Author name: Toke Gyi

ဧပြီလ၏ အပူဒဏ်ကို အကာအကွယ်ရလိုရငြား စွပ်ကျယ်ပါးကို ဝတ်ထားသော်လည်း အလိုလိုနေရင်း ချွေးများထွက်ကာ လူက စီးကပ်ကပ်နှင့် အိုက်စပ်စပ်နိုင်လှသည်..။ သို့သော် ဗာဒံပင်အောက် ထိုင်နေခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လေတိုက်တိုင်း အေးခနဲ ခံစားမှုနှင့်အတူ သီချင်းညည်းနေရသည်က အရသာတစ်မျိုးပင်..။ အဲအဲ […]

စုမွန်တစ်ယောက်မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ကြည့်ပြီး တော်တော်စိတ်ပျက်သွားသည် ။ ဒီနေ့ ရေကူးကန်မှာ ရေသွားကူးမလို့ ဒီဝတ်စုံနဲ့ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်မှန်းသိနေသည် ။ သူမရဲ့အဖုတ်မွေးတွေက ရေကူးဝတ်စုံအပေါ်ကပင်ကြည့်မြင်နေရသည် ။ ဒါတောင်ရေမစိုသေး…ရေစိုသွားလျှင် ပကတိအတိုင်း လှစ်ပြသလိုဖြစ်နေမည် ။ ရေကူးဝတ်စုံအရောင်ကိုကနုလွန်းနေ၍ဖြစ်သည်။ အဖုတ်အမွေးကိုရိတ်လိုက်လျှင်တော့ အဆင်ပြေသွားလိမ့်မည်

ဩ…….ဟိုမှာ နံပါတ် ၈ လာနေပြီ…. လာသွားမယ် ဟုတ်တယ်လေ… ခေတ်ကြီးကိုက သုတ်သုတ်စား သုတ်သုတ်သွားမှ စကားကောင်းနေလို့ ကျွန်တော်တို့စီးရမယ့်ကားလာနေပြီ။ မပြတ်သေးတ့စဲ ကားကိုအတင်းဖြတ်ပြီး. … မှတ်တိုင်ကျော်ရပ်တဲ့ကားနောက်ကိုခွေးတစ်ကောင်လိုပြေးလိုက်ရတယ် မပြောချင်ပါဘူးဗျာ…မနက်နဲ့ ညနေဆို ကားစီးရတာလူနဲ့ကိုမတူဘူး…ခေတ်ကြပ်ကြီးထဲမှာကိုရွှေ စပါယ်ရာတွေကလည်းယဉ်ကျေးပါပေတယ်။ သင်တန်းဆင်းလာသလိုပါဘဲ။

ကုက္ကိုစုရွာလေးက မိန်းမချော မမြခက် ကို တနယ်လုံး သိကြသည်။ လွန်ခဲ့ ၂၀ နှစ်က ကွမ်းတောင်ကိုင် ဖြစ်သည်။ အလှူပွဲရှိ၍ ကွမ်းတောင်လေး ခါးစောင် တင် သွားရင် လှုပ်ခါ ခုံပေါက် သွားတဲ့ဖင်ကြီးကို ကျားတိုင်းငေးမောကြည့်ကြရ၏။

တစ်နေ့ ကျနော်အလုပ်က ပြန်ရောက်ရောက်ခြင်း အမေဖြစ်သူက သားရေ မနက်ဖြန်ပိတ်ရက်မဟုတ်လား အမေ ဥပုသ်ကျောင်းသွားမလို့ အဲ့တာ သင်္ဘောဆ်ိပ်နားကညဈေး သွားပြီး အမေ့ကို ဆွမ်းချက်စရာလေး တွေ သွားဝယ်ပေးပါလား အာ … သားမှပစ္စည်း ဈေးမသိတာ တော်ကြာအမေကဆူဦးမယ်

သမီး အမည်က ( လုံးလုံး ) နာမည်နဲ့ လိုက်အောင် ခန္ဓာကိုယ်က လုံးပြီး ငရံ ကိုယ်လုံး အရပ်က ၅ပေ၄လက်မ အများမြင်မှ အပျိူလို့ ထင်ရပေမဲ့ ယောက်ကျားနဲ့ ရှိတယ် ဆန္ဒတောင်း တ

လှလှတို့ ကုမ္ပဏီ က မန်နေဂျာ လူပျိုသိုးကြီး တယောက်က လှလှကို ရစ်နေသည်၊ လှလှ က သူခလေးတယောက်အမေလို့ ပြောတာကိုတောင် မယုံဘူး လုပ်နေသည်၊ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိူင်ဘူး၊ ဒါအအို ဘော်ဒီလား၊ ဒီလောက်ငယ်ငယ်လေးနဲ့ အိမ်ထောင်နဲ့

ကျွန်တော်၏ လူပျိုဘဝတွင် ကာမစိတ်ထန်လာသည်နှင့် စိတ်ဆန္ဒထပ်တူကြသော မမချယ်ရီနှင့် သူ့အိမ် ဒါမှမဟုတ် ဟော်တယ်တစ်ခုခုတွင် ချစ်တီးနှောဖြစ်ကြသည် နှစ်ယောက်လုံးအတွက် ပြည့်စုံမှုတွေ ရရှိကြသည် အကြိမ်များလာတော့ ကျွန်တော် ပညာတွေတိုးလာသည် ဖုန်းအင်တာနက်က ကြည့်ပြီး မှတ်သားထားသော လုပ်ပုံအမျိုးမျိုးကို မမချယ်ရီနှင့်

ကျမ အသက် ၁၃ နှစ်။ ကျမတို့ရွာကို ရန်ကုန်မှရှိတဲ့ အမေ့အမျိုးတွေ အလည်လာကြတယ်။ ကျမ တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဖူးလေ။ အမျိုး ရှိတယ် ဆိုလို့သာ သိရတာ မြင်လည်းမမြင်ဖူးကြပေပဲကိုး။ အမျိုးတွေ ၅ယောက်လောက်လာလည်ကြတာ အဲ့ထဲမှာ အမေ့မောင်

ကျတော် တက္ကသိုလ်ပထမနှစ်မှာ ဆော်ရနေပီ မသူတဲ့ ။ မသူကတော့ ဆယ်တန်းမအောင်ဘူး ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ ဝန်ထမ်း ဝင်လုပ်နေတာပေါ့ ။ မသူက ကျတော့်ကို အရမ်းချစ်တာ ကျောင်းဖွင့်ပီဆိုတာနဲ့ အဝတ်အစား အသုံးအဆောင်ကအစ ဝယ်ဝယ်ပေးလိုက်တာ ။ ဒုတိယနှစ်ရောက်တော့