အောစာပေ

အင်းကျုပ်ဆိုတဲ့ကောင် က အသက်ကြီးလေ ပျက်ဆီးလေလေ ဆိုတဲ့ကောင်ဘဲ ပြောရမယ်ထင်တယ်။ အခုဆိုဘာလိုလိုနဲ့ လေးဆယ့်ငါးတောင်ရောက်ပေါ့။ အခုထိမာန်ကမကျချင်သေးဘူး မာန်ထက် ဝါသနာဆိုရင် ပိုမှန်မလား အခုထိ ချောင်းရတာကို ဝါသနာက အပါသား တခါကလည်း အချောင်းကောင်းပြီးသေတော့မလို့ ထားပါ အဲ့ဒါကနောက်မှပြောမယ်။ […]

၂၀၁၉ ခုနှစ်ဒီဇင်ဘာလ ၃၁ရက်နေ့ အ ချိန်ည ၁၀နာရီခွဲခန့် မန်းလေးတောင်ခြေရှိဟော်တယ်တစ်ခု၏ ကားပါကင်တွင်……… “တီ..တီ..တီ..တီ” “ဟယ်လို..လေးခပြော” “သားငယ်…မင်းခိုင်ဘယ်ရောက်နေလဲကွယ်” “သားအခု ….ဟိုတယ်မှာ နယူးရီးယားပါတီရှိလို့ဟိုကောင်လေ ဆွေကြီးတို့ လုပ်တာပွဲက အဲ့ပွဲမှာရောက်နေတယ်” “အော်….အေးသား မမကြီးက လေးလေးကိုဖုန်းဆက်ခိုင်းလို့

လှိုင် သာယာ တနေရာ ။ ရန်ကုန်မြို့ ။ ည၁၀နာရီ ခွဲ ။ ဦးဘိုဘိုအောင်သည် ဖေါ့ဘူးနဲ့ထည့်ထားတဲ့ ခေါက်ဆွဲကြော် ပါတဲ့ ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ကို ဆွဲလို့ သူနေတဲ့ ဝေဘာကီလမ်းသွယ်လေးထဲကို ဒယိမ်းဒယိုင် ခြေလှမ်းတွေနဲ့ လှမ်းဝင်လိုက်တဲ့

အ ဟင်း… အား… ကောင်းလိုက်တာ အောင်ရယ်…. ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲ” တိတ်ဆိတ်သော ညနှင့် အခန်းငယ်လေးထဲတွင် ရမ္မက် သံတို့ဖြင့် လွှမ်းခြုံနေပေသည် ကိုအောင်တစ်ယောက် သူမိန်းမ အင်ကြင်းကို ကုတင်ပေါ်တွင် ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲပြီး အားရပါးရနှင့်ကို စိတ်လိုလက်ရမှုတ်ပေးနေပေသည်

မြန်မာနိုင်ငံ၏ အကြီးဆုံး ဇိမ်ခံသင်္ဘောကြီး ခိုင်ရွှေဝါ။ နိုင်ငံတကာ အဆင့်မီ နည်းပညာများဖြင့် မြန်မာ နိုင်ငံ သီလဝါ သင်္ဘောကျင်းတွင် ဆောက်လုပ်သော သင်္ဘောကြီးဖြစ်သည်။ အင်ဂျင်စွမ်းအား မြင့်မားသဖြင့် မြန် နှုန်းမြင့်မားသည်သာမက သင်္ဘောတွင် ပါဝင်သော ဝန်ဆောင်မှုများကလည်း

ဆရာမမြသီတာ…. ရုပ်ရည်လေး က တော်တော်လှသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တင်းအချိုးကျ၍ ပြည့်ပြည့်တင်းတင်း ကြော့ရှင်းလှပသူဖြစ်ကာ အိုးလည်း တော်တော်တောင့်တာမို့ အနီးပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ယောက်ျားသားတို့၏ အထူးတလည် စိတ်ဝင်စားခြင်းကိုခံရသည့် မိန်းမချောတစ်ဦးပင်ဖြစ်သည်။ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ခန့်ရှိပြီး လင်ရှိမယားတစ်ယောက်လည်းဖြစ်သည်။ သူမယောက်ျားမှာ

“လိုးစမ်းကွာ … လိုးလိုး … နင်ဘယ်လောက်လိုးမလဲ ကြည့်စမ်းမယ် အောင်မောင်း … ငါ့တစ်ကိုယ်လုံးလည်း နင် တစ်ညလုံးဆော်ချင်သလို ဆော်နေတာနဲ့တင် … ငြီးစော်နံနေပြီ … လိုးစမ်း … ဒီလောက်လိုးချင်နေတာ နင့် အိမ်

အိမွန်ကျော် ဖင်ကြားရှိ အကွဲကြောင်းကလေးထဲ ကို ကျော်မြလွင် လျှာအပြားလိုက် ထည့်သွင်းကာ သူမအနောက်ကနေ စူတူတူ မဟတဟကလေး ဖြစ်နေသည့် ဖင်ပေါက်ဝကလေးကို သူ့လျှာထိပ်ကလေးနှင့် ထိုးထိုး၍ စိမ်ပြေနပြေ ယက်ပေးနေသည်။ အိမွန်ကျော် ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကိုကုန်းကုန်းကွကွလုပ်၍ ဖင်အယက်ခံရင်း သူ့အရှေ့မှာ

အ သက် ( ၁၈ ) နှစ်အရွယ် ချောမောလှပ ၊ တောင့်တင်းဖြူဝင်း သော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဗင်ကားအဖြူလေး၏ ကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်၍ကူရှင်ပေါ်တင်ပါးလွှဲ ထိုင်ချလိုက်ပြီးခြေထောက်လေးနှစ်ချောင်းကိုဆွဲ၍တင်လိုက်သည်..။ပေါင်လည်လောက်နီးနီးသို့ပင်တိုကပ်နေသောစကပ်တိုလေးအနားကဝဲခနဲလန်တက်သွားသည်..ကောင်မလေး……အတော်လှလာတာပဲ…….ဒရိုင်ဘာခုံတွင် ထိုင်နေသော ကိုကျော်စိန်ကနွယ်နီလှိုင်ကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှ မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်..။ သူမကားတံခါးကိုဂျိုင်းခနဲဆွဲပိတ်လိုက်တော့မှကိုကျော်စိန်၏အကြည့်ကသူမထံမှလွှဲ၍ရှေ့တူရူသို့လှည့်လိုက်သည်မောင်းတော့…..ဦးလေး……ဘယ်ကိုဝင်ဦးမလဲ….နွယ်နီအင်း…..မရှိတော့ပါဘူး..အိမ်ကိုပဲပြန်တာပေါ့……”နွယ်နီလှိုင်စဉ်းစဉ်းစားစားနှင့်တွေးတွေးဆဆလေးပြောသည်..။ပြီးတော့ချက်ချင်းပင်ကိုကျော်စိန်ရှိရာဖက်သို့လှည့်လိုက်ပြန်သည်..။

နှဖူးထက် က ချွေးစလေးတွေကို လက်ခုံနဲ့တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စအမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည် အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိူက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ချလိုက်သည် ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ပန်းပွင့်အကြီးကြီးပုံတွေနဲ့ ခင်းထားသည့်