Author name: Toke Gyi

ကျောင်းမှပြန်လာသောပိုးအိလွင်တယောက်အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် ကျောပိုးအိပ်လေးကိုအသာချကာ ရေချိုးဖို့ပြင်သည်။တံခါးလည်းလော့ချပြီးသား ပြူတင်းပေါက်ခန်းစီးတွေလည်းပိတ်ပြီးသားမို့ လွတ်ဘွတ်လပ်လပ်ပင်အဝတ်တွေတခုပြီးတခုချွတ်ကာ အိပ်ခန်းနှင့်တွဲလျက်ရှိသောရေချိုးခန်းထဲဝင်ခဲ့သည်။ အိမ်မှာက အိမ်ဖော်များအတွက်မှလွဲလျင်ရေချိူးခန်း တွေချည်းဖြစ်သည် ။ဖေဖေနှင့်မေမေကတစ်ခန်းlသူမကတစ်ခန်းlမမ နှင်းအိလွင်ကတစ်ခန်းlဧည့်သည်များအတွက် ထားသောအိပ်ခန်းသုံးခန်းလည်းရှိသေးသည်။ဖိုးဖိုးရှိစဉ်က အိပ်ခန်းလည်းအခုတော့ ဧည့်သည်ခန်းထဲပါသွားပြီ။ မနှစ်က သူမစာမေးပွဲရက်မှာ ဖိုးဖိုးကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်။ဖေဖေနဲ့မေမေမှာ ပထမတော့ သမီးနှင်းအိလွင်တယောက်သာရှိသည်။နှင်းအိလွင်ဆယ်နှစ်သမီးအရွယ်ခန့်မှာ ဖိုးဖိုးငယ်သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့တဦးတည်းသောသားဖြစ်သူ […]

ကျော်က အမူးသမားတစ်ယောက် ဒါပေမဲ့မိဘအမွေအိမ်တစ်လုံး နဲ့လယ်ဆယ်ဧက ရှိတယ်။လယ်ကို မိဘလက်ထက်ထဲက လုပ်လာတဲ့ စာရင်းငှားနဲ့လွှဲထားပြီး ကျနော်ကတော့ ကိုယ့်အိမ်ခြံ ထဲမှာ အသီးအနှံ စိုက်စားပြီး အေးအေး ဆေးဆေးနေတယ်။ကျော်တို့ရွာက မြို့နဲ့အလှမ်းမဝေးပေမဲ့ ဆက်သွယ်ရေးလမ်း မရှိလို့ ခေါင်တယ်။ အိမ်ခြေနည်းလို့

မဖြစ်နိုင်ဘူး ဒါ လုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူး „ အတွေးနှင့် ခါးခါးသီးသီးငြင်းဆန်ရင်း ခေါင်းကိုခါရမ်းပစ်မိတော့ တားဆီးချိန်မရလိုက်တဲ့မျက်ရည်တွေက ဟိုတစ်စ ဒီတစ်စ လွင့်စင်ကုန်ကြသည် သူငယ်ချင်းတွေ လာလာသတိပေးခဲ့ ပြောခဲ့ကြပေမယ့် ယုံကြည်လို့မရခဲ့ အခု မိမိမျက်လုံးနဲ့ တပ်အပ်မြင်နေသည့်တိုင်အောင် ချစ်မိတဲ့နှလုံးသားက အမှန်ကိုလက်ခံဖို့

ရှပ်အင်္ကျီလက်တိုပွပွ နဲ့ထမီလေးဝတ်ပြီးအပျိုလုပ်လာတဲ့မီးမီး အသက် အားဖြင့် ၁၇ နှစ်လောက် ရှိဦးမယ် သနပ်ခါး ပါးကွက် ကျဲနဲ့ ကျနော့်အိမ်ထဲ ခြေ ဆောင့်ပြီးဝင် လာပါတယ်။ဟေ့ အမှိုက်အီးမှန်လာတယ်ထင်တယ်လို့လှမ်းစလိုက်တာအတင်းပြေး လာပြီးလက်မောင်းကိုထုပါတော့တယ်။ က လေး ပေါက်စ လေးဖြစ်လာတဲ့မီးမီး

မိုးတွေအုန်းအုန်း နှင့်ရွာနေသည်။ကျူရှင်က ဆရာမ နေမကောင်း၍ မသင်တော့ ဘူဆိုလို့ စောစောပြန်လာရသည်။အိမ်ရောက်တော့ ဘယ်သူမှမရှိ။ဖေဖေနှင့်မေမေက ရုံးမှပြန်မရောက်သေး။ထုံးစံအတိုင်းဆို ၅ နာရီကျော်မှပြန်ရောက်တတ်သည်။ လွတ်လွတ်လပ်ရှိပြီဆိုတဲအတွေးနဲ ဧည့်ခန်း က ကွန်ပြူတာရှေ့ထိုင် ပြီး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်နေမိသည်။တစ်ယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဘယ်သူမှမရှိတုံး အော

ကျနော့်ဇနီဖြစ်သူ အစောနှင့် တွေဆုံရခြင်းမှာ အတော်ကလေး ထူးသည်တော့မဟုတ်ပါ။ကျနော်မြို့ဖက်သွားလေတိုင်း အစောတို့ရွာကလေးကို ခဏတဖြုတ်လောက်တော့ဝင်ပြီး အမောအပန်းဖြေရသည်သာ ဖြစ်ပါသည်။ ထိုကဲ့သို့ အပန်းဖြေချင်စဖွယ်ဖြစ်ရခြင်းမှာလည်း အစောတို့ရွာဦးထိပ်တွင် ထန်းတောကြီးရှိသောကြောင့်ဖြစ်၏။ထိုထန်းတောအုပ်ကလေးတွင် ကျနော်နှင့် အစော နှဖူးစာဆုံခဲ့ရခြင်းဖြစ်၏။ တစ်နေ့တွင် ဈေးဝယ်ပြီးအပြန် ထန်ရည်အမူးလွန်ကာ အပြန်ခက်နေချိန်ဝယ်

ဘုန်းကြီးဘဝ နဲ့ ကျုပ် စိတ်တော်တော် ပြန်ငြိမ်သွားတယ်။ ခု ဘုန်းကြီး လူထွက်ပြီး သန်းမြ နဲ့ ပြန်နေတော့ အရင် အတိုင်းပါဘဲ၊ သန်းမြလဲ ကျုပ်နား ကပ်ကို မကပ်တော့၊ ည အိပ်ချိန်တောင် တယောက်နဲ့

လဲ့ချို အသက်က ၂၀ကျော်ပြီ ဘော်ဒီ အချိုးအစားကတော့ ယောက်ျားတို့အကြိုက်ပဲပေါ့။ သူမက သူမတကိုယ်လုံးကို ယောက်ျားတွေက ရမက်မီးတောက်မျက်လုံးနဲ့ ဝိုင်းကြည့်ခံရတာမျိုးဆို သူမအရမ်းသဘောကြတယ်။ယောက်ျားတွေရှေ့ဆိုဖင်ကို လိမ်ပီး ဖင်တုံးနှစ်တုံး တုန်ခါနေအောင်ကို ခါပီးကို လမ်းလျှောက်ပြတယ်။ ရည်းစားအတည်တကျမတွဲဘူး။ထည်လဲတွဲတယ်။ကြိုက်ရင် ကုန်းလိုက်တယ်။ပြီးရင်အဆက်ဖြတ်တယ်။ သူမရဲ့ရည်မှန်းချက်က

မေ့အဘို့ သည်လောကဝယ် လိုလေသေးမရှိ အောင်ဖြစ်နေရခြင်းမှာ မေ၏ ဘဝကုသိုလ်အကျိုးပေး ကောင်း၍ဆိုရပေမည်။ မေသည်နှစ်ထပ်တိုက်တလုံးအ ပေါ်ထပ်ဝယ် အစစအရာရာ လိုလေသေးမရှိအောင်နေရသည်။ မေ့ကိုပတ်ဝန်းကျင်နှင့်အပေါင်းအသင်းများက မင်းကတော်ဟူ၍ တင်စားခေါ်ကြသည်။ မေသည် အရာရှိကတော်ဖြစ်သည်။မေသည်အရာရှိကတော် မင်းကတော်ဟူ၍ နံမည် တွင်ကာ သတင်းကြီးလှသည်။

ကျွန်တော်အမည်ကိုမျိုးပါ ကားဝယ်ရောင်းလေးလုပ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လုပ်ငန်းက မပင်ပန်းပေးမဲ့ တစ်ခါတလေ မနားရဘူးဗျ။ ကျွန်တော်လဲ အညှောင်းမိနေတာနဲ့ အိမ်မှာအနှိပ်သည် ဦးလေးကြီးကိုခေါ်နှိပ်လိုက်မိတယ်ဗျာ အဲဒီကဇာတ်လမ်းစတာပဲဗျို့။ မိန်းမကအသက်(၂၇) ကျွန်တော်ထက်(၄)နှစ်ငယ်တယ် သူရဲ့ပုံစံက အရပ်မြင့်မြင့်နဲ့အခု အမည်ကြီးနေတဲ့မေပန်းချီ တို့ဆိုဒ်ဗျ ဖင်ကားကားနို့ထွားထွားနဲ့ ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့အမေပါ။ သူကအသားဖြူတဲ့အထဲတော့မပါဘူး