Author name: Toke Gyi

အောစာပေ

ကျွန်မတစ်ကယ်ပေးချင်တဲ့သူက

တကယ်တော့ ကျမ ဘဝဟာ တခုလပ်အပျိုဆိုရင် လက်ခံမလား ရှာမှရှားပဲ သူများတွေက လက်ရှိမှာအပျို ဆိုပေမဲ့ အိုနေတာဘယ်သူမှမသိကြဘူး ကျမ ကိုတော့ သူများတွေအမြင်မှာ အအိုတကယ်တော့ ကျမက အပျိုစစ်စစ်ပါ ကျမ ၁၀တန်းအောင်တော့ ၁၇နှစ် အိမ်ကအိမ်ထောင်ချပေးဖို့ […]

အောစာပေ

အပျိုကျောင်းသူချောရဲ့အဖြစ်

“ ဒီအသက်အရွယ်နဲ့ အလှအပဒီလောက်ကြိုက်နေရင် ပညာရေးတော့ထိခိုက်တော့မှာပဲ ” . . . သူတို့ပြောတဲ့စကားတွေကို တင်ပါးလေးလှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့ လျှောက်သွားသော အိအိဖြူ မကြားလိုက်ပါလေ။ ….. မြို့၊ အမှတ် (၃) အထက ကျောင်းကြီးမှာ ၁၀တန်းကျောင်းသူ

အောစာပေ

သူမရဲ့ ငယ်ဂုဏ်

ခင်ခင်သည် အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ် ခပ်တောင့်တောင့် ဆယ် ကျော်သက်ကလေးဖြစ်လေသည်။အရပ်မှာ ၅ ပေခန့်သာရှိသော်လည်း သူ့အလုံးအထည်နှင့်သူအနေတော်ကလေးဖြစ်သဖြင့် ယောက်ျားတို့၏ စိတ်ဝင်စားခြင်းကိုခံရသူကလေးဖြစ်လေသည်။မျက်နှာကလေးမှာ ထူး ထူးကဲကဲလှပသည်ဟုမဆိုနိုင်သော်လည်း ထူထဲမည်းနက်သောမျက်ခုံး များနှင့်ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်သောမျက်လုံးများကြောင့် ထူးခြားသောရုပ်ရည် ရှိသူကလေးဖြစ်လေသည်။ထိုမျက်လုံးပြူးကလေးများကညို့ယူနိုင် သောအရည်လဲ့လဲ့မျက်လုံးများဖြစ်သည့်အပြင် မျက်နှာပေးကလည်း

အောစာပေ

ဘတစ်ပြန်ကျားတစ်ပြန် လက်စားချေခြင်း

Physics major ဒုတိယနှစ်ကျောင်းသား ကျော်ထက်တစ်ယောက် သူဇာ နဲ့ ခိုင်သူ ညီမနှစ်ယောက်အလာကို ကျောင်းစာကြည့်တိုက်အရှေ့မှ စောင့်နေသည်။ ကျော်ထက်သည် ထိုညီမနှစ်ယောက်ထဲမှ အကြီးဖြစ်သူ သူဇာကိုချစ်ခွင့်ပန်ထားသူ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူဇာသည် ကျောင်းတွင်း Missပြိုင်ပွဲတွင် ဆုရထားသူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူဇာသည်

အောစာပေ

ပြိုင်တူပြီးသွားတဲ့ အခိုက်အတန့်

အဖြစ်အပျက်တွေကကကြာသေးသေးတော.အခုချိန်ထိမျက် နှာပူနေတုန်းပါပဲ။မထင်မှတ်ပဲဖြစ်ပျက်ခဲ.တာတွေကက တူမလေးအသက်နှစ်ဆယြ် ပြည်.မွေးနေ.လေးပေါ… ကျွန်တော.နာမည်ကမြတ်သူအသက်ကသုံးဆယ်.ခွန် အလုပ်ကတော.ပန်းချီဆရာတစ်ယောက်ပါ။ပြီးတော. အပျော်တမ်းဓာတ်ပုံဆိုင်လေးလဲဖွင်.ထားသေးတယ် ကျွန်တော.မှာမွေးချင်းညီအကိုနှစ်ယောက်ရှိတယ် အကိုကြီးကကျွန်တော်ဆယ်.ငါးနှစ်သားမှာအိမ်ထောင်ကျပြီး အခုကျွန်တော.မှာချစ်စရာကောင်းတဲ.တူမလေးတစ်ယောက် ရှိတယ်ကျွန်တော.မရီဘက်တူသွားလို.အသားကဖြူဖွေးအု နေပြီးမျက်နှာသွယ်သွယ်လေးနဲ.ဆံပင်ကကျောလည်လောက် ရှိတယ်ခနာကိုယ်လေးကတော.သွယ်သွယ်လျှလျှနဲ.ခေတ် ဆန်ပြီးပွင်.ပွင်.လင်းလင်းပြောတက်ဆိုတက် ဆက်ဆီ ကျကျ ဝတ်တက်စားတက်တော.ပတ်ဝန်းကျင်မှာသူ.ကိုလိုက်နေ ကြတဲ.ကောင်လေးတေတပုံကြီးပေါ.။တစ်ခါတစ်လေတော. လည်းကောင်လေးတွေတူမလေးအနာ.ကပ်ကာစာကားပြောနေ ရင်နည်းနည်းတော.အူတိုစိတ်တွေဖြစ်မိတာတော.အမှန်ပါပဲ

အောစာပေ

နောက်ပေါက်ကို မဖွင့်ရသေးပေ

”ဟယ် ကိုဇွဲ အရမ်းကြီးကိုထွားလာတာ ကြည့်စမ်း။အခုမှ တကယ့်ယောက်ကျားပီသလာတာ” ”မမကလဲအရမ်းကိုလှလာပါလားဟမ်။တသားမွေးတသွေးလှတဲ့။ မမ မှအစစ်။ဒါနဲ့ ကိုကြီးစိုးခိုင်ရော” ”နင့်အကို စင်္ကာပူသွားတယ် ဒီမှာလေ နင့်တူမ ” ”မမနဲ့တူတယ် ကိုကြီးနဲ့လဲ တူတာပဲ ဘယ်နှစ်နှစ်လဲ သမီး” ”လေးနှစ်”ဇွဲပိုင်ဆိုတဲ့ကျွန်တော်

အောစာပေ

မထူးတော့တဲ့အဆုံး

သမီးနံမည်က ငယ်ငယ်ပါ. ရန်ကင်းမှာ နေပါတယ်. သမီးက တစ်ဦးတည်းသော သမီးပါ. ဒါကြောင့်မို့ သမီးက သူငယ်ချင်းတွေကို အင်မတန်ခင်ပြီး စိတ်ရောကိုယ်ပါ ပေါင်းတက်ပါတယ်.. သမီးရဲ့ အပျိစင်ဘဝဟာလဲ သူငယ်ချင်းကို ခင်မိလို့ ဆုံးခဲ့ရတာပါ… ဖြစ်ပုံလေးကတော့… သမီးအသက်

အောစာပေ

အပျိုရည်ပျက်တာပဲ အဖတ်တင်တယ်

“ ဘေဘီ….ညာနေရတာကို ပျော်နေလားဟင်……” မြို့နယ် တရားရုံး အရှေ့မှာ ရပ်ထားတဲ့ အချုပ်ကားကြီးထဲကနေ အော်လိုက်တဲ့ အသံ ။ အချုပ်ကားကြီးရဲ့ ပတ်ပတ်လည်မှာ ကင်မရာတွေ ချိန်ထားတဲ့ မီဒီယာ သတင်းသမားတွေ က အများကြီးဘဲ ။

အောစာပေ

ကျွန်တော့်ကိုဆေးနည်းလေးရှိရင်မျှပါအုံး

“တက္ကစီ…” “ညီလေး ဘယ်သွားမလို့လဲ…..” ” ကန်တော်ကြီးအကို……” “၃၅၀၀တော့ပေး…..ရလား….” “၃၀၀၀တော့ထားလိုက်အကို….” “တက်ကွာ ရတယ်….” ကိုနိုင်ဝင်းသည် တွံတေးဇာတိဖြစ်ပြီးလူပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ကာ ရန်ကုန်မြို့၊ ကျောက်မြောင်းရှိအမတစ်ယောက်အိမ်မှာနေ၍ အလုပ်လာလုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ရောက်ရောက်ချင်း ရေသန့်စက်ရုံတွင်ရေသန့်ပို့ကာ ကားအုံနာပေးမယ့်မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ရှိ၍ တက္ကစီပြောင်းဆွဲခြင်းဖြစ်သည်။ နေ့ခင်းနေ့လည်ကားနားနေခိုက် ဂိတ်မှာ

အောစာပေ

ဝတ်လစ်စလစ်

အောင်ကိုနိုင်နှင့်ဒေါ်ခင်ခင်သူတို့၏ ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဒာကိုယ်နှစ်ခုသည် သိမ့်သိမ့်တုန်၍သွား၏။သူတို့ နှစ်ဦးသည် တယောက်ကိုတယောက် သိမ်းကြုံးကာ တင်းကြပ်စွာဖြင့် ဖက်ထားကြ၏။ ခဏမျှအကြာတွင်တော့ သူတို့၏ ကိုယ်နှစ်ခုသည် တဖြေးဖြေးငြိမ်ကျသွားရတော့သည်။ အောင်ကိုနိုင်၏ဦးခေါင်းသည် မျက်လုံးနှစ်လုံးပိတ်၍ ပက်လက်လေး မှိန်းနေသော ဒေါ်ခင်ခင်သူ၏ ဦးခေါင်းပေါ်တွင် မှောက်လျှက်သားဖြစ်ကာ

Scroll to Top