အသက်၅၀ကျော်တော့ ပန်းသေ ပန်းညိုးပြသနာနဲ့ရင်ဆိုင်ရတာ အထူးအဆန်းတော့မဟုတ်။ စိတ်ညစ်မိတာက အရင်ကအရမ်း တဏှာထန်တဲ့ ဦးသိန်းမောင် ခုတော့ မိန်းမ တောင့်တောင့်တင်းတင်းကြီးကို သားရည်ပဲကျခွင့်ရှိသည်။ သူအသက်၄၀မှာအသက်၁၉အရွယ် ကလေးမလေးကို ယူထားတုန်းကတော့ ဖြီးနေခဲ့တာ။ ဒီလိုတွေဖြစ်လာခဲ့ရင် ဘယ်လိုဖြေရှင်းရမယ်မသိ။ အတိတ်ကာလကို ပြန်တွေးမိတိုင်း […]
“လင်းလဲ့” ဆိုလျှင် အ.ထ.က(၅) တစ်ကျောင်းလုံး မသိသူမရှိပေ။ လင်းလဲ့က စာတော်ရုံသာမက အသားဖြူဖြူလေးနှင့် ချောလဲချောလှလဲလှသည်။ ကျောင်းမှာဘာဖွင့်ပွဲအခမ်းအနား ဘဲရှိရှိ လင်းလဲ့က ဗန်းကိုင်အဖြစ် အရွေခံရသည် ချည်းပင်ဖြစ်သည်။ လင်းလဲ့နေတာကလည်း ကိုယ်ပိုင်ခြံဝန်း ကိုယ်ပိုင်တိုက် ကိုယ်ပိုင်ကားနှင့်ဖြစ်၍ ဘဝလှသော
မိုးသီတဲ့ဟေ့…တသီးတည်းရှိတယ်နော်… ခွပ်ခွပ် ခွပ်……မြင်းခွာသံများက.တဖြောင်းဖြောင်း..ရွာထိပ်..လမ်းမကြီးမှာလည်းဖုန်တလုံးလုံးနှင့်……သူကြီးရေ..ဗျို့သူကြီး..ရွာသားလေးတစ်ယောက်.သူကြီးအိမ်ရှေ့သို့.အပြေးအလွှားရောက်လာသည်…ဘာတွေဖြစ်လို့လဲဟ..ဓားမြဗိုက်.မိုးသီး..လာနေပီ..ဗျ.. ရွာသားလေး.မှာစကားပင်မဆုံးလိုက် သူကြီး.ခင်များတို့ရွာကို.တောင်းထားတဲ့ဆက်ကြေးဘယ်မှာလဲ..ဟု..မိုးသီး၏ပြောလိုက်သောအသံသည်။ သူကြီး၏ရင်ကိုဗလောင်ဆူသွားစေသည်။ဒီနှစ်က.မိုးသည်းထန်ပြီးစပါးမတင်ချေ..ရွာတွင်စီးပွားရေးမကောင်း..မိုးသီးတို့ကိုပေးရန်ဆက်ကြေးကမလုံလောက်…ရွာသူရွာသားများရှေ့မှောက်တွင်…..သူကြီး.ခင်ဗျားတို့ဆက်ကြေးမပေးနိုင်ဘူးလား…. မိုးသီးရယ်..ဒီနှစ်ငါတို့ရွာစီးပွားရေးအဆင်မပြေလို့ပါ..နောက်နှစ်ကျပေးပါ့မယ်ကွာ..´တောက်´ မလိုချင်ဘူးဗျာ..ခုမပေးရင်.ခင်များနဲ့ခင်များမိသားစုကို…ပြန်ပေးဆွဲသွားမယ်..နောက်..တစ်လအတွင်းခင်များရွာသူရွာသားတွေက..ဆက်ကြေးလာပေးရင်ပေးမပေးရင်.ခင်ဗျားတစ်မိသားစုလုံးကိုသတ်ပစ်မယ်… ကဲပြောရင်ကြာတယ်ဗျာ.ခုလိုက်ခဲ့..ဗိုလ်မိုးသီးသူကြီးမိသားစုကိုဖမ်းသွားပြီဟေ့…..ဆိုသောသတင်းသည်.ရွာအနှံ့ပြန့်နှံသွားလေတော့သည်။ဘယ်သူတွေပါသွားသေးလဲ..သူကြီး၊ သူကြီးကတော်.ဒေါ်ငွေခင်၊သမီးလေး..ခင်မှုံ.၊ သားလေး..ရွှေတိုး..ချွေးမလေး..ခင်ရီနဲ့.အိမ်ဖော်ကလေးမလေး……..ဒါးဒါးတို့..ပါသွားတယ်တဲ့တော်..ထိုသတင်းသည် ..ရွာတွင်.အတင်းအဖျင်းပြောလေ့ရှိသော.ဒေါ်ဘုမမှတဆင့်တရွာလုံးပျံနှံ့သွားလေတော့သည်။ တလပြည့်လို့မှ….ဆက်ကြေးလာမပေးရင်…သူတို့အားလုံးကိုသတ်ပစ်မှာတဲ့………နိဒါန်းလေးကတော့.ဒီလောက်ပါပဲဗျာ..နောက်နေ့မှဆက်ကြစို့..ဘော်ဘော်တို့ရေ..ကျလိကျလိ….ဟူသော..ငှက်ငယ်လေးများ၏ တွန်ကျူးသံများက..ရိုးမတောကြီးထဲတွင်ပျံ့နှံ့နေသည်။ ထိုသို့သော.သာယာလှသော..သဘာဝအလှကိုဖျက်ဆီး..နေသော.အရာများကား လူတစ်စုကိုလက်နက်ကိုင်ဓားမြများမှ. ဖမ်းခေါ်လာခြင်းပင်။ မြန်မြန်သွားစမ်း…..စခန်းကိုရောက်ဖို့ဒီချောင်းကို.ဖြတ်ရမယ်.လာ.ရှေ့ကသွားစမ်း ..ဗိုလ်မိုးသီး၏ အမိန့်ပေးသံ..နှင့်အတူ.
ကျုံတညီ”ရွာကြီးက အိမ်ခြေ ၇၀၀ နီးပါးရှိပြီး မြို့မကျ တောမကျ ဒိုင်နယ်ရွာကြီးတရွာ ဖြစ်လေသည်။ရွာကြီးက အရှေ့ဖက်ကို မျက်နှာမူ၍တောင်မြောက်သွယ်တန်းထားသော ရွာလမ်းမကြီးသုံးလမ်းရှိလေသည်။ ရွာဓလေ့အရ အရှေ့ဖက်ဆုံးမှ ရွာလမ်းမကြီးဖက်ကို အရှေ့ပိုင်းဟုခေါ်ဝေါ်ကြပြီး နောက်ဖက်ဆုံးရှိရွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့ အနောက်ပိုင်းဟုခေါ်၍ အလယ်ရှိရွာလမ်းမကြီးအပိုင်းကိုတော့အလယ်ပိုင်းဟု ခေါ်လေသည်။ အလယ်ပိုင်းဟုခေါ်သော
(ဖြစ်ရပ်မှန် ကို အခြေခံပါသည်) သြော် ဘာလိုလိုနဲ့ ရွက်ဟောင်းကြွေလို ရွက်သစ်တောင်ဖူးနေပါပြီ နေညိုချိန်အိပ်တန်းတတ်လို့ဌက်လေးတွေတေးဆိုနေတာ ငါ့အတွက်အလွမ်းဆုတွေလား မတွေ့တာကြာလို့ နင့်ငါ့ကို သတိရရဲ့လားဟာ နင့်မရှိပဲ ငါ့ကျောင်းတတ်နေရတာ ငါ့မပျှော်ပါဘူး ခက်ခက် ရယ် နင့်နဲ့ နောက်ဆုံးတွေ့လိုက်ရတဲ့ ၉တန်း
နီလာရေ…နီလာ……. ဝေ့..နီလာ…အသံခပ်ကျယ်ကျယ်လေး..ကြားလိုက်ရမှ.. နီလာတျောက်…အတွေးနယ်ချဲ့နေရာမှ… အသိလေးဝင်လာခဲ့တော့သည်…….. ဟုတ်..ကိုကြီးစိုးမိုး…ဘာမှာမလို့လဲ… နင့်မလဲ…ဘာတေ.ငေးပီးဆွေးနေလဲ.. မသိတော့ပါဘူး..ခေါ်မကြား..အော်မကြားနဲ့….. ငါ.လဖက်သုတ်.တပွဲပေးဟာ. .ရေနွေးကြမ်းလေးပါပေးဦး..ဒီဟာတေက..အေးနေပီ… ဟဲ့ဟဲ့..ချဉ်ငံစပ်လေးနော်….သေချာလဲလုပ်ပေးဦး.. .တွေးရင်းငေးရင်းနဲ့..သုပ်လို့..ငါစားမရဖစ်နေပါဦးမယ်. ဟား…ဟား…ဟား… အာ…ကိုကြီးစိုးမိုး.. ကလဲ..အဲ့လိုလဲမဟုတ်ပါဘူး..၃မိနစ်စောင့်..ရှယ်သုပ်ပေးမယ်..ပုဇွန်ခြောက်လေးပါများများထည့်ပေးမယ်… အဲ့ဒါကြောင်းလဲ..နင့်ဆီပဲ..လာလာဆွဲနေရတာပေါ့ဟယ်…..ဟုတ်ပါတယ်….နီလာ..ဆိုတာ..ကျမလေ… အသားခပ်ညိုညိုနဲ့..အရပ်အမောင်း.. အလယ်အလတ်လောက်နဲ့..မြင်သူ…ပြန်လှည့်ကြည့်ရလောက်စေတဲ့. ဘောဒီ..နဲ့..ရင်သားခပ်မို့မို့နဲ့..တင်သားခပ်တင်းတင်းတေကိုပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ကျမ……ယောကျားရှိပေမဲ့….. ဗိုက်ခေါက်လေးနည်းနည်းထွက်နေတာကလွဲလို့.. .မြင်သူလိုးချင်စရာ….ဘောဒီ.
ကျမနာမည်က စုလှိုင် အိမ်ထောင်ရှင်မတစ်ယောက်ပေါ့ ကျမ အမျိုးသားကတော့ ကိုနိုင်အောင်ပါ။ ကျမနှစ်ယောက်စလုံး ကုမ္ပဏီတစ်ခုထဲမှာပဲအတူတူလုပ်ကြပါတယ်။ လင်မယားနှစ် ယောက်စလုံးက ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတွေဖြစ်တဲ့ အတွက် အိမ် ထောင်သက်တမ်းလေးနှစ်အတွင်းမှာကလေးမယူဖြစ်ကြသေး ပါဘူး။ကိုနိုင်အောင်ကတော့ အသက်၃၄ နှစ်ရှိပြီး ကျမကသူ့ ထက်အသက်လေးနှစ်ငယ်ပါတယ်။ ကျမတို့မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့
ခင်လေးနှင့်ဇင်ဇင် အိမ်ပြန်ရောက်ပီးနောက်လွန်စွာပျော်ရွှင်နေကြသည်… ..ခင်လေးမှာ အမေဖြစ်သူကို သူရရှိခဲ့သောအောင်လက်မှတ်နှင့်ရိုက်ထားခဲ့သောပုံများပြသလေသည်.. ဒေါ်ခင်မမ..မျက်ရည်များကျရင်.သူမသမီးကို ဖက်လိုက်ကာ… “သမီးလေးတော်လိုက်တာ အမေမွေးရကြိုးနပ်တယ် ဟင့်”. . ထို့နောက် ခင်လေးရဲ့ဖုန်းမှ ပုံများကိုယူကြည့်ရာတွင်…. “ဟင်….”ဒေါ်ခင်မမ..လက်များပင်တုန်နေသည်… “အမေ ဘာဖစ်တာလဲ..”. . “ဒါ ဘယ်သူလဲသမီး”.
စပါယ်ရေညီမလေး” “ရှင်..မမ” “ဘာလုပ်နေလဲဟေ့” “စာကျက်နေတယ်.မမ” “အေးငါအဝတ်လျှော်နေလို့.ထမင်းအိုးလေးထကြည့်ပါဦး” “ဟုတ်ကဲ့မမ” သင်းသင်းနှင့်စပါယ်ဖြူတို့ညီအမ နှင့်အဖေကြီးတို့အိမ်မှာနေရတယ်၊ ငယ်စဉ်ကတည်းကမိဘတွေမရှိကြလို့အဖိုးဖြစ်သူနှင့်လာနေတာလေ။ အခုသင်းသင်းအိမ်ထောက်ကျပြီ။ ဆယ်တန်းမအောင်လို့ညီမဖြစ်သူကို ဆယ်တန်းအောင်စေချင်လို့သာ စာကျက်ခိုင်းနေရတာ။ကျောင်းသာ ထားပေးရတယ်စီးပွားရေးကမပြည့်စုံဘူးလေ။ စပါယ်တောင်ဆယ့် ခြောက်နှစ်ဖြစ်ပြီ၊ကျမအသက်ကဆယ့်ရှစ်နှစ် ကျမကစပါယ်လောက်မလှပေမယ့်စပါယ်ထက်အသားဖြူတယ်။ ဒီအရွယ်ရောက်တော့ကျမမှာရည်းစားရှိတယ်။ ဟိုဘက်ရပ်ကွက်ကကိုလူအေးလေးမောင်မောင်လေ။ရိုးသားလို့ကိုချစ်တာရှင့်။သူက လည်းလက်ထပ်မယ်ချည်းပြောနေတာ။သူလည်းအဒေါ်အိမ်မှာနေ
ကိုမြမောင်တယောက် မင်းကြီးဆမြူရယ်ကို “မြေနိုးအဖြူကောင် ယီးပဲကွာ..” ဟုဆဲဆိုမိ၍ ရန်ကုန်တာမွေဂတ်မှာ တာဝန်ကျနေရာမှ သာယာဝတီနယ်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခံလိုက်ရသည်။ ဖြစ်ပုံကဒီလို ကိုမြမောင် စနေ တနင်းဂွေ ဆိုရင် အလုပ်ပိတ်သဖြင့် တာမွေးဈေးအနီး ဖာဂေါင်းထွန်းကြည်အိမ်မှာ အချိန်ဖြုန်းတတ်သည်။ ဖာဂေါင်းထွန်းကြည်မှာ ကိုမြမောင်၏
