တစ်ခါတုန်းက တက္ကသိုလ်မှာ… အမှတ်တရရှိတဲ့အေကြာင်းလေးတခုပေါ့ဗျာ။… အဲ့နေ့ကမှတ်မှတ်ရရ၁၂ရက်နေ့၅လပိုင်းလောက်ကပေါ့။ အေဝးသင် မေဂျာတွေစဖွင့်တဲ့အချိန်ပေါ့။အေဝးသင် မေဂျာဆိုလို့ ပြောရအုံးမယ်။ကျွန်တော်တို့ သိပ္ပံမေဂျာသမားတွေက၁ပတ်ခြား ၊အပတ်စဉ် စနေ၊တနင်္ဂနွေပဲ တက်ရတာလေ။ဒါပေမဲ့ အဲ့လို တပတ်ကို ၂ရက်ပဲ တက်ရတာလေးတောင် ကျွန်တော် စိတ်မပါဘူးလေ။ကျွန်တော်တို့ လူငယ်တွေဆိုတာကကောင်းတာထက် မေကာင်းတာဆိုရင် […]
တိုက်ခန်း တံခါးကို ရောက်တော့ ဖွင့်လျက်မို့ ကြည့်လိုက်သည်။ မိန်းမ ဖိနပ် တရံ တွေ့တာနဲ့ ဧည့်သည် ရောက်နေတာ ဆိုတာ ခန့်မှန်းမိတယ်။ ဝင်လိုက်တော့ ဧည့်ခန်းမှာ ဘယ်သူမှလဲ မတွေ့ရ။ နောက် ကိုသိန်းအောင် အခန်းကနေ
”ပြွတ်” ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ မွန့်စောက်ပတ်ထဲ ကထွက်သွားတဲ့ လီး မဲမဲချောင်းကြီးကို ကြည့်ပြီး စောက်ပတ်ထဲ ဟာတာတာ ခံစားလိုက်ရတယ် ။ သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေတဲ့ ဆားငံရေလေ ။ စာမေးပွဲတွေ အဲလောက် အများကြီး
“ဘော် … ဘော်” “ဘူ … ဘူ” ကမ်းနားမှာ သင်္ဘော ကပ်ပြန်ပြီ။ ကိုကို ဒီသင်္ဘောနဲ့ ပြန်ပါလာမှာလား။ ညိုမီ စက်ဘီးလေးနဲ့ သွားသွားကြည့်ရတာ အမော။ လူတွေသာ ကုန်သွားတယ်။ ကိုကို ပါမလားဘူး။
ထားထား သူမ လုပ်ချင်တာတွေ အားလုံး လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ နေစိုးဝေ ကောင်မလေးတယောက်နဲ့ ညိနေတယ် ဆိုတဲ့ သတင်းလဲရရော မခံချိမခံသာ ဖြစ်ပြီး နေစိုးဝေ ကို ဖုန်းဆက် ရန်တွေ့ခဲ့ သည် ..။ သူ့အထက်အရာရှိ မြို့နယ်မွူးကိုလဲ
ဘုတလင်မြို့နယ်ဆိုတာ မိုးနည်းရေရှား ဒေသ၊ အဲဒီထဲကမှ ဆင်သေရွာက ကလူတွေကတော့ ကန်ရေကိုသာ အဓိက အသုံးပြုကြရတယ်။ ရေကန်ကလည်း ရွာနဲ့မနီးမဝေးမှာရှိပြီ ရွာသူရွာသား အပျိုကာလသား တို့စုပေါင်းရေခပ်ကြသည်မှာ ပျော်စရာဓလေ့တစ်ခုလိုဖြစ်နေပါတယ်၊ရေခပ်ရေထမ်း အလုပ်ကိုစီဖြင့်နောက်ပြောင်ကြ သမီးရည်းစား စကားပြောဆိုကြတို့မှာ ရွာဓလေ့ပင်မဟုတ်ပါလား။ ခင်မာလာတို့က
ဆရာထွန်းစိန်ဆိုလျှုင် ကလေးအစခွေးအစသိသည်ဟုဆိုရလောက်အောင် ဒီနယ်တစ်ကြောမှာ နာမည်ကြီးလှသည့် အထက်လမ်းဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သို့သော် လူတွေမသိကြသည့်အချက်က ဆရာထွန်းစိန်၏မိန်းမဒေါ်နန်းမြိုင်မှာလဲ အစွမ်းထက်သည့် အောက်လမ်းဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်လေသည်။ ဒေါ်နန်းမြိုင်က အောက်လမ်းနှင့်တိုက်ထားသည့် လူနာကို ဦးထွန်းစိန်က အထက်လမ်းနှင့်ကုကာ လင်မယားနှစ်ယောက် အတိုင်အဖောက်ညီညီစီးပွားဖြစ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ နောက် ဦးထွန်းစိန်က မိန်းမကိစ္စလဲဝါသနာထုံသည်။
တကောင်ကြွက် ဖြစ်သည့် ကိုကိုလေး ရွာမှ ခြောက်လကျော်ကြာ ပျောက်သွားသည်ကို ဘယ်သူမှ သတိမထားလိုက်မိပေ။ ထို့အတူ ရွာသို့ ပြန်ရောက်လာသည်ကိုလည်း သတိထားမိသူ မရှိ။ ခံကုန်းရွာကလည်း အိမ်ခြေ တစ်ထောင်နီးပါး ရှိရာ တယောက်နဲ့ တယောက်သိပ်မသိကြ။ ရွာက
ကျမဘဝတွင် ရည်းစား(၅)ယောက်ခန့်ထားခဲ့ဖူးရာ (၂)ယောက်နှင့်သာအလိုးခံခဲ့ရဲ့ဖူးပြီး ရည်းစားမဟုတ်သူ သူစိမ်းများနှင့်ပိုပြီးအချခံခဲ့ရသည်။နောက်ဆုံးလင်ရသည်ထိ ထိုကံမျိုးပါခဲ့သည်။ ကျမသည်ရည်းစားများခဲ့ရ လူစိမ်းများနှင့်အလိုးခံခဲ့ရသော်လည်းသော်လည်း ပွေချင်ရွုပ်ချင်သူမဟုတ်ပဲ သာမန်ရိုးရှင်းသည့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်သာဖြစ်ချင်ခဲ့သည်။ ကျမအပျိုဘော်ဝင်စအရွယ်တွင် ကမာ္ဘပေါ်ရှိမိန်းကလေးတိုင်းကဲ့သို့ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကိုစိတ်ဝင်စားသည်။ ရည်းစားထားရမည့်အရွယ်တွင် ရည်းစားထားသည်။ထိုအခါ ကျမနှင့် ပတ်သက်ရသည့် ယောက်ကျာ်းများ၏ ကျမအပေါ် ဆက်ဆံမွုများအရ
နေက ဆယ်တန်းကျောင်းသူလေးပါ(အဆောင်နေကျောင်းအိပ်ကျောင်းစားပါ ယောက်ျားလေးတွေနဲ့သပ်သပ်ဆီဆိုတော့ မကမ္ဘာထဲမှာပဲနေခဲ့ရသူပါ။) ဆယ်တန်းကျောင်းသူဆိုတော့ ဆယ်တန်းဖြေရတာပေါ့လေ(သိပြီးသားမလား) နေဆယ်တန်းဖြေ တော့ နေနဲ့တစ်ခုံတည်းထိုင်ရတယ့်ကောင်လေးက နေတို့ ကျောင်းက နာမည်ကျော်လေးလေ (ဆိုးလို့တော့ ဟုတ်ဘူး ပွဲအားလုံးမှာ သူက ခေါင်းဆောင်ပြီး လိုက်လုပ်ပေးလို့)(သူကလဲ အဆောင်ကျောင်းသားပဲလေ) နာမည်သာကြီးတာပါ
