ကျမအမည်က အိချောပါ။ အသက်က ၂၀ရှိပြီ။ အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုပေမဲ့ ထန်နေတဲ့စော်လေးပါ။ ကိုမင်းမော် ခရီးထွက်သွားတာနဲ့ ကျမပိုလွတ်လပ်လာတယ်။ ဦးမောင်ကို ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဦးမောင်ရောက်မလာခင် အဝတ်ဗလာချွတ်ပြီး ရေးချိုးခန်းထဲ ရေချိုးလိုက်တယ်။ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ကျမနို့တွေကို ပွတ်သပ်နေတုန်း ဦးမောင်ရောက်လာတယ်။ ဦးမောင်နဲ့ကျမ […]
မေဇင်ဟာလှတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ။ သူမရဲ့ နုညံ့တဲ့ အသားအရေနဲ့ မစိုစလောက် အနည်းငယ်ဝနေတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ ခန္ဓာကိုအလှပိုင်ရှင်မိန်းမတယောက်ပေါ့..။ ၁၅ပေါင်ခန့် ဝိတ်ချထားပြီးဘော်လ်ဒီကိုပြန်ထိန်းထားတာ မကြာသေးပါဘူး ။ မေဇင်တယောက် အတော်လေးကြိုးစားလိုက်ရတာပေါ့ မိန်းမတစ်ယောက် အတွက် ဝိတ် ၁ပေါင်ချဖို့ဆိုတာ
စူပါစတား ရုပ်ရှင်ထုတ်လုပ်ရေး နှင့် မော်ဒယ်အေဂျင်စီ ဆိုင်းဘုတ်ကြီးကခမ်းနားသလို အတွင်းပိုင်းအပြင်အဆင်ကလည်းခမ်းနားသားနားလှသည်။ ထိုအေဂျင်စီရုံးခန်းထဲ၌လူရွယ်တစ်ယောက်စာရွက်စာတမ်းတွေကွန်ပျူတာတွေနဲ့အလုပ်များနေသည်။ ထိုစဉ် … အစ်ကို ကျွန်မအင်တာဗျူးအတွက်လာတာပါ အသံကြားရာဖက်ကိုလူရွယ်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ အဖြူရောင်အင်္ကျီကိုယ်ကြပ် အပေါ်အောက်တစ်ဆက်တည်း နှင့် ဒေါင်ဖိနပ်အဖြူရောင်လေးကိုစီးထားပြီး ဆံပင်ခွေခွေလေးတွေနဲ့ ဘော်ဒီအကိတ်အလန်းစားကောင်မလေးတစ်ယောက် … အော
ကျနော် ငယ်ငယ်တုန်းကပေါ့ဗျာ..။ ကျနော့် အိမ်မှာ အပ်ချုပ်စက်လေးတစ်လုံး ရှိတယ်ဗျ..။ အရင်တုန်းက ရယ်ဒီမိတ်တွေထက် ချုပ်ဝတ်ကြတဲ့ခေတ်ဆိုတော့ အမေ့က ကိုယ်တိုင်လည်းချုပ်တတ်နေတော့ စက်ဆိုင် မအပ်တော့ဘဲ ကိုယ်တိုင်ချုပ်တယ်။ အစ်မလည်း အစက ဘေးကဝိုင်းကူရင်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူလည်း ကိုယ်တိုင့်ချုပ်တတ်သွားတယ်..။
အဖုံးဖွင့်ထားသော လေးထောင့်သံပုံး၏ အဝတွင် သစ်သားတုတ် ကန့်လန့်ခံကာ ချိတ်ဖြင့် ချိတ်..တံပိုးဖြင့် ထမ်းလာခဲ့သော ရေအပြည့်ပါသည့် သံပုံးနှစ်ပုံးကို ရင်မောင်သည် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသာထိန်းပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးကာ မြေပေါ်ကို ချလိုက်၏ ။ ပြီးတော့ ပုံးနှစ်ပုံးတွင်
လွန်ခဲ့သော၂၀၀၆ခုနှစ်ကတော့ကျမအသက် ၂၃နှစ်အရွယ်လောက်ကပေါ့ရှင်။ ကျမကျောင်းပြီးပြီ အလုပ်အတွက်သင်တန်းတွေပြေးတက်ရင်း ပေါ့ကြုံခဲ့ဆုံခဲ့တာလေးပြောပါရစေ။ဟီးဟီး ပြောချင်ဇောကများနေတော့နာမည်ပြောဖို့မေ့နေတယ်။ကျမကပန်းသဇင်တဲ့။ပင်မြင့်မှာပွင့်တဲ့ပန်းလေး လို့ဖေဖေကနာမည်လေးပေးခဲ့တာ။ ကျမဘဝတိုးတက်မြင့်မားဖို့ရည်ရွယ်ပြီးပေးထားတဲ့နာမည်လေးပေါ့။ဒါပေမယ့်ကျမကိုအရမ်းလှသလားလို့မေးရင်အရမ်းမလှပေမယ့်ချစ်စရာကောင်းပါတယ်။အသားဖြူတယ်။မျက်နှာအကျကောင်းတယ်။နှာခေါင်းစင်းတယ်။မျက်လုံးမျက်ခုံးကောင်းတယ်။အင်းကိုယ်လုံးလားလှတယ်လို့ပဲပြောရမှာပေါ့။ ဖွင့်ထွားတဲ့ရင်သားနှင့်စွင့်ကားတဲ့တင်ရှိတယ်။ ကိုယ်ရေးသွေးတာတော့ဟုတ်ပါဘူးရှင့် အင်းလိုရင်းပဲပြောပါ့မယ်။ဒီလိုပါ ကျမသင်တန်းတ၇စ်ခုတက်ရမယ်ဆိုတော့အလုပ်ကနေအပြေးအလွှားတက်တယ်။DMLမှာ ပေါ့။အလုပ်ထဲကလာရတော့နောက်ကျသွားတယ်။ သင်တန်းရောက်တော့ထိုင်စရာခုံလိုက်ရှာတယ်။နောက်ဆုံးမှာ ခုံတန်းမှာတစ်ယောက်တည်းထိုင်နေတဲ့သူအနားကျမသွားပြီး။ “ဟီး နောက်ကျသွားလို့အကိုထိုင်လို့ရလား” “ဟာ ရပါတယ်ဗျ၊ရပါတယ်ထိုင်ပါ” “ဟုတ်ကဲ့ကျေးဇူးရှင့်”ရည်ရည်မွန်မွန်ပြောနေပေမယ့်ကိုယ့်အာရုံကသင်တန်းနောက်ကျနေလို့သူ့ကိုဂရုမစိုက်မိဘူး။ထိုင်ပြီးမှ
ခိခိ … မမထား … အဖုတ်ကြီးက အသံတွေ ထွက်နေတာ ” ” ထွက်မှာပေါ့ … မင်းပဲ မညှာမတာ … လိုးထားတာကို ” ” အဲလိုတော့ မပြောပါနဲ့ …
မော်ကြီး ဇော်ဝိတ်တို့အိမ်ကို အဝတ်တထည် ကိုယ်တခုနဲ့ ရောက်ခဲ့တာပါ ။ ငယ်သူငယ်ချင်း ဆိုတဲ့ သံယောဇဉ်နဲ့ ဇော်ဝိတ်က မော်ကြီးကို သူတို့အိမ်မှာ နေဖို့ ခွင့်ပြုခဲ့တယ် ။ ဇော်ဝိတ်ရဲ့ မဟေသီ မသက်ကလည်း မော်ကြီးအပေါ် ဟိုးအရင်ထဲက
ကိုကိုရယ်” ပြွတ် ပလပ် စွပ် စွပ် ဖတ် ဖတ် “အဲဒါနဲ့ဆက်ပြောပါအုံးထွေးရယ်” “အာ ကိုကိုကလဲ ထွေးခဏ ခဏပြောနေတာကို ဟင့် နားထောင်လိုမဝသေးဘူးလား အင့် ဖတ် ဖတ် ပြွတ်” “အင်းပါထွေးရယ် ဒီတစ်ခါ
