အိမ်ခြေပေါင်း ၅၀၀ လောက်ရှိသည့် အပူပိုင်းဒေသ အညာရွာလေးတစ်ရွာ။တစ်ရွာလုံး တောင်သူနှင့်လက်လုပ်လက်စားတွေ များသည်။ မတ်လအလယ်ပိုင်းလောက်ဖြစ်၍ အညာနွေက သိသိသာသာ ပူပြင်းလာသည်။ သည်အချိန်ရာသီမျိုးရောက်ပြီဆိုလျှင် တချို့က တောသို့ထွက်၍ ရွှေကျင်ကြ။အရှေ့တောသို့ထွက်ထင်းခုတ်ကြရ၏။ မောင်ထူးတစ်ယောက် ဆယ်တန်းစာမေးပွဲဖြေပြီးဖြစ်သဖြင့် လွတ်လပ်ခွင့်ရနေသည်။သူတို့က ယာမြေတွေဧကပေါင်းများစွာရှိသဖြင့် ကျေးလက် […]
ကျွန်တော့်နာမည်က ရန်နိုင်။ နည်းပညာတက္ကသိုလ်က အိုင်တီ ဘွဲ့ရပြီး အိမ်မှာ လည်ရာပြန်စားရေး လုပ်နေတာပေါ့။ အလုပ်လျှောက်ရတာလဲ ခက်တယ်။ ကျွန်တော့်မှာ အရင်က ချစ်သူရှိတယ်။ ဇင်ဝါတဲ့။ အခုတော့ ဆရာဝန် ပေါက်စပေါ့။ တရပ်ကွက် တလမ်းတည်း အတူနေကြတဲ့
အပ်ချုပ်စက်ခုံကို ကွယ်ပီး ထိုင်နေတဲ့ ကိုယ်လုံး အိထွေးထွေးလေးကို အတင်းဆွဲထုတ်ပီး ထူမလိုက်တယ်။ ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပဲ ဘလောက်အင်းကျီ နှိပ်စိလေးတွေကို တဖျောက်ဖျောက်မြည်အောင် ဆွဲဖွင့်လိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ဟင်းလင်းပွင့် ထွက်သွားတာနဲ့ အနက်ရောင်ဘရာစီယာလေး မနိုင်ဝန်ထမ်းထားရတဲ့ ဝါဝင်းစိုပြေတဲ့ နို့ကြီး၂မွှာက ဝင်းကနဲ
ကျနော်ကနယ်ကနေပြောင်းလာတဲ့ဆရာဝန်တယောက်ပါ တနေ့သီရိဆိုတဲ့ကောင်မလေး လှေကားပေါ်ကချော်ကျပီးကျနော်တာဝန်ကျတဲ့ဆေးရုံကိုလာတတ်ပါရော ဆရာဝန်ကြီးဒေကလဲကျနော်ကိုဘဲ ကြည့်ခိုင်းတော့တယ် အဲဒါနဲ့ကိုကျနော်ကုပေးရတာပေါ့ ကောင်မလေး က ဖတဆိုးလေး ဗျ သူ့အဖေကငယ်ငယ်ကတည်းကဆုံးသွားတာ လုံးကြီးပေါက်လှလေးဗျ့ ရင်သားလေးကလဲတောင့်တောင့်တင်း ခါးလေးကလဲသိမ်သိမိလေး အိုးလေးကကျစ်ကျစ်လှစ်လစ်လေး အဲ့သူကို အခြေနေသွားကျိပေးတော့ သူနဲ့ကျနော်နဲ့၂ယောက်ထဲကျန်တဲ့လူမေကလဲဒီနားဆေးသွားဝယ်တဲ့ချိန် ကျနော်ကလဲ ထုံးစံအတိုင်း
“ဖြန်း!!!”လွှတ်စမ်း..ရသ နင်ငါ့ကို ခု လွှတ်…… ထူပူသွားတဲ့ ဘယ်ဘက်ပါးကြောင့် မမနဲ့ လူချင်းခွာပြီး ကျနော်အမြတ်တနိုးကြည့်ခဲ့ဖူးတဲ့ မျက်နှာလေးကို ငေးရင်း…..။ နင် ငါ့ကို ဒီနေရာကို ချိန်းတာ ငါ့ကိုဖက်ပြီး ငါ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းဖို့လား?နင့်ရဲ့ အရေးတကြီး ကိစ္စရှိတယ်ဆိုတာ ဒါလား?
ရီရီချို ရုံးခန်းထဲ ကို ဝင်လိုက်သည် နှင့် ရုံးသူ ရုံးသား များ အားလုံး အပြုံးနဲ့ ဆီးကြိုလိုက်ကျသည် ။ ရီရီချို လည်း အိတ်လေး ထဲမှ အဝါရောင် စာအိတ်လေးများ တစ်ခုဆီ ရုံးသူ
အသက်က ၂၆နှစ်။ သူမက ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ အပျိုကြီးပုံစံဖမ်းတယ်။ စတိုးဆိုင်အကြီးကြီးဖွင့်ထားတယ်။ သူမဆိုင်မှာ ဝန်ထမ်း ၁၀ယောက်လောက်ရှိတယ်။ ယောက်ျားလေးရော မိန်းကလေးရော။ “ထွန်းထွန်း ” “ဗျာ အမ” “ဗျာ မနေနဲ့ လာအုံး အမကို စာရင်းတွေပြန်စစ်ပေး”
သူငယ်ချင်း ငါတော်တော်အခက်အခဲ ဖြစ်နေလို့ပါကွာ။ ကူညီပေးပါလား””ခက်တယ်ကွာ။မင်းကလဲ ဇွတ်ကြီးပဲ။ အေး ရရင် ငါပြောမယ်။ မင်းကိုဆက်သွယ်လို့ရမယ့်ဖုန်းပေးခဲ့””အေးအေး ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွာ” ငြိမ်းချမ်း တယောက် မငြိမ်းချမ်းနိုင်သေးပါ။ သူထောင်က လွတ်လာတာမကြာသေး။ သူထောင်ကျရတာလဲ ခုသူမျက်နှာအောက်ကျပြီး အကူအညီတောင်းနေရတဲ့ ဝေယံဟိန်းရဲ့ အပြစ်လဲမကင်းပေ။
ကျနော်နာမည်က ကိုကိုကြီး….. အသက် ၄၀ အိမ်ထောင်ကျဘူးတယ်….. အိမ်ထောင်ကွဲသွားတာ. … သားသမီး ၃ ယောက်ရှိတယ်….. လက်ရှိ လုံခြုံရေးကင်းတစ်ခုရဲ ခေါင်းဆောင်ပေါ့။ ကျနော်နေတဲ့မြို့လေးက သိပ်မကြီးတော့…. ကင်းစခန်းတခုလုံးမှာလူ ၂၀ လောက်ဘဲ ရှိတယ်လေ…….. တစ်နေ့တော့
ညီညီအောင်လည်း သူ့ကို ဒေါ်ခင်ပက အထာပေးနေတယ် ဆိုတာကို ရိပ်စားမိလိုက်တယ် ။ ဗန့်ဗွေးကုန်းကို မုဒိန်းမှူ အတွက် သွား စုံစမ်းစစ်ဆေး လို့ပြီးရင် ကျွန်းတောကုန်းရွာကို လာခဲ့..သူ့အိမ်မှာ နား..ညနေ ထမင်းစားပြီးမှ ပြန်ဖို့ ဒေါ်ခင်ပက ပြောတယ်လေ
