အိုး ”” ဆက်ခနဲ ရုန်းပြီး ထွက်ပြေးမလို လုပ်တဲ့ ချိုချိုရဲ့ ခါးသိမ်ကလေးကို လှမ်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ရှင်မတောင် သနပ်ခါးနံ့သင်းနေတဲ့ ပါးနှစ်ဘက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်မွှေးပစ်လိုက်တယ် ထိတ်လန့်ပြီး ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခပ်းလေးကို ငုံပြီးစုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ တစ်ခါတည်း […]
သား..သား.. သား…. ဘာဖွဈတာလဲ ဟင် သား ဘာဖြစ်လို့လည်း.. ဘွားလေး အိပ်မက်တွေ မက်ပြီး ထအော်ပြန်ပြီလား သား ပြန်အိပ်လိုက်အုံးနော် မနက်အလုပ်သွားရအုံးမယ် မဟုတ်လား သား ဟုတ်ကဲ့ ဘွားလေး သား ရေသောက်ပြီး ပြန်အိပ်လိုက်ပါ့မယ်
အဲ့ဒီ မနက်က…အိပ်မက်ကောင်းများနှင့် ထိတွေ့ခြင်းကင်းခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သောမည်ကာမတ္တအိပ်စက် ခြင်းတစ်ခုမှ ပျင်းရိညီးငွေ့စွာနိုးထခဲ့မိသည်…။ ဖြစ်နေကျမနက်ခင်းကလည်း ထုံးစံအတိုင်း အေးတိ အေးစက်နှင့်ပေါ့ … ဘေးနားတွင်ရံဖန်ရံခါရှိခဲ့ဖူးသော အနွေးဓါတ်လေးတစ်ခုအား မရှိနိုင်မှန်းသိရက်နှင့် စမ်းဖြစ်အောင်စမ်း လိုက်မိသေး၏၊ အေးစက်သောအတွေ့ရှိသည့်သူ့မျက်မှန်ကိုသာစမ်းမိလိုက်သည်၊ သူအရှက်ပြေကောက်တပ်လိုက်၏၊ အမှန်တစ်ကယ် သူထိတွေ့ချင်ခဲ့သည်မှာနုထွေးအိစက်လှစွာသောချစ်
မောင်သက် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲဖြေပြီးတော့ အဘွားတို့ ရွာသွားနေခဲ့သည်။ ဒီမှာက လွတ်လပ်တယ် အဘွားတို့ကလဲ ဘာလုပ်လုပ် မဆူမဆဲ သောက်လိုက်စားလိုက် လယ်ထဲယာထဲလိုက်ကူလိုက် နေ့လည်နေ့ခင်းဆို အမျိုးတွေအသိတွေ အိမ်လည်လိုက်နဲ့ တစ်လလောက်တောင်ရှိသွားြပြီ အသိအိမ်က အမကြီးတစ်ယောက်က မသူဇာတဲ့ ဖြူဖြူဖွေး ရေဆေးငါးကြီး
ဘဝမှာအမှတ်တရအဖြစ်ဆုံး ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်… ထိုင်းမှာ ကျောင်းအတူတူတက်ကြတော့ ကျောင်းပိတ်ရက် တွေဆို သူနေတဲ့အဆောင်ကိုကျနော် သွားသွားလည်တတ်တယ်… တရက် သူ့အခန်းထဲမှာ သူ့စာတွေကူလုပ်ပေးပြီး စကားပြောနေတုန်း သူက ကျွန်တော့ဖုန်းကို ယူပြီးကြည့်တယ်… ကျနော်က စပန်းကင်း ကိုစိတ်ဝင်စားတဲ့သူဆိုတော့ ဖုန်းထဲမှာ စပန်းကင်းပုံ
ငယ်စဉ်ကပင်စ၍ အလှကြိုက်မှုအကောင်းကြိုက်မှုများဖြင့် နစ်မွန်းလျှက်မိဘ အမြှောက်အစားကိုခံကာ ပျက်စီးခဲ့ရသော သူမ၏ပေါ့လျှော့သော စိတ်ဓါတ်တွင် ငယ်စဉ်ကပင် ရည်းစားထားချင်သည့်စိတ်ဖြင့်ဆယ့်သုံးနှစ် ဝင်ခါစကပင် အတန်းတူ ကစားဖက် လူလှလူချော လူခန့်ကလေး မောင်မြနှင့်ချစ်ကြိုးသွယ်ခဲ့လျှက် ရည်းစား ဖြစ်ခဲ့ရ လေသည်။ တစ် နှစ်၊
မမခင်ဆိုတာ ကိုသိပ်ခိုက်နေသော ဆော်ကြီးပေါ့။ နို့ကကြီး ခါးကသေး ဖင်ကအယ်ပီးတော့ ကောက်နေတာ စိတ်ကူးနဲ့မှန်းပီး ပီးခဲ့ရတာ အကြိမ်ကြိမ်ပါပဲ။မမခင်က အပျိုကြီးဗျ သူမက ရွာမှာတော့ အပြစ်မှားခံရဆုံး မိန်းမပျို အပျိုကြီးပေါ့လေ ဒီလိုနဲ့ပေါ့ ရွာမှာ ဘုရားပွဲ ကျင်းပတဲ့
တင်ထွန်းအိပ်ရာမှ နိုးလာသည်။ နွေရာသီဖြစ်သဖြင့် ချွေးတွေရွှဲနေသည်။ မိမိဘေးတွင် အိပ်နေသော မိန်းမဖြစ်သူ လှမူကို ကြည့်လိုက်သည်။ လှမူသည် တင်ထွန်းကို ဖင်ပေးပြီး အိပ်နေသည်။ ဖင်လုံးကြီးတွေသည် ထွားလှသည်။ ထမီမှာ ပေါင်ရင်းနားအထိလန်တက်နေသည်။ လှမူ၏အသားသည် ဖြူဝင်းပြီး ချောမွတ်လှသည်။
အိမ်ကို ဝင်ထွက်နေတဲ့ ဒရိုင်ဘာတွေထဲက တစ်ကောင်နဲ့ စိတ်ကစားမိရာမှ ရွှေစင့်မိဘများက စိုးရိမ်ပြီး အိမ်ထောင်ချပေးခြဲ့ခင်းဖြစ်သည်။ ကိုမောင်ကျော်က ရွှေစင့်ထက် အသက်ကြီးပြီး သဘောလည်းကောင်းသည်။ လက်ထပ်ပြီးခါစမှာပဲ ရွှေစင့်ကို ပုံမှန်ဖြုတ်သည်။ ရိုးအေးလွန်းတာအပြင် ရုံးအလုပ်တွေနဲ့အမြဲပိနေတာမို့ အခုနောက်ပိုင်း ရွှေစင် က
ကျွန်မနာမည်ကစန္ဒီ…အသက်က၂၇နှစ်… အင်းစိန်ဈေးထဲမှာအလှကုန်နဲ့အဝတ်အထည်ဆိုင်လေးဖွင့်ထားတယ်လေ… ဆိုင်ဖွင့်ဖို့အတွက်စောစောထချက်ပြုတ်ပြီးရင်ရေချိုးရဦးမယ်. .ဪ..စန္ဒီကတစ်ကိုယ်တည်းနေတာလေ… အပျိုလားဆိုတော့မဟုတ်ဘူး..စန္ဒီ အမျိုးသားက သင်္ဘောသားလေ..အဲ့တော့လဲအတန်အသင့်စုမိဆောင်မိလေးရှိခဲ့တာပေါ့.. သိတဲ့အတိုင်းပဲသင်္ဘောသားဆိုတော့အလှအပလဲကြိုက်မိန်းမကြမ်းလဲကြေသပေါ့ရှင်.. .ခေတ်လဲမှီပါ့…စန္ဒီ ကိုလဲယောက်ျားရပြီးရင်ခန္ဓာကိုယ်အလှပျက်မှာစိုးလို့ ဂျင် (လေ့ကျင့်ခန်း) ကစားခိုင်းခဲ့တယ်သူလဲပြန်လာရင် စန္ဒီ နဲ့အတူတူဂျင် (လေ့ကျင့်ခန်း)လိုက်ကစားတယ်လေ..အင်း…ခုဆိုကိုကိုမရှိတော့တာ၆လတောင်ပြည့်တော့မယ်… .သင်္ဘောသားဆိုတော့လဲပင်လယ်မှာပဲဇာတ်သိမ်းတက်ကျတာပါပဲလေ… ကိုကိုမရှိထဲကညတိုင်းကိုကိုနဲ့အတူတူချစ်ပွဲဝင်ခဲ့ကြတာကိုသတိရမိတယ်..သတိရတိုင်းလဲ ကိုကိုဝယ်ပေးထားတဲ့ တုန်ခါစက်
