အောစာပေ

သူမရဲ့ မခို့တရို့အကြည့်နဲ့တင်

ဆယ်နာရီကျော် လေယာဉ်ပေါ်မှာ ညှောင်းညှာလာခဲ့ လို့ လေဆိပ်ထဲ ဆင်းလာတော့ စိတ်ချမ်းသာလိုက်တာ၊ နေရောင်တောက်တောက် နဲ့ မိုးဖွားလေး တွေ စိုစွတ်စွတ် မို့ လေယာဉ် ပြတင်းပေါက်က စိမ်းစိမ်းစိုစို သစ်ပင် တွေမြင်ရတော့ အင်း ငါဒီလို […]

အောစာပေ

ညီမလေး ကို့ကို စိတ်ဆိုးနေတာလား

ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်တော့သူကျတယ် သူကျတာကိုသူကအစောကတည်းကသိပြီးသား သူအင်္ဂလိပ်စာတစ်ဘာသာကို လုံးဝမဖြေခဲ့သူ့အိမ်ကစည်းကမ်းကြီးသည် ဒါဆိုဒါပဲ ဟိုဟာမလုပ်နဲ့ ဆိုတာမျိုးသူနဲ့အတူ သူ့အကို အမ နဲ့ ညီမလေးတစ်ယောက်ရှိသည်အားလုံးထဲမှာ သူကလွဲ၍ သူ့အဖေအမေရဲ့ စစ်စည်းကမ်းအတိုင်းနေကြသည် လိမ်မာကြသည်ပေါ့ သူကတော့ ခွေးဖြစ်မဲ့ကောင်ပေါ့သူက ညဏ်ရည်ကောင်းသည် သူဝါသနာပါတာကိုသာလုပ်မည်ဝါသနာပါတာလုပ်ရမှသာ သူအောင်မြင်မည်ဟု

အောစာပေ

ရမ္မက်ရမ်းအိုးပေါက်ကွဲတော့သည်

ဆရာမ စောက်ပတ်ထဲ လီးဒစ်ဝင်သွားပြီနော်…၊ ဒူးနှစ်ဖက်ပေါ် လက်ထောက်ပြီး အသာကုန်းပေးပါ..၊ ဒါမှ နောက်က လီးအကုန်ဝင်အောင် ထိုးသွင်းပြီး ကောင်းကောင်း ဆောင့်လိုးလို့ ရမှာ…” “ အရမ်းကြီး ထိုးမသွင်းပါနဲ့အုံး ရှင်…ကြပ်နေတာ…၊ ဖြည်းဖြည်း ပဲ သွင်းပါအုံး

အောစာပေ

အပိုင်ဂွင်

တကောင်ကြွက် ဖြစ်သည့် ကိုကိုလေး ရွာမှ ခြောက်လကျော်ကြာ ပျောက်သွားသည်ကို ဘယ်သူမှ သတိမထားလိုက်မိပေ။ ထို့အတူ ရွာသို့ ပြန်ရောက်လာသည်ကိုလည်း သတိထားမိသူ မရှိ။ ခံကုန်းရွာကလည်း အိမ်ခြေ တစ်ထောင်နီးပါး ရှိရာ တယောက်နဲ့ တယောက်သိပ်မသိကြ။ ရွာက

အောစာပေ

ချစ်တဲ့စိတ်တွေ ပို၍တိုးလာရပါသည်

ငယ်စဉ်ကပင်စ၍ အလှကြိုက်မှုအကောင်းကြိုက်မှုများဖြင့် နစ်မွန်းလျှက်မိဘ အမြှောက်အစားကိုခံကာ ပျက်စီးခဲ့ရသော သူမ၏ပေါ့လျှော့သော စိတ်ဓါတ်တွင် ငယ်စဉ်ကပင် ရည်းစားထားချင်သည့်စိတ်ဖြင့်ဆယ့်သုံးနှစ် ဝင်ခါစကပင် အတန်းတူ ကစားဖက် လူလှလူချော လူခန့်ကလေး မောင်မြနှင့်ချစ်ကြိုးသွယ်ခဲ့လျှက် ရည်းစား ဖြစ်ခဲ့ရ လေသည်။ တစ် နှစ်၊

အောစာပေ

မချိမဆန့်အော်သံက ကျယ်လောင်လှသည်

အချိန် မှာ ၁၉၈၈ ခု နှစ် အစပိုင်း …။ အင်းစိန် ဗဟိုအကျဉ်းထောင် ။ ဘသန့်ထူး သည် ပြီးခဲ့တဲ့ အတိတ်က အကြောင်းတွေကို စဉ်းစားလိုက်တိုင်း ဒေါသ တွေ ထွက်ခါ မဆိုင်သူတွေကို

အောစာပေ

အပိုအလိုမရှိသော ခန္ဓာကိုယ်ကောက်ကြောင်းလေးများ

ဟာ စိတ်ပျက်စရာပဲ ကွာ ဖုန်းဘေလ်ကလည်းကုန်သွားပြန်ပြီ ရုံးပိတ်ရက်မို့ မိမိအိမ်လေးထဲတွင်အေးဆေးစွာ အင်တာနက်သုံးမည်ဟု ကြုံးဝါးထားကာ သုံးတောင်မသုံးရသေးဘူးဘေလ်က ကုန်သွားသည် မင်းမင်းခန့်တယောက်ရေရွတ်ရင် ငွေတသောင်းထုပ်ယူကာ ခပ်လှမ်းလှမ်းကကုန်စုံဆိုင်လေးသို့ထွက်လာခဲ့သည် သူသည်ဤရပ်ကွတ်လေးသို့ပြောင်းရွှေ့ကာ ငှါးရမ်းနေထိုင်သည်မှာမကြာသေးပေ မနက်အလုပ်သို့သွားညပြန်အိပ်မု့လည်း သူအားလူသိပ်မသိပေ ခြံဝန်လေးနဲ့တထပ်တိုက်ပုလေးက သူ့အတွက်အပန်းဖြေစရာပင် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်မှလူများလည်းအရောအနှောမလုပ်သောကြောင့်

အောစာပေ

ရုံးပိတ်ရက် လာလည်ဦးနော်

ကျမတို့အိမ် ကို ဦးထွတ်ခေါင် လာလည်ပါတယ်။ ကျမတို့အိမ်မှာက ကျမရယ်၊ ကျမယောက်ျားရယ်၊ သားရယ်နေကြတာပါ။ ဦးထွတ်ခေါင်က ကျမယောက်ျား အဖေရဲ့ညီပါ။ ရုံးရက်ရှည်ပိတ်လို့ လာလည်တာပါ။ ဦးထွတ်က အသက်၅၀ကျော် ဝန်းကျင်လောက်ရှိပါပြီ။ လူကြီးကတော့ ခန့်ခန့်ညားညားကြီးပါရှင်။ အိမ်ထောင်က သုံးဆက်ရှိပြီး

အောစာပေ

အဖေ့တဲထဲ သွားရအောင်

မောင်သက် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲဖြေပြီးတော့ အဘွားတို့ ရွာသွားနေခဲ့သည်။ ဒီမှာက လွတ်လပ်တယ် အဘွားတို့ကလဲ ဘာလုပ်လုပ် မဆူမဆဲ သောက်လိုက်စားလိုက် လယ်ထဲယာထဲလိုက်ကူလိုက် နေ့လည်နေ့ခင်းဆို အမျိုးတွေအသိတွေ အိမ်လည်လိုက်နဲ့ တစ်လလောက်တောင်ရှိသွားြပြီ အသိအိမ်က အမကြီးတစ်ယောက်က မသူဇာတဲ့ ဖြူဖြူဖွေး ရေဆေးငါးကြီး

အောစာပေ

ဆယ်တန်းကျောင်းသူ

နေက ဆယ်တန်းကျောင်းသူလေးပါ(အဆောင်နေကျောင်းအိပ်ကျောင်းစားပါ ယောက်ျားလေးတွေနဲ့သပ်သပ်ဆီဆိုတော့ မကမ္ဘာထဲမှာပဲနေခဲ့ရသူပါ။) ဆယ်တန်းကျောင်းသူဆိုတော့ ဆယ်တန်းဖြေရတာပေါ့လေ(သိပြီးသားမလား) နေဆယ်တန်းဖြေ တော့ နေနဲ့တစ်ခုံတည်းထိုင်ရတယ့်ကောင်လေးက နေတို့ ကျောင်းက နာမည်ကျော်လေးလေ (ဆိုးလို့တော့ ဟုတ်ဘူး ပွဲအားလုံးမှာ သူက ခေါင်းဆောင်ပြီး လိုက်လုပ်ပေးလို့)(သူကလဲ အဆောင်ကျောင်းသားပဲလေ) နာမည်သာကြီးတာပါ

Scroll to Top