Author name: Toke Gyi

အောစာပေ

ထိုညက ကမ္ဘာပျက်သည်ထက်ဆိုးခဲ့သည်

ခင်ယုလွင်ဟူသည့် အမည်ကို သောကြာနေ့ညက မ…ဆီလာကြိုရန်ဖုန်းဆက်ချ်ိန်တွင်သူစကြားဖူးခြင်းဖြစ်သည်။ သူကြား ဖူးဖူးခြင်း နှာခေါင်းရှုံ့မိသော အမည်ဖြစ်၏၊ မ ကအိမ်တွင်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရောက်နေ၍ သိပ်မကဲရန်ဖုန်းဆက်က တည်းက ကြိုမှာသည်။ တစ်ပတ်လုံးအောင့်အီးထားရ၍တင်းမာနေသည့် အားအင်များ ရှုံ့တွသွားသလိုခံစားလိုက်ရ၏ ။နှာခေါင်းရှုံ့လည်း ရှုံ့ချင်စရာပင်ဖြစ်၏်၊ မ ကမိတ်ဆက်ပေး၍စတင်တွေ့တွေ့ချင်းမှာပင်သူ့ကိုခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့် […]

အောစာပေ

ယောက်ျားက မူဆယ်တက်သွားတယ်

ကျွန်တော်၏ လူပျိုဘဝတွင် ကာမစိတ်ထန်လာသည်နှင့် စိတ်ဆန္ဒထပ်တူကြသော မမချယ်ရီနှင့် သူ့အိမ် ဒါမှမဟုတ် ဟော်တယ်တစ်ခုခုတွင် ချစ်တီးနှောဖြစ်ကြသည် နှစ်ယောက်လုံးအတွက် ပြည့်စုံမှုတွေ ရရှိကြသည် အကြိမ်များလာတော့ ကျွန်တော် ပညာတွေတိုးလာသည် ဖုန်းအင်တာနက်က ကြည့်ပြီး မှတ်သားထားသော လုပ်ပုံအမျိုးမျိုးကို မမချယ်ရီနှင့်

အောစာပေ

နောက်တစ်ခါ ဒီလိုမျိုး မဖြစ်စေရပါဘူးနော်

မ… နောက်တစ်ခါ ဒီလိုမျိုး မဖြစ်စေရပါဘူးနော်… မောင်အာမခံပါတယ်… မောင်အဲ့ဒီနေ့က စိတ်တွေညစ်နေလို့ အသီးနဲနဲကြူးလိုက်မိလို့.. ဒီလိုဖြစ်သွားတာ.. နောက်တစ်ခါ မဖြစ်စေရပါဘူးနော်..မ ဆုလဲ့ဝေတစ်ယောက် အင်းယားကန် ရေပြင်ကိုသာ ကြည့်နေသည်။ သူမ၏ဘေးမှ တတွတ်တွတ်ပြောနေသော မင်းခန့်အား မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ကန်ရေပြင်ကို

အောစာပေ

ခရစ်စမတ်ကျောင်းပိတ်ရက်

သူမတို့ ညီအစ်မ သုံးယောက်ရှိသည်။ မိဘဆုံးသွားတော့ ညီအစ်မသုံးယောက် အတူတူနေကြသည်။ ပထမ အလတ်တယောက်ဖြစ်သူ ခင်မူ အိမ်ထောင်ကျသည်။ အိမ်ဝိုင်းက နည်းနည်းကျယ်သဖြင့် ထိုအိမ်ဝိုင်းထဲတွင်ပင် အိမ်တလုံးဆောက်သည်။ နောက် အကြီးဆုံး ခင်ဦးအိမ်ထောင်ဆက်ကျသည်။ သူမက အိမ်ခွဲမည်လုပ်သော်လည်း ခင်စီကို

အောစာပေ

မပြည့်ဝနိုင်သော စိတ်ဆန္ဒ

အိမ်ကို ဝင်ထွက်နေတဲ့ ဒရိုင်ဘာတွေထဲက တစ်ကောင်နဲ့ စိတ်ကစားမိရာမှ ရွှေစင့်မိဘများက စိုးရိမ်ပြီး အိမ်ထောင်ချပေးခြဲ့ခင်းဖြစ်သည်။ ကိုမောင်ကျော်က ရွှေစင့်ထက် အသက်ကြီးပြီး သဘောလည်းကောင်းသည်။ လက်ထပ်ပြီးခါစမှာပဲ ရွှေစင့်ကို ပုံမှန်ဖြုတ်သည်။ ရိုးအေးလွန်းတာအပြင် ရုံးအလုပ်တွေနဲ့အမြဲပိနေတာမို့ အခုနောက်ပိုင်း ရွှေစင် က

အောစာပေ

တိုးတိုးလေးချစ်ကြမယ်

မမခင်ဆိုတာ ကိုသိပ်ခိုက်နေသော ဆော်ကြီးပေါ့။ နို့ကကြီး ခါးကသေး ဖင်ကအယ်ပီးတော့ ကောက်နေတာ စိတ်ကူးနဲ့မှန်းပီး ပီးခဲ့ရတာ အကြိမ်ကြိမ်ပါပဲ။မမခင်က အပျိုကြီးဗျ သူမက ရွာမှာတော့ အပြစ်မှားခံရဆုံး မိန်းမပျို အပျိုကြီးပေါ့လေ ဒီလိုနဲ့ပေါ့ ရွာမှာ ဘုရားပွဲ ကျင်းပတဲ့

အောစာပေ

အပြည့်အဝခံစားခွင့်ရခဲ့ပါပြီ

ကျွန်မနာမည်ကစန္ဒီ…အသက်က၂၇နှစ်… အင်းစိန်ဈေးထဲမှာအလှကုန်နဲ့အဝတ်အထည်ဆိုင်လေးဖွင့်ထားတယ်လေ… ဆိုင်ဖွင့်ဖို့အတွက်စောစောထချက်ပြုတ်ပြီးရင်ရေချိုးရဦးမယ်. .ဪ..စန္ဒီကတစ်ကိုယ်တည်းနေတာလေ… အပျိုလားဆိုတော့မဟုတ်ဘူး..စန္ဒီ အမျိုးသားက သင်္ဘောသားလေ..အဲ့တော့လဲအတန်အသင့်စုမိဆောင်မိလေးရှိခဲ့တာပေါ့.. သိတဲ့အတိုင်းပဲသင်္ဘောသားဆိုတော့အလှအပလဲကြိုက်မိန်းမကြမ်းလဲကြေသပေါ့ရှင်.. .ခေတ်လဲမှီပါ့…စန္ဒီ ကိုလဲယောက်ျားရပြီးရင်ခန္ဓာကိုယ်အလှပျက်မှာစိုးလို့ ဂျင် (လေ့ကျင့်ခန်း) ကစားခိုင်းခဲ့တယ်သူလဲပြန်လာရင် စန္ဒီ နဲ့အတူတူဂျင် (လေ့ကျင့်ခန်း)လိုက်ကစားတယ်လေ..အင်း…ခုဆိုကိုကိုမရှိတော့တာ၆လတောင်ပြည့်တော့မယ်… .သင်္ဘောသားဆိုတော့လဲပင်လယ်မှာပဲဇာတ်သိမ်းတက်ကျတာပါပဲလေ… ကိုကိုမရှိထဲကညတိုင်းကိုကိုနဲ့အတူတူချစ်ပွဲဝင်ခဲ့ကြတာကိုသတိရမိတယ်..သတိရတိုင်းလဲ ကိုကိုဝယ်ပေးထားတဲ့ တုန်ခါစက်

အောစာပေ

ထိုင်းရောက်သူငယ်ချင်းမလေး

ဘဝမှာအမှတ်တရအဖြစ်ဆုံး ငယ်သူငယ်ချင်းမလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်… ထိုင်းမှာ ကျောင်းအတူတူတက်ကြတော့ ကျောင်းပိတ်ရက် တွေဆို သူနေတဲ့အဆောင်ကိုကျနော် သွားသွားလည်တတ်တယ်… တရက် သူ့အခန်းထဲမှာ သူ့စာတွေကူလုပ်ပေးပြီး စကားပြောနေတုန်း သူက ကျွန်တော့ဖုန်းကို ယူပြီးကြည့်တယ်… ကျနော်က စပန်းကင်း ကိုစိတ်ဝင်စားတဲ့သူဆိုတော့ ဖုန်းထဲမှာ စပန်းကင်းပုံ

အောစာပေ

အင်တာဗျူးအတွေ့အကြုံ

မနက်ဖြန် ဝ၈၀ဝ နာရီ မှာ ဘော့စ်နဲ့တွေ့ရမယ်…စောစောရောက်အောင်လာခဲ့ …လှလှပပ လေးလည်း ပြင်လာခဲ့နော်…ကျမကို သေသေချာချာ မှာနေပါတော့တယ်… မနက်ဖြန် မှာသူဌေးနဲ့ ဘယ်လိုကြုံတွေ့ ရအုံးမယ် မသိ..ရင်တွေခုန်လိုက်တာနော်…. ဘရားသားကုမ္ပဏီ … သူဌေးနဲ့တွေ့ဘို့ မနက်ဝ၈၀ဝနာရီ ချိန်းထားတာ

အောစာပေ

ဆန္ဒကိုချိုးနှိမ်နေရင်း နောက်ဆုံးတော့

ကျွန်တော်အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်တုန်းကပါ။အဖေ့ဘက်ကတူမတယောက်ဒီမှာကျောင်းလာတက်ချင်တယ်ဆိုတာနဲ့အဖေကအိမ်မှာပဲလာနေခိုင်းပြီးကျောင်းတက်စေလိုက်တယ်။အိမ်မှာကလဲလူဦးရေနည်းတော့အခန်းလွတ်တွေကအများ ကြီးလေ၊ ကျွန်တော်နဲ့ကဝမ်းကွဲမောင်နှမတွေဆိုပေမယ့်အနေစိမ်းတဲ့လူတွေချင်းအခုမှတွေ့ကြတာဆိုတော့စိမ်းနေကြတယ်။ စကားလဲသိပ်မပြောဖြစ်ကြဘူး၊ရောက်စမှာပေါ့လေ။ သူကျောင်းစတက်ရတဲ့နေ့ရောက်လာတော့သူ့ကိုကျွန်တော့်ဆိုင်ကယ်နဲ့ကျောင်းကြို၊ကျောင်းပို့လုပ်ပေးဖို့ အဖေကကျွန်တော့်ကိုခိုင်းတယ်။ အဲဒါနဲ့သူကျောင်းစတက်တဲ့နေ့ကစပြီးအကြို၊အပို့လုပ်ပေးနေရတော့တယောက်နဲ့တယေက်ကရင်းနှီးလာတယ်။ စကားအပြောဆိုလေးတွေကနေပြီးအစအနောက်လေးတွေရှိလာ တယ်။အိမ်မှာကအဖေနဲ့အမေရယ်ကတခန်း၊ညီမလေးကတခန်း၊အိမ်အောက်ထပ်မှာနေကြတယ်။ကျွန်တော်ကတော့စစကတည်းကအိမ်ပေါ်ထပ်ကစ်ိတ်ကြိုက်ရွေးထားတဲ့အခန်းလေးမှာနေတာပေါ့။သူရောက်လာတော့အောက်ထပ်မှာအခန်းလဲမရှိတော့တာရယ်၊တယောက်တည်းလွတ်လွတ်လပ်လပ်နေလို့ရအောင်ဆိုပြီးရယ်အိမ်အပေါ်ထပ်မှာသူ့အတွက်တခန်းစီစဉ်ပေးတယ်ကျွန်တော့်အခန်းကိုသွားချင်ရင် သူ့အခန်းရှေ့ကဖြတ်ရတယ်။ တခါတလေတံခါးလေးဟနေတာမျိုးတွေ့တော့ တစေ့တစောင်းကြည့်မိတာမျိုးရှိတယ်ပေါ့။အခန်းထဲတော့့ကျွန်တော်မဝင်ပါဘူး။နောက်ပိုင်းရင်းနှီးလာတော့ကျွန်တော်အိမ်ပေါ်တက်လာချိန်မျိုး သူ့အခန်းဖွင့်ထားတာနဲ့တွေ့ရင် အခန်းထဲဝင်ပြီးစကားဝင်ပြောတာမျိုးရှိလာတယ်။အေးဆေးပဲလေ။ အိမ်ကလူတွကလဲ သူနဲ့ကျွန်တော်မောင်နှမတွေဆိုတော့ဘာမှမဖြစ်လောက်ဘူးဆိုပြီး ဘာမှအထွေအထူးမပြောဘူး။တနေ့တော့ ကျွန်တော်အခန်းထဲကအထွက် သူ့အခန်းရှေ့ကဖြတ်တော့တခါးလေးဟထားတာတွေ့တော့ ဘယ်မှမသွားတော့ဘူးလား

Scroll to Top