ဒီဇာတ်လမ်းလေးက ကျွန်မကိုယ်တွေ့လေးပါ ပထမဆုံးစရေးတာမို့ သည်းခံပေးကြပါနော်။ကျွန်မနာမည်က ဇူးဇူးပါ ကျွန်မတို့ မိသားစုလေးဦးရှိပါတယ် အဖေရယ် အမေရယ် မောင်လေးရယ် ကျွန်မဆယ်တန်းအောင်တော့ အဖေက ဖုန်းတစ်လုံးလက်ဆောင်ပေးပါတယ်ကျွန်မလည်း ပျော်ရတာပေါ့ စာမေးပွဲမအောင်ခင် ကျူရှင်မှာ သူများဖုန်းကိုယ်ဆီနဲ့ ကိုင်နေကြတာ ကျွန်မလည်း ကိုင်ချင်မိတယ် […]
နွေကျောင်းပိတ် ရက် တရက်။ ” ကဲ မြေး ဆရာမကြီး ။ သည်နေ့ဘာ ဇာတ် ကား ကြည့်မှာလဲ။ ဇိမ်နဲ့သာ ကြည့်နေရစ်တော့ ။ ကြီးကြီး ဥပုဒ်စောင့် သွားတော့မယ်။ ” ကြီးကြီး
တစ်နေ့ ကျနော်အလုပ်က ပြန်ရောက်ရောက်ခြင်း အမေဖြစ်သူက သားရေ မနက်ဖြန်ပိတ်ရက်မဟုတ်လား အမေ ဥပုသ်ကျောင်းသွားမလို့ အဲ့တာ သင်္ဘောဆ်ိပ်နားကညဈေး သွားပြီး အမေ့ကို ဆွမ်းချက်စရာလေး တွေ သွားဝယ်ပေးပါလား အာ … သားမှပစ္စည်း ဈေးမသိတာ တော်ကြာအမေကဆူဦးမယ်
မောင်မောင်မျိုးတစ်ယောက်တော်တော်ပျော်နေသည်။အခုချိန်တွင် ကမာ္ဘပေါ်မှာ စိတ်အချမ်းသာဆုံးလူစာရင်း ကောက်လိုက်ရင် သူထိပ်ဆုံးနားလေးကပင် ပါလာနိုင်သည်။ တကယ်ပေါက်ရင်တောင် အိမ်တစ်လုံးဝယ်လို့ မရနိုင်တဲ့ အောင်ဘာလေ သိန်း၁၅၀၀ ထီပေါက်တာထက်ပင်ပျော်နေရသည်ဟု ဆိုလျှင် လွန်အံ့မထင်။ အကြောင်းကား သူအလွန်အမင်းစွဲလမ်း ချစ်ခင်ရပါသော…….. ဖူးဖူး ဟုသူအမြတ်တနိုးခေါ်ဆိုအပ်သော မေမီဖူးဖူး
ကျွန်မတို့ မိန်းကလေးတွေဟာ ပျှမ်းမျှအားဖြင့် အသက် (၁၃)၊ (၁၄)နှစ်လောက်မှာ ရာသီသွေးစပေါ်ပြီး အပျိုဖေါ်ဝင်ကာစဖြစ်ပါတယ်။ အစပထမမှာ လစဉ်မမှန်သေးပေမယ့် ပျောက်လိုက်ပေါ်လိုက်နဲ့ အစပြုပြီး နောက်ပိုင်းမှာလစဉ်မှန်သွားပါတယ်။ဒီလိုရာသီသွေးစပေါ်ပြီး အပျိုဖေါ်ဝင်ပြီဆိုတာနဲ့ ကျွန်မတို့ မိန်းကလေးတွေရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲက ဟိုမုန်းဓါတ်တွေဖွံ့ဖြိုးပြောင်းလဲမှုကြောင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ
သဲစုတို့အဆောင်က ဝန်ထမ်းတွေချည့် ဖြစ်သည်။ ဌာနပေါင်းစုံကဖြစ်ပြီး ပညာရေးဝန်ထမ်းဆိုလို့ သဲစုတစ်ယောက်ထဲပါသည်။ လူပေါင်း၄၀ကျော်မှာ သူ့အုပ်စုနှင့်သူဖြစ်သည်။ သဲစုက ရွယ်တူအကောက်ခွန်က ဒုအကောက်ခွန်မှူး စိမ့်ရယ် စီမံကိန်းက ဖြူရယ် ဘဏ္ဍာအခွန်က သူသူရယ် လေးယောက်က တစ်တွဲဖြစ်သည်။ အနေကြာတော့လည်း ညီအစ်မအရင်းတွေလို
မီးရောင်စုံလင်းလိုက်မှိတ်လိုက်နဲ့ တီးလုံးသံတွေအောက်မှာ တစ်ယောက်ထဲလူးလွန့်ပြီစိတ်လိုလက်ရ ကေသီတစ်ယောက်ကနေမိသည်။ ဖင်လေးကိုလှုပ်ခါလှုပ်ခါဖြင့်ဆက်ဆီကျကျအကကြောင့် မျက်လုံးပေါင်းများစွာ၏စူးစိုက်ခြင်းကိုခံနေရလေသည်။ အနောက်ကနေ ပုခုံးလှမ်းပုတ်လိုက်သောကြောင့် အလန့်တကြားလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တစ်ရုံးထဲအလုပ်လုပ်သူ သန္တာတစ်ယောက်ဖြစ်နေသဖြင့်ဝမ်းသာအားရ ” ဟယ်..သန္တာ..” ” ကောင်မရီး… တစ်ယောက်ထဲလာကဲနေတယ် ကြည့်စမ်း ..ငါ့ကိုတောင်မခေါ်ဘူး..” ကေသီတစ်ယောက် သန္တာကို
အဲ့ဒီ မနက်က…အိပ်မက်ကောင်းများနှင့် ထိတွေ့ခြင်းကင်းခဲ့သည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သောမည်ကာမတ္တအိပ်စက် ခြင်းတစ်ခုမှ ပျင်းရိညီးငွေ့စွာနိုးထခဲ့မိသည်…။ ဖြစ်နေကျမနက်ခင်းကလည်း ထုံးစံအတိုင်း အေးတိ အေးစက်နှင့်ပေါ့ … ဘေးနားတွင်ရံဖန်ရံခါရှိခဲ့ဖူးသော အနွေးဓါတ်လေးတစ်ခုအား မရှိနိုင်မှန်းသိရက်နှင့် စမ်းဖြစ်အောင်စမ်း လိုက်မိသေး၏၊ အေးစက်သောအတွေ့ရှိသည့်သူ့မျက်မှန်ကိုသာစမ်းမိလိုက်သည်၊ သူအရှက်ပြေကောက်တပ်လိုက်၏၊ အမှန်တစ်ကယ် သူထိတွေ့ချင်ခဲ့သည်မှာနုထွေးအိစက်လှစွာသောချစ်
မောင်သက် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲဖြေပြီးတော့ အဘွားတို့ ရွာသွားနေခဲ့သည်။ ဒီမှာက လွတ်လပ်တယ် အဘွားတို့ကလဲ ဘာလုပ်လုပ် မဆူမဆဲ သောက်လိုက်စားလိုက် လယ်ထဲယာထဲလိုက်ကူလိုက် နေ့လည်နေ့ခင်းဆို အမျိုးတွေအသိတွေ အိမ်လည်လိုက်နဲ့ တစ်လလောက်တောင်ရှိသွားြပြီ အသိအိမ်က အမကြီးတစ်ယောက်က မသူဇာတဲ့ ဖြူဖြူဖွေး ရေဆေးငါးကြီး
ဘဝမှာအမှတ်တရအဖြစ်ဆုံး ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်… ထိုင်းမှာ ကျောင်းအတူတူတက်ကြတော့ ကျောင်းပိတ်ရက် တွေဆို သူနေတဲ့အဆောင်ကိုကျနော် သွားသွားလည်တတ်တယ်… တရက် သူ့အခန်းထဲမှာ သူ့စာတွေကူလုပ်ပေးပြီး စကားပြောနေတုန်း သူက ကျွန်တော့ဖုန်းကို ယူပြီးကြည့်တယ်… ကျနော်က စပန်းကင်း ကိုစိတ်ဝင်စားတဲ့သူဆိုတော့ ဖုန်းထဲမှာ စပန်းကင်းပုံ
