ထပ်ပြီးနောက်မှာလဲ ယောက်ကျားလေး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်ပျော်ပါးပါး စစနောက်နောက် သွားသွားလာလာပါပဲ။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောရရင် ယောက်ကျားလေးတွေနဲ့ ပလူးပလဲနေတတ်တယ်ပေါ့။ အဲလိုနေရတာကို ကျွန်မ ကြိုက်တယ်။ ကျွန်မ အဲဒီလိုနေတတ်တာကို မောင်ကသိပါတယ်။

ကျွန်မနာမည်က ရတီဖူး။ အသက်ကတော့ ၃၈နှစ်ထဲကိုရောက်နေပြီ။ အဖေကဗမာ အမေက တရုတ်ဆိုတော့ အသားကတော့ဖြူဖွေးနေတာပဲ။ မျက်နှာလေးကတော့ အမေ့အမွေရထားတော့ နုဖတ်နေတာပဲ။ အသက်အရွယ်ထက်တောင် နုသေးတယ်ရှင့်။ ငယ်ငယ်တုန်းကဆို ပိုးပန်းတဲ့လူတွေမှ တစ်အားများ။ အဲ့ဒီအထဲကမှ အခုသားလေးရဲ့အဖေကိုချစ်မိပြီး ကျောင်းပြီးတဲ့အချိန်မှာ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့တယ်