တကယ်တော့ လောကကြီးကအေးချမ်းပါတယ် ပူလောင်ခြင်းဆိုတာတွေ မကောင်းမှုဆိုတာတွေကို လူတွေကသာဖန်တီးဆေးခြယ်လိုရာပုံသွင်းပစ်ခြင်းကို လောကကြီးကသာ ခါးစီးခံနေရတာပါ နေရောင်ခြည်ရဲ့အလင်းကမျက်နှာကို ထိုးကျလာပေမဲ့ မလှုပ်မယှက်ထိုင်ရင်း သံလွင်မြစ်ပြင်ကိုငေးကြည့်ရင်း မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်လေးများဝေ့လာရင်း ကမ်းစပ်ကိုအပြေးလေးရိုက်ခတ်လာတဲ့ လှိုင်းခွက်ကလေးများကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ငေးစိုက်ကြည့်နေတဲ့ ဦးငြိမ်းချမ်း တစ်ယောက် ရင်ထဲမငြိမ်းချမ်းပဲ […]
ဒီလို ဖြစ်လာ လိမ့်မယ်လို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး ။ မထင်တာတွေက ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ် ။ အမေရိကန်ပြည် အရှေ့ဖျားက မြို့ကြီးတမြို့မှာ မြန်မာလူမျိုး တက်နေဝန်း နဲ့ ဇနီး ဇွန်ပန်းခိုင်တို့ နေနေကြတာ ဆယ်နှစ် မက ရှိနေပါပြီ
ခက်တယ်ကွာ…မင်း..လုပ်တာ ငါတော့ သေတောင်သေ လိုက်ချင်တော့တာဘဲ … အမ ရယ်..ဘယ်သူမှ သိတဲ့ ကိစ္စမှမဟုတ်တာ ..လာပါဗှာ..လိုးကြရအောင် … ( အို…လွှတ်..လွှတ် ..မင်း…မင်း..သိပ်ရဲတာဘဲ …) အာဝါး က တော်တော် သန်မာ သည်
နှဖူးထက် က ချွေးစလေးတွေကို လက်ခုံနဲ့တို့သုတ်ရင်း ရှင်းလက်စအမှိုက်တွေကို အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည် အရာရာ နေရာတကျရှိမရှိ ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်ရင်း ကျေနပ်ဟန် ပြုံးသွားကာ အခုမှ စိတ်သက်သာသည့်ဟန်နှင့် အမှိူက်ပုံးနား တင်ပလ္လင်ခွေထိုင်ချလိုက်သည် ခန့်ငြားသည့် ကုတင်ကြီးပေါ်မှ ပန်းပွင့်အကြီးကြီးပုံတွေနဲ့ ခင်းထားသည့်
ဝေလကြီး သည် အိပုံ့တို့ သားအမိ ကို သူ့အိမ်မှာ ခေါ်ထားလိုက်ပြီးတဲ့နောက် ဟိုတုံးကလို လမ်းဘေး ထမင်းဆိုင်တွေမှာ ကြုံသလို စားနေရတဲ့ ဘဝမျိုးကနေ ကင်းဝေး လွတ်မြောက်သွားသည် ။ အိပုံ့တို့ သားအမိသည် ထမင်းဟင်းတွေ ချက်ပြီး
“ရော့ဒီမှာ ကားလက်မှတ်.. ဒါကမောင်လေး သုံးဖို့..”..(၁၀၀၀၀)တန် အရွက်၂၀.. “သေချာ အဆင်ပြေအောင်ရှင်းပြခဲ့နော် ပရောဂျက်ကို၊ စာချုပ်ပါတခါတည်းချုပ်ခဲ့ မမက နက်ဖြန်ခရီးထွက်စရာပေါ်လာလို့ …” “ဟုတ်ကဲ့ပါအမ” _ပြေးရပီလေ အဆောင်ကို အဝတ်စားမထုတ်ရသေး ရေမချိုးရသေး သူမဝယ်ထားတဲ့ကားလက်မှတ်က နေပြည်တော်ညနေ၆နာရီကား အလုပ်ကိစ္စပြောတဲ့အချိန်က
ဒီလိုဗျ ကျော်စွာတယောက် ဘန်ကောက်မှာ ယိုးဒယားမလေးတစ်ပွေနဲ့ချိတ်တိတ်တိတ်ဖြစ်တော့ ကောင်မလေးက (လိုင်းချက်) ပဲသုံးတာဆိုလို့ သူလဲလိုင်းလိုက်သုံးပြီး နောက် လျှောက်အပ်ရင်း အသိမိတ်ဆွေတွေများလာပြီး ကျော်စွာတစ်ယောက် လည်လည်ဝယ်ဝယ်ရှိလာသည့်နောက်ပိုင်း ပထမတော့ အဲ့ယိုးဒယားမလေးနဲ့ချိတ် သူ့သူငယ်ချင်းတွေကိုချိတ် ပွားရင်း ပွားရင်းနောက် တဖြည်းဖြည်း ချိတ်မိသည့်အထဲ
တနေ့ တက် စီ လေး ငှားပြီးတော့ အိမ်ကို ပြန်လာတယ်။ ကံများမကောင်းချင်တော့ ငှားလာတဲ့ ကားက လမ်းမှာ သူများကို သွားတိုက်မိတယ်။ တကယ်က ကျနော့ ကားဆရာကြီးက အမှန်ပါ။ လမ်းသွယ်ကနေ အတင်းထွက်လာတဲ့ ကားကို
မိုးလင်း ကတည်းက အသဲအသန်ရွာသွန်းနေသော ကိုရွှေမိုးက ညနေရောက်မှာသာ လုံးလုံးတိတ်သွားတော့သည်၊ဇွဲကိုက ဆိုင်ရှေ့မှာပစ္စည်းလေးတွေ ပြန်ခင်းရင်းဈေးဝယ်သူအလာကိုသာ ထိုင်စောင့်နေမိတော့သည်၊မိန်းမက ဆိုင်အတွင်းက စက်ချုပ်ရင်း ညည်းသံသဲ့သဲ့ကို ကြားမိတော့ ပြုံးမိပြန်သည်။ ကျွန်တော်နာမည်က ဇွဲကိုပါ ၊အမျိုးသမီး နာမည်က မိုးမြင့်သူပါ၊ကျွန်တော်က စက်ရုံတစ်ရုံမှာ
ယမင်းထွန်းတစ်ယောက် အလုပ်ရှုပ်နေသဖြင့် အနားယူချိန်ပင် မရှိပေ။ အဓိက အလုပ်ရှုပ်ရသည့် အကြောင်းမှာ ညီမ ဝမ်းကွဲ နွယ်နီ့အမျိုးသား၏ တူမဖြစ်သူ ခိုင်သုတ ရောက်နေခြင်းကြောင့်လည်း ဖြစ်သည်။ တက္ကသိုလ် မတက်ခင် သင်တန်းများ တက်ရန်အတွက် နွယ်နီ အကူအညီတောင်းထားသဖြင့်
