ရွှေလက်ကောက်နှင့်သော့တွဲကြီးပုံပြင်

လှလှတို့ ကုမ္ပဏီ က မန်နေဂျာ လူပျိုသိုးကြီး တယောက်က လှလှကို ရစ်နေသည်၊ လှလှ က သူခလေးတယောက်အမေလို့ ပြောတာကိုတောင် မယုံဘူး လုပ်နေသည်၊ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိူင်ဘူး၊ ဒါအအို ဘော်ဒီလား၊ ဒီလောက်ငယ်ငယ်လေးနဲ့ အိမ်ထောင်နဲ့ ခလေးနဲ့ ဆိုတာ သူ့ကို လက်ရှောင်စေခြင်လို့ ညာနေတာဆိုပြီး ပြောလေ့ရှိသည်။ လှလှ အနေနူင့် သူယုံကြည် စေရန်သက်သေပြ၍ ရနိူင်သော်လည်း သူမ အနေနဲ့ လည်းကျေနပ် ပီတိ ဖြစ်သည်က တကြောင်း၊ သူမတက်လမ်းကလည်း ထိုမန်နေဂျာကြီးပေါ် မူတည်နေတာကလည်း တကြောင်း ဆိုတော့ ဘာဂလိုလို ၊ဘိုဂလာတာတာ လုပ်၌ထားထားသည်။ ထိုမန်နေဂျာ ကိုဖုတ်ကြောင် (နံမည်ရင်းတော့ မဟုတ်ပါ၊ သူ့နောက်ကွယ်မှာ သူများတွေခေါ်သော နံမည်ဖြစ်သည်၊) ကလည်း ငပါးပါ မသိမဟုတ်သိပါသည်၊ သို့သော် သူက လှလှ ကိုအိမ်ထောင်နူင့်ဟုသူက လက်ခံလိုက်ပါက သူ့အနေနူင့် ယိသဲ့သဲ့ လုပ်လို့ မသင့်တော်တော့၊ ကြာကူလီလို့ အပြောခံရမည်ဖြစ် သဖြင့် မယုံဟုအကြောင်းပြကာ လှလှ ကိုရင်းနေခြင်း ဖြစ်ပေသည်။ ရွှေလက်ကောက်နှင့်သော့တွဲကြီးပုံပြင်လိုဖြစ်၏ မမှီလိုက်ကြသောသူများအတွက် အတိုချုံး ပြောရလျှင် သော့တွဲတွေ အများကြီးခါးမှာချိတ်ထားသော လူကြီးနှင့် လက်ကောက်တွေဆွဲကြိုးတွေ အများကြီးဝတ်ထားသောမိန်းမ၊ တယောက်ကိုတယောက် အထင်ကြီးပြီး ယူလိုက်ကြရာ၊ ညားပြီးမှ လက်ကောက်တွေကလည်း ရွေအတုတွေ၊ သော့တွဲတွေကလည်း ဘယ်မှသွားခတ်လို့မရတဲ့ အင်တွေ၊ ပေါ်ကြပြီး ပြ ဿနာ တတ်ကြသော ရှေးခေတ်က ပုံပြင်ဖြစ်ပါသည်။ ယခုခေတ်လိုဆိုရင်တော့ အိုင်ဖုန်း အတုကိုင်သူနူင့် သူငယ်ချင်းကားကို ကိုယ့်ကားယောင်ယောင် ထင်ယောင်ထင်မှားလုပ်သူ နူစ်ယောက် လို့ပြောမလား၊ နူစ်ယောက်စလုံးက အင်ကြီးတွေဖြစ်၏၊

အခုတလော မောင်သင်းက အရက်ပဲ တချိန်လုံးမူးနေပြီး ရစ်နေ ကာ အမြဲတမ်းရန်ဖြစ်နေ ရသဖြင့် လှလှ တယောက် စိတ်ညစ်နေရသည်။ သူ့လိုမိန်းမမျိုးရထားတာကို တန်ဖိုးမထားဘူးဟု လှလှကထင်နေသည်၊ ကိုယ့်ကို ခေါင်းပေါ် တင်ထားမဲ့သူတွေအများကြီး ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ရှိနေတာ ဒီငမူး ငါ့ကိုဂရုမစိုက်လဲနေပေ့စေ ဟုတွေးပြီး ပျော်သလိုနေသည်၊ မန်နေဂျာ ကိုဖုတ်ကြောင် နူင့် နေ့လည်စာလေး ဘာလေး အတူထွက်စားသည်။ ကိုဖုတ်ကြောင် မြှောက်ပေး ပင့်ပေးသည်ကို သဘောကျ ကြည်နူးနေသည်၊ ဟိုတို့ ဒီတို့ လုပ်တာလေးလောက်ကို မသိခြင်ယောင် အခြင်ယောင် ဆောင်ပြီး လွှတ် ပေးထားသည်၊ ထိပါများတော့တခါတလေ ကိုယ့်ပေါင်ကြားမှာ နည်းနည်းတော့ စိုထိုင်းထိုင်း တခါတလေ ဖြစ်သည်။ အဲဒလိုဖြစ် လာရင်တော့ နည်းနည်း ပြန်ခွာထားလိုက်သည်၊ ဒီဖုတ်ကြောင်ကို တော့ ဘယ်လိုမှ ဖီးမလာ၊ ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင် အခြေအနေကြောင့်သာ၊ နေနေရတာ၊ အခုလည်းကြည့် မောင်သင်းဆေးရုံတက်တော့ အလုပ်မှာလည်း၊ အလုပ်ရူတ်လို့ အချိန်ပိုတွေပါ ဆင်းနေရချိန်၊ ကိုယ့်ယောက်ကျား ဆေးရုံတက်ရသဖြင့်သာ မလွှဲသာလို့ ခွင့်ပေးရတာ သူတို့က စာရင်းချူပ်ခြင်နေပြီ၊ နောက် ခေါင်းနောက်နေအောင် မောင်သင်းအတွက် စီစဉ်ပေးနေရသည့်ထဲ မောင်သင်းက စိတ်တို ပြီး သူ့ကို အော်ငေါက်လုပ် တော့ လှလှတယောက် တော်တော် ကိုစိတ်မကျေမနပ် ဖြစ်သွားသည်။ အဲဒီက အလုပ်တန်းသွားပြီး အိုဗာတိုင်ပါဆက်လုပ် ခဲ့ရသဖြင့် အိမ်ပြန်နောက်ကျမည်ဖြစ်ကြောင်း ယောက်က္ခမ ကြီး ကို ဖုန်းဆက် ပြောလိုက်ရသည်၊ခလေးကို ပါ သိပ်ထားပေးဖို့ မှာခဲ့သည်၊ အလုပ်တွေ တော်တော်ပြီးသွားတော့ မှောင်နေပြီ ၊ ကိုဖုတ်ကြောင်က ညစာသူလိုက်ကျွေးမည်ဟု ပြောသောအခါ ၊သူ့ကားကြုံနဲ့ ပြန်မှာပဲလေ ဆိုပြီး လက်ခံလိုက်သည်။

စားသောက်ကြတော့ အပန်းဖြေ ဆိုပြီး ကော့တေး မှာတိုက် သည်၊ လှလှ ကတခါတလေ သောက်လေ့ရှိတာမို့ အဆန်းမဟုတ်၊ သောက်လိုက်သည်၊ ဆန်းတာက ကိုဖုတ်ကြောင်က ဆေးနည်းနည်းခပ်လိုက်သည်။ထန်မဲ့ဆေး တရုပ်ကလာတာဆိုလား သူလည်းတခါမှ မစမ်းဘူးသေး၊ သူများညွန်းတာနဲ့ ဝယ်ထားတာ၊ အခုအခွင့်ကောင်းကြုံ လိုက်တာနဲ့ စားသောက်ဆိုင်မှာ စားပွဲထိုးကို မုန့်ဖိုးပေးပြီးကော့တေးထဲ ထည့်ခိုင်း လိုက်တာ။ လှလှက အိမ်မှာ ခလေးလည်း စိတ်မချတာနဲ့ ကမန်းကတန်းစား သောက်ပြီး ပြန်မယ်လုပ်တော့ ကိုဖုတ်ကြောင်က အချိန်ဆွဲပါသေးတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ယောက်ကျားကဆေးရုံမှာ ခလေးက ယောက္ခမနဲ့ ဆိုတော့ တားလို့ မကောင်းလို့ လိုက်ပို့လိုက်ရပါတယ်။ ဒါတောင် စားပွဲက အထမှာ လှလှ တချက်ယိုင်သွားလို့ ကိုဖုတ်ကြောင်က လှမ်းတွဲပြီးခါးလေးကို ဖက်ပြီးခေါ်လာခဲ့ရပါတယ်၊ ကားနားအရောက်မှာ လှလှရဲ့ ဖင်ဆုံကြီးကို အားမလိုအားမရညှစ် လိုက်တော့ ရုတ်တရက် လှလှက ဆပ်ကနဲ တွန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ နည်းနည်းရှိန်ပြီးဘာမှ ဆက်မကြိုးစားတော့ပဲ လှလှကို အိမ်အရောက် ပြန်လိုက်ပို့ပေးခဲ့ပါတယ်၊ လှလှ တယောက်လည်း သူမတိုက်ခန်းဆီရောက်ပြီး လှေခါးထစ်တွေကို တက်လာတဲ့ အခါမှာတော့ ကော့တေးကအစွမ်းပြပြီး တရိပ်ရိပ် မူးလာပါတော့တယ်၊ အဲဒါနဲ့ ပါလာတဲ့ အခန်းသော့နဲ့ ကိုယ့်ဖာသာဖွင့်ပြီး ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ မီးကလည်း ထုံးစံအတိုင်း ပျက်နေလို့ မှောင်မှောင်မဲမဲ ပေမဲ့ ကိုယ့် အခန်းကိုယ်ကတော့ မျက်စေ့မှိတ်ပြီးတောင် လျှောက်လို့ရတာမို့လို့ တောက်လျှောက်ပဲဝင်လာခဲ့ပါတယ်၊ ကုတင်ပေါ်မှာ လူရိပ်နဲ့ အသက်ရူသံတွေကြားလိုက်ရတော့ ယောက္ခမတယောက် သူ့ခလေးကိုသိပ်ရင်း အိပ်ပျော်နေတာထင်တယ်လို့ တော့တွေးမိပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ မူးတဲ့ အရှိန်က မြင့်လာပြီမို့ ကိုယ့်ဖာသာ အိပ်ယာလည်း မပြင်နိူင်တော့ ဆက်မတ်တပ်ရပ်နေရင်တောင် အန်ထွက်တော့မယ့် သဘောမှာရှိလို့ သူတို့ ဘေးမှာပဲ အိပ်ယာပေါ် ထိုးချ ပြီး အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်၊ ကျနော်က သူ့ဘေးမှာ လှလှ ဝင်အိပ်လိုက်တာနဲ့ ချက်ခြင်းနိူးလာပါတယ်၊ ရေမွေးရနံ့ သင်းပျံ့ပျံ့နဲ့ အတူ အရက်နံလေးပါရတော့ လှလှ တယောက်မူးလာတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ပါတယ်။ နောက်ပြီး ဘာမှ အင်းကျီ လုံချည် လဲသံမကြားရတော့ အပြင်က ပြန်လာတဲ့ အတိုင်း ထိုးဝင် အိပ်လိုက်တာ ဆိုတော့ တော်တော့် ကိုမူးနေတဲ့ သဘော ဆိုတာချက်ခြင်းသိလိုက်ပါတယ်၊ နောက်ပြီးကိုယ်နဲ့ တအိပ်ယာထဲဆိုတဲ့ အသိက ကျနော်ရဲ့ ဖွားဘက်တော် လိင်တန်ကြီးကို ချက်ခြင်း ပွရွ ကုန်းထ လာစေခဲ့ပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကျနော်က အစဉ်မချောခဲ့ရင် ဆိုတဲ့ အတွေးက ခြောက်လန့်နေလို့ မထိရဲမကိုင်ရဲ ဖြစ်နေရသည်။ ဒါပေမဲ့ နိူးကြွားတက်ကြွနေသော ဖွားဘက်တော်ကို ပုဆိုးဗိုက်ထိလှန်ပြီး ခေါင်းကို လက်ဖဝါးလေးနဲ့ ပွတ်ကာ ချော့ပေး နေလိုက်၏၊ ပြတင်းအောက်မှ အခန်းတွင်း သို့ ကျူးကျော် ထိုးဝင်ဖြန့် ကျက်လာသော လရောင်အောက်မှာ မျက်စေ့က ကျင့်သားရလာတော့ လှလှ ၏ စကဒ် တိုတို အောက်က ပေါင်လုံးတုတ်တုတ် လေး နူစ်လုံးကို ဖွေးဖွေးကြီး မြင်နေရသည်။ ကျနော်မှာ မျက်တောင်ပင် မခတ်နိူင် မိမိနူင့် တပေမျှပင် မကွာသော နေရာမှ ချွေးမ လှလှ ၏ ပေါင်လုံး ဖွေးဖွေး နူစ်လုံးကို ကြည့်ရင်း ကအသက်ကို မှန်မှန်ရူကာသူ့ရဲ့ လိင်တန်ကို ဖြေးဖြေးခြင်း ပွတ်ပေးနေမိသည်၊ ထိုအချိန်မှာပင် လှလှတယောက်က အိပ်နေရာမှ ကျနော်ကို ကြောပေးလိုက် ကာ သူမ၏ဘယ်ဖက် သို့ စောင်းလှည့်လိုက်သည်။ နောက်တော့ သူမ ဘယ်ဖက်ခြေထောက်ကို ဆန့်ဆန့် ထားထားသော်လည်း ညာဖက်ခြေထောက် ကို ဒူးကွေးပြီးရှေ့က ဖက်လုံးလေးပေါ် ဒူးတင်လိုက်သည်၊ သူမ ဝတ်ထားသော စကဒ် တိုတိုမှာလည်း ရုံးပြန်သား (အလက်စတစ်) ဆိုတော့ အပေါ်ကို တွန့်တက်သွားပြီး ပေါင်လုံးကြီးတွေ ကကျနော် မျက်စေ့ရှေ့မှာ ဝင်းထနေသည်။

လှလှ ဖင်ကြီး မှာလည်း နဂိုလ်ထည်းက အိုးကောင်း ရသည့် အထဲ ဘေးတစောင်း အိပ်နေသဖြင့် ခပ်ကျင်ကျင် ခါးလေး မှစကာ ကားစွံ့ ထွက်နေသည်၊ ကျနော်ဘယ်လိုမှ စိတ်မထိန်းနိူင်တော့ ၊ ဒီလို အခွင့်အရေးမျိုးရဖို့ ဆိုတာ တသက်လုံးမှာမှ တခါရဖို့ တောင် လွယ်သည့် ကိစ္စ မဟုတ်ပါလား၊ လှလှ ကြည့်ရတာလည်း ဆင်ဆော် လို့တောင်နိူးမည့် ပုံမပေါ်။ ကျနော် လှလှ၏ ဒူးခေါက်ကွေး အနောက်မှာ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်လိုက်သည် နောက်တော့ စိတ်လှုပ်ရှား သဖြင့် အနည်း ငယ်တုန်ခါနေ သလိုဖြစ်နေသော လက်များဖြင့် လှလှ ၏ စကဒ် ကို သူမ တင် ပါးများပေါ် တွန်းတင် လိုက်သည်၊လှလှ စကဒ်မှာနဂိုလ်ထဲက ပေါင်လယ် ကျော်ကျော် လောက် ရောက်နေပေရာ သိပ်မကြိုးစားလိုက်ရပဲ သူမ ခါးဆီသို့ လိပ်ပြီး ကွင်းလိုက် ရောက်သွားတော့၏ လှလှ ဖင်ကြီးမှာလုံးတစ် ထနေပြီး ဝတ်ထားသော မရမ်းစေ့ရောင် ဖင်ကြားညှပ် ကြိုး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးမှာ ပေါင်ကြား ထဲမှာ နစ်ဝင် နေသည်၊ ကျနော်က လှလှခါးပေါ်မှ ကြိုးကို ဆွဲပြီး ပေါင်အောက်သို့ ဆွဲချလာရာ ထင်သလောက် မခက်လှပဲ အပေါ်မှ ကွေးထားသော ညာဖက် ခြေထောက် မှတော့ ဆွဲချွတ်လိုက်နိူင်ပြီး ဘယ်ဘက် ခြေထောက်ကိုတော့ အပင်ပန်းခံ မချွတ်တော့ ပဲ တန်းလန်းထားထားလိုက်တော့သည်။ လိုခြင်သည့် နေရာပွင့်သွားပြီပဲ၊ လှလှတယောက်ကတော့ အသက်ပြင်းပြင်းရူ လို့ အိပ်မောကျနေစဲ၊ လှလှ ၏ညာတပေါင်ကွေး အနေအထားနူင့် အနေက်ဘက်မှငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ပေါင်ကြား မှာ အမွှေးအမြင် မရှိပြောင်ရှင်းနေသော အဖုတ်ကြီးကိုမြင်နေရ၏။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းများမှာ ဖေါင်းကြွနေပြီး အလယ်မှာ အဖတ်ကလေးတခု က ပန်းပွင့်အလွှာချပ်လေးလို တွေ့နေရသည်၊ စိတ်ဒုံးဒုံး ချလိုက်ပြီဖြစ်သော ကျနော်က သူအတွက် နေရာပိုရစေရန် လှလှ၏ ကွေးထား သော အပေါ်မှ ညာပေါင်ကိုပေါင်အောက်မှ ညာလက်ဖနှောင့်ဖြင့်အပေါ်ကို အသာတွန်းတင်လိုက်သည်။

ပြီးတော့မှ သူသရည်ယို နေခဲ့ရသော လှလှ အဖုတ်ကြီး ကို ငုံ့ပြီး နမ်းလိုက်လေသည်၊လှလှ တယောက် အိမ်မက်ထဲလို လို တကယ်လိုလို ဖြစ်နေသည်၊တီဗီ မှာ တွေ့တွေ့ နေရတဲ့ မော်ဒယ် ဘွိုင်း တယောက် က သူမ အဖုတ်ကို ရက်ပေးနေ တယ် ၊ လျှာအပြားလိုက် ကြီး သူမ အဖုတ်ပေါ်ကိုပွတ် ရက်သွား လိုက်တာ စိုစို စွတ်စွတ် နဲ့နွေးနွေး ကြီး ခံလို့ကောင်းနေသည်၊ သူမကိုယ် သူမဘယ်နား ရောက်နေမှန်းတောင် မသိ ၊ဒါပေမဲ့ အဖုတ်ကြီး ကို အရက်ခံနေ ရတာက အကြောစုံ တဖျဉ်းဖျဉ်း ထ အောင် ကောင်းနေသည်။ သူမကို တပေါင်ကျော် ဖြင့် အနောက်မှ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ရက်ပေးနေတာကို ပိုပြီး ရက်လို့ကောင်းအောင်၊ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်မိသည် ၊ သူမ၏ပေါင်ကိုလည်း ဖြဲကားပေးလိုက်မိသည်၊ ဘာလို့မှန်းတော့ မသိ သူမတကိုယ်လုံး မှာ ခံခြင်စိတ်တွေ က ဟိုးအဖုတ် ခေါင်းထဲက ကို ကျလိကျလိ ဖြစ်နေသည်၊ သူမ အားမလိုအားမရဖြင့် ပေါင်ကြားထဲ က ခေါင်းကို ဆံပင် ဆုပ်ဆွဲပြီးအဖုတ်ထဲ ကို ဆွဲသွင်း ဖို့ကြိုးစားနေမိသည်။ ခနနေတော့ အဲဒီကောင်လေး က သူမပေါင်ကြားက ကုန်းထသွားပြီး၊ သူမ အဖုတ်ဝ ကို ပူပူနွေးနွေး ပြည့်ပြည့် တင်းတင်း ကြီးထိုးဝင်လာသည်။သူမ ခံဘူးတဲ့ အရွယ်အစား မဟုတ် ပဲ တင်းတင်း ကြပ်ကြပ် ဖြစ်နေ၍ ရုတ်တရက် တော့နဲနဲ လန့်သွားသည်။ သူမ အိမ်မက်လိုလို ထဲက မော်ဒယ်ကောင်လေး မဟုတ်တော့ပဲ သူမ တို့ကုမ္ပဏီမှပြာတာ သို့မဟုတ် ခိုင်းဖတ် ကုလားလေး ဘာဘူ ဖြစ်နေသည်၊ ဟင် ဒီကုလားလေး ငါ့ဖင်ကို ခေါတောတထောင်အားနဲ့ ကြည့်ကြည့်နေတာ တော့ သတိထားမိတယ်၊ ဟင့်အင်း မဖြစ်သေးပါဘူးဒီကောင်လေး သူများတွေရှောက်ပြောရင် ငါပြသနာတက် နေမယ်၊ တွေးရင်း တွန်းထုတ်ဖို့ စဉ်းစားသော်လည်း သူမှ အဖုတ်တွင်းမှ ခံခြင်တဲ့ တောင်းတမှုက တခါမှ မကြုံဖူးအောင် တဖြုန်းဖြုန်းတနေလို့ တွန်းဖို့ အားမရှိ ၊ တွန်းတာနဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက် သူမဖင်ကြီးကို ကော့ပေးမိနေသည်။

သူမ အဖုတ်ထဲ ထိုးဝင်လာသည့် ပစ္စည်းကြီးမှာ လုံးထွား တင်းကြပ်ဆို့နစ် နေသော်လည်း သူမှ အဖုတ်တွင်းက ကရှေ့ပြေး အရည်များရွဲရွဲ စိုနေလို့ တဖြည်းဖြည်းခြင်းဝင်လာသည်မှာ အားရပါးရရှိလှသည်၊ သို့ပေမဲ့ တဖြေးဖြေးပြန်ု ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် အကျင့်လုပ်ပေးနေရင်း တချက် အားရပါးရဆောင့်ချလိုက်တာ အဖုတ် ဟိုးအဆုံးနားထိကပင် အောင့်ပြီးနာသွားသဖြင့် အားကနဲ အော်လိုက်မိပြီး ချွေးတွေ လည်း စေးစေးကပ်ကပ်နူင့် နိူးလာခဲ့သည်။ ပထမတော့ သူမခံနေကြ ကိုယ့် အခန်းအိပ်ယာမို့ အိမ်မက်ထဲက မော်ဒယ်နူင့် ကုလားလေး တို့ ကို ဘာလို့ သွားမက်နေရတာလဲလို့ ပြုံးမိမလို ဖြစ်ရာက ဟင် ကိုသင်းက ဆေးရုံပေါ်မှာပါလား ဆိုတာ ချက်ခြင်းသတိရသွားသည်၊ ဒါဆိုရင်သူမကို အခုလိုးနေတာက အိုးသူမ ယောက္ခထီး ကြီးပါလား။ ”အို အင် ဖေဖေ ..ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း မတော်ပါဘူး ဖေဖေ မလုပ်ပါနဲ့..” ပါးစပ်ကသာပြောနေသော်လည်း ၊သူမဖင်ကြီးများမှာတော့ ဆန့်ကျင်ဖက် တကြွကြွ နူင့် ကော့ကော့ပေးနေမိသည်၊ ” ဒီ အခြေရောက်နေ မှတော့ မထူးတော့ ပါဘူး လှလှရယ်..အဖေ ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိူင်တော့လို့ပါ..” ပါးစပ်ကလည်း တပြောပြော၊ လိင်တန်ကြီးကလည်း စွပ်ကနဲ စွပ်ကနဲ ထိုးထိုးသွင်းနေသဖြင့်၊ မန်နေဂျာကို ဖုတ်ကြောင်၏ ဆေး အကျိုးနူင့် ကာမစိတ်တွေ ထကြွနေရသော လှလှအဖို့မှာ ကားဘယ်ပြောဘွယ်ရာရှိတော့မှာလဲ။ ကျနော်၏ကြောပြင်ကြီးကို သာတင်းကြပ်စွာ တွယ်ဖက်ရင်းအောက် မှ ကော့ကာကော့ကာဖြင့်၊ တအင်းအင်း… ကျနော်လိင်တန်ကြီးနဲ့ လှလှ အဖုတ်တို့ရဲ့ စည်းချက်ညီညီ ဖွတ်..ရတ်.ဖတ် ရတ်.ဖတ်.ဖတ် ဖတ်..ဖတ်.. အသံက လရောင်လွှမ်းတဲ့ လှလှ အခန်းထဲမှာ မတိုးမကျယ်… နဂိုလ်ထဲက အလုပ်မခံ ရတာ ရက်နည်းနည်းကြာတာက တကြောင်း။

မန်နေဂျာ ကိုဖုတ်ကြောင် ရဲ့ ဆေးအရှိန်( လှလှကတော့မသိပါ ) တက်လာတာက တကြောင်းမန်နေဂျာ ကိုဖုတ်ကြောင်၏ မထိတထိ ( တစိမ်းယောက်ကျား တယောက်၏) အထိအတွေ့ များကြောင့် တကြောင်း၊ အကြောင်းကြောင်းများကြောင့်၊ အတွေ့အကြုံ အံတိုနေပြီဖြစ်သော ကျနော် အရှိန်ရလာနေတုန်းမှာပဲ ၊ လှလှတယောက် တကြောင်းပြီးသွားရသည်။ လှလှရဲ့ ကိုယ်လေး တောင့်တင်းသွားပြီး လှလှ အဖုတ်အတွင်းသား တွေလှုပ်စိလှုပ်စိ နဲ့ သူ့လိင်တန်ကြီးပေါ် မှာ ခံစားနေရတော့ ကျနော်က လှလှပြီးသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ရပါတယ်၊ သို့သော်ငြားလည်း အတွေ့အကြုံ နူစ်ပေါင်းများစွာရှိနေသူမို့ တကြောင်း။ သံဆိုတာ ပူတုန်းထု မှလိုရာပုံသွင်းလို့ရတယ်ဆိုတာ သိထားတဲ့ ကျနော်က ပုံမှန် ဆောင့်နေတဲ့ အရှိန်လေးကို ဖြေးဖြေးခြင်း လျှော့ချလိုက်ပြီး တချက်ခြင်းတချက်ခြင်း တချက်ကို တစက္ကန့်နူန်းနဲ့ အသွင်း အထုတ်လုပ်ပေးနေပါတယ်၊ အဲလို ဖြေးဖြေး ခြင်းလှုပ်ရှားနေလို့ အားသွားတဲ့ လက်တွေက လှလှရဲ့ အသားပျော့အိအိ ဘလောက်အင်းကျီကို ဂျိုင်းအောက် လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ လှလှက ရှက်လို့လား မူးနေသေးသလား မူးဟန်ဆောင်နေသလားမသိပါ၊ ဘယ်ဘက်လက်ကို ကွေးပြီး နဖူးပေါ် လက်တင်သကဲ့သို့ မျက်လုံးပေါ် လက်တင်ထားပါသည်၊ ကျနော်က လှလှအင်းကျီချွတ်ခြင်လျှင် လက်နူစ်ဖက်မြှောက်ပေးမှ ချွတ်လို့ရမည်မို့ ၊ လှလှ စိတ်အပြောင်းတော့မခံနိူင်ပါ။ ထို့ကြောင့် အင်းကျီကို ဂျိုင်းအထိလှန်တင်၊ အောက်က မပြီးသေးလို့ သံချောင်းလိုမာနေသေးသော လိင်တန်ကြီးကို ဝင်တာထွက်တာ ခနနားပေးပြီး နူးညံ့တဲ့ အဖုတ်အတွင်းသားထဲမျာ စိမ်ထားလိုက်တယ်၊ နောက် မှ ဘရာဇီယာဂျိတ်ကို လှလှ ကျောအောက်လက် ရှိုပြီးဖြုတ်လိုက်တယ်။ အဲဒါတော့ ကျနော်လက်ဝင်လို့ရအောင် လှလှ က ကျောလေးကော့ပြီး နေရာပေးလိုက်၏၊ ကျနော် စိတ်ထဲမတော့ ကောင်မလေး စိတ်မဆိုးဘူးဟ၊ ဖီးလာနေတုန်းပဲ ဟုလည်း တွေးနေလိုက်သည်၊ ဘရာဇီယာကိုလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်း လှလှရဲ့ လည်ပင်းဆီကို သာတွန်းပို့လိုက်ပါတယ်။

လရောင်အောက်မှာ မြင်နေရတဲ့ လှလှရဲ့ နိူ့လေးတွေဟာ ပေါက်စီလုံးလောက်သာရှိပါတယ်၊ ကျနော်က ဘယ်လက်လက်ကို တတောင်ထောက်အားပြု ၊ လှလှရဲ့ ညာလက်နိူ့အုံကို သူ့ရဲ့ ညာလက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ကိုင် ဖျစ်ညစ် ဆုပ်နယ်ရင်းက၊ လှလှရဲ့ ဘယ်ဘက်နိူ့ သီးခေါင်းလေးကို ငုံစုပ်လိုက်တော့ လှလှတယောက် အင်းကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျနော်က လှလှ နိူ့ကြီးကိုအားရပါးရစုပ်ရင်းက နိူ့သီးခေါင်းလေးကို မနာအောင် ရှေ့သွားလေးနဲ့ ခဲလိုက်တော့ လှလှတယောက် အားကနဲဖြစ်သွားပြီး ကျနော်ရဲ့ ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်လာပြန်ပါတယ်။ ကျနော် ခေါင်းထောင်ကြည့်လိုက်တော့ မျက်စေ့ ကိုတင်းတင်းပိတ်ပြီး ဟတတ နူတ်ခမ်းထူထူ လေးနဲ့ လှလှ မျက်နှာကို လက်မကွယ်တော့ပဲ တွေ့နေရပါပြီ။ အဲဒါကြောင့် လှလှရဲ့ ဟတတနူတ်ခမ်းထူထူကို သူ့ပါးစပ်နူင့်ဖိကပ် စုပ်လိုက်ပါတယ်၊ အရက်နံ့ ရေမွေးနံ့ နဲ့နူတ်ခမ်းဆိုးဆေးနံ့တို့ ရောထွေးနေပေမဲ့ ချိုမြိန်လှတဲ့ လှလှရဲ့ နူတ်ခမ်းထူထူ တွေဟာကျနော်ရဲ့ စိတ်ဇောကို ပိုမိုပြင်းထန်လာစေပါတယ်၊ သူ့ရဲ့ အနမ်းအစုပ်ကို တုန့်ပြန်လာတဲ့ လှလှရဲ့ လျှာလေးနဲ့ အညိမ် မနေလှုပ်ရှားလာတဲ့ လှလှ ရဲ့ အောက်ပိုင်းကြောင့် ၊ လှလှ တယောက် နောက်တကြောင်းဆွဲဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီဆိုတာ ကျနော်က သိလိုက်ပါပြီ။ သို့ပေမဲ့ ပထမတခါတုန်းကလို အိမ်မက်လိုလို ဘာလိုလိုနူင့် လှလှ တယောက် မပြီးသွားစေပဲ သူလုပ်မှန်းကို ပီပီပြင်ပြင်သိစေခြင်သည်၊ ထို့ကြောင့် သူ့လိင်တန်ကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဖြေးဖြေးခြင်းစလုပ်ရင်းက၊ လှလှ၏နားနား ကိုသူ့ပါးစပ်ဖြင့်ကပ်ကာ။ “လှ…ကိုရီးကို လေးဘက်ထောက်ပေးပါလားဟင်..” လှလှတယောက်မှာ ယောက္ခထီးကြီးက သူ့ကိုသူ ကိုရီးဟု သုံးလိုက်တာကို သတိထားမိသော်လည်း၊ ရှက်လည်းရှက်သေး၊ ခံလည်းခံခြင်သေး သဖြင့် မျက်လုံးကို မဖွင့်၊ပဲ ခေါင်းလေးငြိမ့်ကာ ကုန်းထလိုက်သည်။ တင်းမာဖောင်းပွနေသော ကျနော် လိင်တန်းကြီးက လှလှအဖုတ်တွင်းမှ ခနကျွတ်သွားရာ လှလှ ရင်ထဲမှာ ဟာကနဲပင်ဖြစ်သွားရ၏၊ သို့ပေမဲ့ သူမလေးဘက်ထောက်ပြီးချိန် မတော့ ကျနော်၏ လိင်တန်ကြီးက စေးစေး ပိုင်ပိုင် သူမ၏အနောက်ဘက်မှ ပြန်ဝင်လာခဲ့ပါသည်။

အို့..လှလှ လို အိမ်ထောင်နူင့် ခလေးတယောက် အမေ ပင် အိကနဲ နင့်ကနဲ ဖြစ်သွားရသဖြင့်ကျနော် လိင်တန်ကြီးမှာ ဘယ်လောက်ထွား သလဲ ဆိုတာ စဉ်းစားကြည့်နိူင်၏၊ ကျနော်က လေးဘက်ထောက်ပေးထားသော ချွေးမ လှလှ၏ ကားစွင့်လုံးဝန်းလှသော ဖင်လုံးကြိးကိုကြည့်ရင်း ငါ့လခွေး အဆီတွေ အကုန်လုံးအောက်မှာ စုနေတာကိုး၊ တာကြောင့် နိူ့ကြတော့ သိပ်မကြီးတာ ဟုတွေးလိုက်မိသေးသည်။ ကျနော် အတွေးသိပ်မဆန့်နိူင်ပါ၊ တင်းအိနေသော၊ ချွေးမလှလှ ၏ တင်ပါးလုံးကြီးနူစ်ခုကို ဖျစ်ညစ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း သူ လိင်တန်ကြီးကို လှလှ ၏စေးကျပ်ကျပ် စောက်ခေါင်းထဲမှာ ဖြေးဖြေး ခြင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်နေရင်းမှ အရှိန်ရလာတော့ လှလှ၏ခါးကျင်ကျင်လေး ကိုလက်နူစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ တဖတ်ဖတ် နူင့် ဆော်ပါတော့သည်။ လှလှ ခမျာလည်း ဒီလောက်ကြီးသော လီးကြီးနူင့် ဒင်ကြည့် ကျပ်ပြည့် ပထမဆုံး ခံဘူးလေရာ ၊ လက်နူစ်ဖက်က ခေါင်းအုန်းကို ဆုပ်ကိုင် ပါးစပ်ကလည်း အသံ တအီးအီးနူင့်ဘေးက ခလေးနိူးသွားမှာစိုး၍ ကြိတ်ခံနေလေတော့သည်၊အချက်၃၀ လောက် တဖုန်းဖုန်းဆောင့်ပြီး ကျနော်မှာ လိင်တန်ကြီးမှ သုတ်ရည်များ လှလှ၏ စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်ပြီးပြီးသွားရသလို လှလှ ခမျာလည်း ပူနွေးသောလရည်များ သူမှ ဗိုက်ထဲ ထိ ပန်းဝင်လာသလိုခံစားရပြီး ပျော့ခွေ ကျသွားတော့သည်။ ကျနော်လူကြီးပီပီ မနက်အစောကြီး လမ်းမက ကားသံတွေ လူသံတွေ ကြောင့် နိူးလာသည်။သူဘေး မှာ လှလှနူင့် လှလှဘေးမှာ သူ့မြေးကောင်လေး တို့ အိပ်မော ကောင်းကောင်း ကျနေကြတာတွေ့ရတယ်၊ လှလှရဲ့ စကဒ်တိုတို အောက်က ပေါင်လုံးကြီးတွေကို တွေ့ရတော့ စိတ်ထဲမှာတင်းလာပြန် သော်ငြားလည်း မြေးကလေး နိူးသွားရင် ပြသနာ တက်မှာစိုးလို့ အိပ်ယာက အသံမမြည်အောင်ထပြီး ထွက်လာခဲ့တော့သည်။

လှလှ တို့ သားအမိတွေနိူးလာတော့ ကျနော်က သတင်းစာဖတ်နေပြီ၊ လှလှက သူ့ကို မျက်လုံးခြင်းတေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင် မကြည့်၊ နေစဉ်လုပ်နေကျ လုပ်ငန်းဆောင်တာများကိုသာ ပုံမပျက် လုပ်သွား၏၊ မနေ့က နောက်ဆုံး စာရင်းပိတ်လုပ်ခဲ့တာ ဆိုတော့ ဒီနူစ်ရက် အလုပ်သွားစရာမလို ၍ လှလှ ကလေးကိုကျောင်းပို့ပြီး ဆေးရုံသွားဖို့ပြင်နေသည်။ အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးတော့ ၃ယောက်သား ကလေးကျောင်းရှိရာကို လမ်းလျောက်လာကြသည်၊ ခလေးကျောင်းပို့ပြီး အဲဒီနား က ကားဂိတ်ဆုံးဆိုတော့ ဘတ်စ်ကား တက်စီးလျှင်နေရာရမည်၊ အချိန်လည်း စောသေးတော့ ဘတ်စ်ကားနဲ့ဆေးရုံကို သွားကြမည်ပေါ့၊ ကျနော်နဲ့ လှလှ တို့ နူစ်ယောက် တယောက်နဲ့ တယောက် စကားတလုံးမှ မပြောမိကြ၊ ကလေးကျောင်းပို့ခဲ့ပြီး ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်သို့ ရှောက်လာခဲ့ကြသည်။ ဘတ်စကားမှတ်တိုင် နားရောက်ခါနီးမှ လှလှ ရုတ်တရက်၊ ” ဟောတော့ ဒုက္ခပဲ “ ” ဟင် ဘာဖြင့်လို့လဲ လှလှ “ ” ကမာန်းကတန်း ထွက်လာလိုက်တာ ကိုသင်း မှာထားတဲ့ ဟို အကြာဖြေဆေးနဲ့ လုံချည် အပို မပါလာခဲ့ဘူး” “အဲဒါ ဆိုလည်း သမီး အရင်သွားနူင့်လေ ဘယ်နေရာထားထားလဲ သာပြော၊ ဖေဖေ သွားယူပြီး လိုက်လာခဲ့မယ် “ ” ဟင့်အင်း မဖြစ်သေးပါဘူး အဖေ့သားအကြောင်း အဖေ အသိဆုံး လှလှသာ သတိမေ့ခဲ့တာ ဆိုရင် အော်လို့ ဟစ်လို့ ဆုံးမှာမဟုတ်တော့ဘူး၊ လှလှ နားမခံနိူင်ဘူး “ ” အေးလေ ဒါဆိုလည်း အတူတူ ပြန်ယူပြီး မှ ဆေးရုံ သွားကြတာပေါ့ “ လှလှတို့ တိုက်ခန်းပြန်ရောက်လို့ လှေခါးအတက် မှာ လှလှ နောက်က လိုက်လာတဲ့ ကျနော်တယောက်တော့ အဖျားတက်သလိုတောင် တုန်လာခဲ့ရသည်။ ရှေ့က လှလှ၏ ဖင်ကြီး မှာ လုံးကားစွံ့ နေသည်မှာ တွံတေး အိုးကြီး အလား၊ ပြီးတော့ ဝတ်ထားသည့် အနက်ပေါ်မှာ အပြောက်ကလေးတွေ အဖြူစက်ကလေးတွေ အဆင်နူင့် ထမိန်သား ပျော့ပါးပါးက လှလှ၏ တလုံးခြင်း လိမ့်လိမ့် ခါသွားသော ဖင်ကြီးကို အလှဆင်ပေးနေသကဲ့ သို့ရှိ၏၊

လှလှက အိမ်တံခါးမကို ဖွင့်ပြီး အိမ်ထဲ တောက်လျှောက်တန်းဝင် သွားကာ သူတို့ အခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး ပစ္စည်းများ သွားရှာနေလေသည်၊ ကျနော်ကအနောက်မှ လိုက်ဝင်ပြီး အိမ်တံခါးမ ကို အတွင်းမှ ဂျက်ချ လိုက်လေသည်။ ကျနော် လှလှတို့ အခန်းထဲ လိုက်ဝင်သွားချိန်မှာ လှလှ တယောက် ကုတင်ဘေး က စားပွဲ လေးမှ အံဆွဲ ထဲတွင် ကုန်းပြီး ရှာနေလေရာ ဖင်ကြီးမှာ ကားစွင့်နေပေသည်၊ ကျနော်က သူ့ ပုဆိုးကို ဂွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး သကာလ ခြေလှမ်းကြဲ ကြီး များဖြင့် လှလှရှိရာသို့ပိတ်သတ်ကြီး ပျင်းနေမစိုးသောကြောင့် အသေးစိတ်များကို ကျော်လွှားပြီး ရေးရလျှင်ဖြင့်၊။ လှလှ၏ အစဦးငြင်း ဆန်မှုများ ကျနော်၏ အတင်း နသားပါယားကြောင့်ရော ၊ နဂိုလ်ထဲ ကမှ ပါခြင်ခြင် လှလှ ကြောင့်ရော နူစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး များဖြင့် လှလှ တို့ လင်မယား ကုတင်ပေါ်မှာ နူစ်ကြောင်းတိတိ ဆွဲပစ်လိုက်ကြတော့၏။ ကျနော်၏ အတွေ့ အကြုံ ၊ကျနော်၏ သူ့လင်ထက် လုံးပတ်ရော အရှည်ပါ ကြီးထွားလှသော လိင်တန်ကြီး ကြောင့် လှလှတယောက် သူမ အဖေ နီးပါး အရွယ်ရှိသော ယောက်က္ခထီး ကြီးကို စွဲလမ်း သွားရလေတော့သည်၊ လှလှ တယောက်ကလည်း သူမနိူ့ကို ဇိမ်ခံစို့နေသောကျနော်၏ ခေါင်းကို ပွတ်ပေးနေရာမှ သတိယပြီး ကမန်းကတန်း ခုန်ထလိုက်မိသည်။ “ဟောတော့ ဆေးရုံသွားရမှာ….” ကျနော်လည်း ကမန်းကတန်းထပြီး ပုဆိုးကောက်ဝတ်လိုက်သည်၊ နောက် လှလှတယောက် ထမိန်ကို ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ပြီး အတွင်းခံ လက်တဝါးစာပန်းရောင် ရင့်ရင့် အတွင်းခံကို ဝတ်ပြီး ဆွဲတင်နေသည်ကိုတွေရသည်၊ လှလှ တယောက် ဒီလောက်သေးသည့် ပင်တီကို သူ့ဖင်လုံးကြီးတွေနဲ့ ဘယ်လိုဝတ်ထားလဲ မြင်ခြင်လို့ ကျနော်က အနောက်မှ ထမိန်စကို မပြီးဆွဲလှန်လိုက်၏။

“အို့ ဟော်တော့ အဖေကလည်း ဘာလုပ်တာတုန်းကြည့်ခြင်လို့ပါ လှလှရာ၊ ဒီလောက်လှတဲ့ ဖင်ကို ဒီ ပင်တီလေး ဘယ်လို ဝတ်ထားလဲ လို့… ဟင့်အင်း အခု အချိန်မရှိတော့ဘူး နောက်မှပဲ.. တခါထဲ..အခုန သူပဲချွတ်လိုက်တာပဲဟာ မမြင်ဘူးတာကြလို့….” “အော် အခုနတုန်းက တခြားဟာကိုမဲ နေတာလေ.. ” လှလှက ပြောပြောဆိုဆို ထမိန်ကို အတင်းဆွဲချပြီး ဝတ်လိုက်သဖြင့် ကျနော်တယောက် ပင်တီ ပန်းရောင်လေး လှလှ၏ဖင်လုံးကြီးနူစ်ခုကြား ညှပ်သွားတာကိုသာ လျှတ်တပျက် မြင်လိုက်ရလေသည်။ ထိုနေ့ညဘက်တွင် ကျနော်တယောက် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် စိတ်မလုံ ၊ ကိုယ့်သား တယောက်လုံး ဆေးရုံရောက်နေ တာကို ကိုယ်က သူ့မိန်းမနူင့် ဖြစ်ရနောင်တ ရသလိုဖြစ်ပြီး အိမ်သို့ မပြန်သေးပဲ သူငယ်ချင်းတယောက် အိမ်သွား လည်ကာ စိတ်ပြေလက်ပျောက် စကားတွေပြောနေမိသည်။ ပြောနေရင်းကမှထိုသူငယ်ချင်းက မိန်းခလေးတွေ ဟော့လာသည့် အကြောင်းနူင့် သူလည်း ငယ်မူပြန် ကာ ယခု စမောလေးတယောက် ထားထားကြောင်း ပထမ တခါနူစ်ခါက ဟုတ်သလိုရှိသော်လည်း နေ့စဉ်လိုကျတော့ အသက်ကထောက်လာ လို့ မစွမ်းဆောင်နိူင်တော့ သဖြင့် ဆေးဆောင်ထား ရကြောင်း အရမ်းအလုပ်ဖြစ် ကြောင်းပြောသဖြင့် ကျနော် က စိတ်မဝင်စားကြောင်း ပြောသော်လည်း မရ၊ သူဝယ်ထားတာ အပိုရှိကြောင်း “မင်းလိုခြင်တဲ့ အချိန် သုံးလို့ရအောင် ဆောင်ထားကွာ” ဟုဆိုပြီး ဆေးပုလင်းလေးတလုံး ထည့်ပေးလိုက်လေသည်၊ တနေ့ ကို တလုံးထက် မပိုစေနဲ့ဟုလည်း မှာလိုက်သေး၏။ ကျနော် အခန်းပြန်ရောက်တော့ လှလှ တယောက် ခလေးကို သိပ်ဖို့လုပ်နေသည်၊ ကုတ်ကုတ် ကုတ်ကုတ်နဲ့ အခန်းထဲ ဝင်လာသော ကျနော်အား လှလှက မျက်စောင်းတချက်ထိုးလိုက်သည်၊

“ဒါက ဘယ်သွားနေတာလဲ တခါထဲ လှ ကတော့ စိတ်ပူလို့..သွား ရေချိုးလိုက်အုန်း ခလေးလဲ ဟုတ်ပဲနဲ့ လှ ထမင်းပြင်ထားတယ်..ခလေးသိပ်ပြီး ထွက်လာခဲ့မယ်” ကျနော် ရေမိုး ချိုးပြီးတော့ နည်းနည်း လမ်းလမ်းဆန်းဆန်း ဖြစ်လာသည်၊ မီးဖိုချောင် ထမင်းစားပွဲပေါ် လှလှပြင်ပေးထားသော ထမင်းဟင်းကိုယူစားနေရင်းဖြင့် စိတ်က ပြန်လည်လာပြန်၏။ ဒီလိုမျိုး နန္ဒာလှိုင်မျက်နှာမျိုးနဲ့ ဂျေးလို ဘော်ဒီမျိုး ဆိုတာ အရင်က အိပ်မက် ပင်မမက်ဘူး၊ ကံအားလျှော်စွာ အခွင့်အရေး ပေးလို့ရခဲ့ရသည်၊ ရသည်မှာလည်း တခါနှစ်ခါမဟုတ်၊ ညကနှစ်ခါ မနက်ပိုင်း၂ခါ လေးခါ ဖြစ်သွားပြီ၊ ကိုယ်လိပ်ပြာပဲ ကိုယ်မလုံတာလားကိုယ့်အရွယ်နဲ့ လေးခါတိတိ ပြီးခဲ့သည့် ၂၄ နာရိ အတွင်း ပြီးခဲ့လို့လား ကိုယ့်ဖွားဘက်တော်က ဒီတခါငြိမ် နေသည်။ အခုန လှလှ က ခလေး သိပ်ပြီး လာခဲ့မယ် ဟုပြောသွားသည်၊ ဘာလာလုပ်မှာလဲ ၊ ဘာဘဲလာလုပ်လုပ် မသိစိတ်က ငါ့ကိုအဖိုးကြီး ဒါမလာတော့ ဘူးလားဟုရီများနေမလား စသည်ဖြင့် ဟိုဟို သည်သည်တွေးနေပြီး မထူးပါဘူးကွာ ဟုကိုယ့်ဖာသာ ရေရွတ်ရင်း သူငယ်ချင်း ပေးလိုက်သော ဆေးတလုံးကို ထုတ်သောက် ထားလိုက်၏။ ထမင်းလည်း စားသောက်ပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းထွက်၊ ဘီဘီစီလေး နားထောင် ဟိုတွေး ဒီတွေးလုပ်နေရင်း မသိမသာမျှော် နေမိသည်၊ လှလှ တယောက် ပေါ်မလာ ၊ဟင်း သူလည်း အခုမှ ပြန်တွေးပြီး နှောင်တ ရနေပြီ ထင်တယ်၊ ရှက်ပြီး ပေါ်မလာတော့တာပဲနေမှာ၊ ကောင်းတာပဲ ငါလည်း အေးအေးဆေးဆေး ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ကျနော်၏ သူငယ်ခြင်းဆေးက နာရီဝက်ကျော်လောက်ကျတော့ စအစွမ်းပြလာသည်၊ ကျနော်င်၏ ဖွားဖက်တော်က နိူးကြွားလာသည်၊နောက် ၁၅မိနစ် လောက်နေတော့ ကျနော်၏လိင်တန်ကြီးမှာ သံချောင်းကြီးလို တောင့်တင်း နေလေပြီ၊ တော်တော်လျှာရှည်တာ ဟုလည် ကျနော်ကိုယ့်ကိုကိုယ် ကျိန်ဆဲနေမိသည်။

အေးအေးဆေးဆေး ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်နေ ရင်ကောင်းသား အတတ်ဆန်းမိလို့ ငါးပါးတော့ မှောက်ပြီ၊ လှလှ ထွက်လာလို့ကတော့ ဟင်းမလွယ်ကြောပဲ ၊ အခု လှလှကလည်း ထွက်မလာ ကိုယ့်မှာသာ အကြောတင်းနေပြီ၊ ကိုယ့်ဖာသာ ငါးဦးကော်မတီနဲ့ တွေ့ပေးဖို့ကျတော့လည်း မနက်က မှ စားထားသည့် အရသာက ရှိနေပြီ၊ ခြေလှမ်း ၁၀လှမ်း အကွာမှာ ၊ အင်း ဒုက္ခပါပဲ၊နောက်ဆုံးတော့ မအောင့်နိူင်တော့ လှလှ တို့အခန်းထဲ တံခါးလေးဖြေးဖြေး ဖွင့်ပြီး ဝင်လာခဲ့မိသည်။ အော် ကောင်မလေး မီးလည်း မပိတ်ပဲ အိပ်ပျော်နေတာကိုး။တကယ်တော့ လှလှ တယောက် မနေ့ညကလည်း ကျနော် ကြမ်းထား သဖြင့် အိပ်ရေးမဝ၊ မနက်ကျတော့လည်း ဆေးရုံမသွားခင်နူစ်ချီ ဆိုတော့ တော်တော်နူန်းသွားလို့ ခလေးကို အိပ်ယာပေါ်မှာသိပ်ရင်းလှဲလိုက်တာ အိပ်ပျော်သွားခြင်းဖြစ်လေသည်။ ကျနော်မှာ အိပ်ယာဘေးနား ကပ်သွားပြီး ကိုယ့်ချွေးမချောကို ငုံ့ကြည့်မိသည်၊ ချွေးမလေးမှာ ဒီလိုကျတော့လည်း မျက်တောင်ရှည် ကော့ကော့လေးနဲ့ အသက်ကို မြှင်းမြှင်းရူလို့ အိပ်ပျော်နေတယ်။ သူမရဲ့နှာတံလေးက စဉ်းလုံးချော တဖြောင့်ထဲမဟုတ်ပဲ နာတံရိုးလေး ပေါ်မှာ တနေရာ နည်းနည်း အဆစ်ကလေးလိုဖြစ်နေသည်၊ အဲဒါလေးကပင် တမျိုးဆွဲဆောင်မှု ရှိသလို၊ နဂိုလ်ထဲကမှ သိပ်မကြီးတဲ့ နိူ့လေးတွေက ပက်လက်အိပ်နေတာဆိုတော့ သူမ တီရှပ်အောက်မှာတောင် ဖုရုံလောက်ကလေး လုံးလုံးလေးဖြစ်နေ၏။ အသက်ရူသွင်းလိုက်တိုင်း တောင်ကုန်းကလေးတွေက မြင့်တက်လိုက် ကျသွားလိုက်ရှိ၏၊ ဘရာဇီယာမဝတ်ထားဘူးထင်သည်၊ နိူ့သီးခေါင်းလေးနူစ်ခုက တီရှပ်အသားပါးပါးမှာ ထင်းကနဲ ထိုးထောက်ထားသလိုရှိနေသည်၊ အောက်ပိုင်းက ဝတ်ထားသော ထမိန်မှာ ခါးမှာပြေလျှော့နေပြီး ဗိုက်သားလေးကို တွေ့နေရသည်။

ဒါပေမဲ့ အောက်ပိုင်းကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ပေါင်ရင်းနားထိလှန်တက်နေတော့ ချောမွတ် နေသော ပေါင်တန်တုတ်တုတ် လေးတွေကို အသဲတုန် စရာမြင်နေရသည်၊ကျနော် လက်ဖဝါးက လှလှ၏ ချောမွတ်နေသော ပေါင်လုံးတွေ ပေါ်ကို ရွရွလေး ပွတ်သတ်ပေးလိုက်ရာ လှလှ ခမျာအိပ်ပျော် နေရာမှ ညှီးသံလေး ထွက်လာသည်။ ကျနော်က ပေါင်အတွင်းသားလေးကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း လက်ဖဝါးကို ထမိန်အောက်မှ ပေါင်ခွကြားထိ နိူက်လိုက်ရာ အတွင်းခံမဝတ်ထားသော လှလှ ၏အဖုတ်ကြီးကိုသွားစမ်းမိလေသည်၊ ကျနော်၏လက်ဖဝါးက လှလှ၏ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို ပွတ်သပ် အုပ်ကိုင်မိ သည့်အချိန်မှာတော့ လှလှ တယောက်မျက်လုံးများပွင့်လာခဲ့တော့သည်၊ ” ဟင် ဖေဖေ …ဟွန့် လူဆိုး..” ရုတ်တရက်ယောင်ပြီးခေါ်နေကြ အတိုင်း ခေါ်နေရာက ချက်ခြင်းသတိရသွား၏၊ ကျနော်က လက်ညိုးကို သူ့ပါးစပ်မှာ ကန့်လန့်ဖြတ်ပြကာ အသံမပြုဖို့ အချက်ပေးရင်း လှလှ၏ လက်ကိုဆွဲကာ ထူလိုက်သည်။ လှလှ ကပြေလျှော့နေသော ထမိန်ကို တဖက်က ဆွဲမပြီးကျနော် နောက်ကလိုက်လာခဲ့၏၊ ကျနော် အခန်းထဲရောက်တော့ကျနော်က လှလှခါးလေးကို ဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်၊.. “ကဲလူဆိုးကြိး သူများအိပ်နေတာကို နိူးပြီး ဒီအခန်းထဲခေါ်လာတာ ဘာပြောမလို့လဲ….” “ပြောမလို့ မဟုတ်ဘူးလှရဲ့ လုပ်မလို့…..” “ဟွန့် ကိုရီးနော် ယုတ်ယုတ်မာမာတွေ မပြောနဲ့..လှကို ကိုရီးက တည့်ပဲပြောတတ်တယ်လေ ဒီမှာကြည့်ပါလား. ပေါက်ထွက်တော့မယ်..” ကျနော်က လှလှ လက်ကို ဆွဲယူကာ သူ၏မာတောင်နေသောလိင်တန်ကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်၏။ “အို့..အမေ့..သူ့ဟာကြီးကလည်း တချိန်လုံး မာနေတာပဲ..ကိုသင်းတောင် အဲ့လို မနေဘူး တခါပြီးရင် လှကိုလှည့်တောင်မကြည့်တော့ဘူး ” “ဒီကောင် ရတနာအိုးကို တန်ဖိုးထားရမှန်း မသိလို့ပါကွာ..” ကျနော်က ပြောပြောဆိုဆိုလေးနူင့် လှလှဖင်ကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ် ကိုင်ဆော့နေလိုက်၏၊

“ကဲပါ အဲဒါတွေအသာထားအုန်း ခနထ..” ကျနော်က ပြောပြောဆိုဆို လှလှ ခါးလေးကိုကို ကျနော်င်က ကုတင်စောင်းခြေချထိုင်နေသော သူ့ရှေ့မှာ မျက်နာခြင်းဆိုင် ရပ်စေပြိး သူ့လုံခြည်ကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်လိုက်၏။ ကျနော်..အို့..မိုးပေါ်သို့ ထောင်မတ်နေသောကျနော် လိင်တန်ကြီးကို ကြည့်ရင်း လှလှ တယောက် အို့ကနဲ တောင်ဖြစ်သွားရ၏။ ကျနော်က လှလှ ထမိန်ကိုကွင်းလုံးပုံချွတ်ချလိုက်ပြီး လှလှကိုယ်လုံးကို ခါးလေးမှကိုင်ကာသူဆီသို့ ဆွဲယူလိုက်သည်၊ အလိုက်သိသောလှလှက ကုတင်ပေါ်သို့ လှမ်းတက်ကာကျနော်င်ပေါင်ပေါ်သို့ ခွရက်သားနူင့် ထိုင်ချလိုက်သည်၊ ကျနော်က သူ၏ထောင်မတ်နေသောလိင်တန်ကြီးကို လှလှ ၏အဖုတ် ကွဲကြောင်းလေးနူင့် တည့်အောင် ထိန်းပေးလိုက်သည်။ လှလှ၏ ဖြေးဖြေးခြင်းထိုင်ချမှုကြောင့် ကျနော်၏ လိင်တန်ကြီး မှာလှလှ စောက်ခေါင်းထဲ သို့ တအိအိနူင့် ဝင်သွားလေတော့သည်။ “စိ.စိ..ရွတ်……အား..အမေ့..ဖေဖေ့ဟာကြီးကလည်း ကြပ်လိုက်တာ အူး လှရင်ထဲ ပြည့်သွားသလိုပဲ….” ချွေးမချော လှလှ၏ဖင်လုံးကြီးများက သူ့ပေါင်ပေါ် အိကနဲ ကျလာပြီး သူ့လိင်တန်ကြီးက အဖုတ်ထဲ စိကနဲ ဝင်သွားသည့် အရသာကို ခံစားရင်း ကျနော်ခမျာအင်း နောက်မှ ဖြစ်ခြင်ရာဖြစ် ငါတော့ ဒီလောက်ကောင်းတဲ့ အခွင့်အရေးမျိုး ရဖို့ရာမလွယ်ဘူး အသေကြေဆွဲတော့မယ်ဟု ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်မိလေသည်။ လှလှ အဖုတ်ထဲ သူ၏လိင်တန်ကြီးခန အသားကျအောင်စိမ်ထားဆဲမှာကျနော်က လှလှ၏ တထပ်ထဲ ဝတ်ထားသော တီရှပ်လေးကို သူမခေါင်းပေါ်မှ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်၊ လှလှ ချစ်စရာနိူ့ ပုံ့ပုံ့ လေးနူစ်ခုမှာ ကျနော်၏ မျက်နှာရှေ့တည့်တည့် မှာ အနေတော်ရောက်နေပြီးမို့ ကျနော်က သူ့မျက်နှာ ဖြင့်ပွတ်သပ် နမ်းရူတ် လိုက်ပြိးမျ နိူ့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်လိုက်သည်။ လှလှမှာ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီးခါးလေးကော့ကာ ခံနေရှာ၏၊

နောက်တော့ ကျနော်က လှလှ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီးမပေးလိုက်ရာ လှလှတယောက် ဆောင့် ကြောင့်ထိုင်ပုံစံမျိုးဖြစ်သွားပြီးကျနော် လိင်တန်ကြီးမှ လှလှ အဖုတ်မှာ ဖြေးဖြေးခြင်း ဆွဲမထုတ်လိုက် သလိုဖြစ်သွားပြီး အဆုံးရောက်ခါနီးတွင် ကျနော်က ဆွဲချလိုက်ရာ လိင်တန်ကြီးကို အားကုန်ဆောင့်သလို ဖြစ်သွားလေသည်။ “အား..ရှီး ကိုရီး..” ထိုကဲ့သို့ ထိုင်ထအချက်၁ဝ-၁၅ ခါလောက်လုပ်ပီးချိန် လှလှ မှာ ဒူးညှောင်းတဲ့ ပုံပေါက်လာသဖြင့် ကျနော်က လှလှကို ဖက်လျှက်မတ်တပ်ထကါ လှလှကိုကုတင်စောင်းပေါ် ပက်လက်တင် ၊လှလှ ပေါင်ကြီးနူစ်လုံးကို သူ့ပုခုံးပေါ်တင်၊ ကုတင်စောင်းမှာ မတ်တပ်ရပ်လျှက်ဖြင့် သူ့လိင်တန်ကြီးနူင့် ကော်ကော် ဆောင့်ကြုံးလေတော့သည်။ ကျနော် လိင်တန်ကြီး မှာ မာကြောတောင့်တင်း လွန်းလှသဖြင့် လှလှ အဖို့ သူမအဖုတ်ထဲ မှာ တင်းကြပ် ပြည့်နှစ်နေ သည့်အပြင်၊ ကျနော် ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း ရှည်လျှား လှသောလိင်တန် ထိပ်ကြီးက သူမ အတွင်းတနေရာကို သွားသွား ထိ သဖြင့် နည်းနည်း အောင့်အောင့် သွားသည်၊ သို့သော်လည်း သူမ စောက်ခေါင်း အတွင်းနံရံများကို ပွတ်သပ်ဆွဲ နေသည်မှာ ကောင်းလှသဖြင့် အောင့်အီးခံပြီး ဆောင့်ချ နေမိသည်။ “အို့..အိ..စွတ်.. ရွတ်..အီးအိုးအွန့်” အသံမတိုးမကျယ်လေးဖြင့် ငြီးညူရင်း လှလှတယောက် တချီ ပြီးသွားရရှာလေသည်၊ ကျနော် က လည်းသိပါသည်၊ လှလှတယောက်အား နောက်ဆုံးတချက်ဆောင့်ချ လိုက်ပြီး သူ့ ဆီးခုံနူင့်လှလှ အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်း ကိုပြားနေအောင် ဖိကပ်ထားပြီး ငြိမ်နေလိုက်ပါသည်။ ကျနော် မျှော်လင့်ထားသည့် အတိုင်း လှလှ၏ စောက်ခေါင်း နံရံ တို့မှ လှုပ်စိ လှုပ်စိ နူင့် သူ့လိင်တန်ကြီး ကိုညှစ်ညှစ် ပေးနေ တာခံစားပြီး မှိန်း နေလိုက်၏၊

ခနနေ တော့ လှလှ တယောက် ကျနော် လည်ဂုတ် ကို တွယ်ထားရာမှ လွှတ်လိုက်ပြီး သူမ ကိုယ်ခန္ဓာ လေးကို လျှော့ချလိုက်လေသည်။ ကျနော်က သူ့လိင်ချောင်းတချောင်းလုံး လှလှ စောက်ခေါင်းထဲ စိမ်ထား ရာက မကျွတ်စေပဲ ကုတင် ပေါ် အသာတက် လိုက်ပြီး လှလှကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ သွင်းကာ လှဲချလိုက်သည်၊ သူနှင့် လှလှတို့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် လေးဖက်ထားကာနားနေလိုက်ကြ၏။ လှလှက သူမပေါင် ကို ကျနော် ပေါင်ပေါ်တင် ခွထားပြီး နားနေစဉ် ကျနော်က လှလှ၏ ကျောပြင် လေးကိုပွတ်သပ်ပေးနေမိသည်၊ ကျနော် ၏လက်ချောင်း ထိပ်ကလေးဖြင့် လှလှ ကျောလည် တည့်တည့် မှ အချိုင့် မြောင်းလေး ကို စမ်းပြီး အထက်အောက် စုံဆန် ပွတ်သပ်ကစားနေ လိုက်သည်၊ လှလှက နားနေရာမှ သူမ အဖုတ်ထဲ မှာ ပြည့်ကျပ် မာတင်းနေသေးသောကျနော်၏ လိင်တန်ကြီး ကို အားမလိုအားမရ သူမဖင်လေး ကော့ကာ ဖိကပ်လိုက်သည်။ ကျနော် က လှလှခါးလေး ကိုဆက်ပွတ်ပေးရင်းက သူမ တင်ပါးဆုံ ကြီးများကို ပါပွတ်သပ်ဆုပ်ညှစ်ပေးရင်း လက်ချောင်းထိတ် လေးများဖြင့် ဖင်ကြား ထဲကို ထိတို့ ဆော့ကစားပေးနေ ပေတော့သည်။ “ကိုရီး ဟာကြီး က မာနေတုန်းပဲ နော် မပြီးသေးဘူးလား…..” “ဟင့်အင်း..မပြီးသေးဘူး..လှ..ရဲ့လှလေး မောနေမှာ စိုးလို့ ..နားပေးထားတာ…..” “ဟင့်..တခါထဲ ..အိပ်ယာထဲက တောင်လာနိူးပြီးတော့ .. အခုမှ ဟင်း.” ညုတုတု လေးပြောလာသည့် လှလှ၏။နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ကျနော်က ငုံစုတ် လိုက်သည်။ ကျနော်၏ လက်ချောင်းထိတ် ကလေးက လှလှ၏် ခရေ ပွင့်လေးကို ပွတ်သပ်ကစား လိုက်တော့လှလှ ခမျာ တွန့်ကနဲဖြစ်သွား ပြီး သူမဖင်ကြီးတွေရမ်းလာ၏။

ကျနော်က နောက်တချီ အဆင်သင့် ဖြစ်ပြီ ဆိုတာ သိလိုက်တော့ လှလှကို နူတ်ခမ်း စုတ်နမ်းနေရာမ.. “လှ.ကိုရီးကို လေးဘက်ကုန်းပေးပါလား..” လှလှက ချစ်စဖွယ်မျက်စောင်းလေး တချက်ထိုးလိုက်ပြီး လေးဘက်ကုန်းပေးလိုက်၏ ကျနော်ကလည်း သူကုန်းထလိုက် ၍ကျွတ်သွားသော လိင်တန်ကြီးကို ၊ လေးဘက်ထောက်ထား၍ လှလှဖင်လုံးကြီး၂ခုအောက်၊ ပေါင်လုံးကြီး၂ခုကြားမှာ ပြူးဖေါင်းနေသည့် အဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖိသွင်း လိုက်လေတော့သည်။ လှလှ၏ ဖင်လုံးကြီးများမှာ အနောက်က ကျူံး ဆောင့်လိုက်တိုင်း အိကနဲအိကနဲ တုန်တုန်သွားသည့် အပြင် စောက်ခေါင်း လေးမှာလည်း စေးကျပ်လှသည့် အတွက်ကျနော် အဖို့ လောကစည်းဇိမ်တွေ ကနေရပေမဲ့ ကျနော် ကအကြံတခုရှိနေသည်။အကြံသမား ကျနော်က လှလှကို ဇိမ်ဆွဲ ဆောင့်ရင်းက သူဆောင်ထားသော ပစ္စည်း ၂ခု ကို မွေ့ယာအောက်မှ ယူထုတ်လိုက်လေသည်၊ တခုက သွားတိုက်ဆေးလို ညှစ်ထုတ်ရသည့်ဂျယ်တမျိုးနူင့် နောက်တခုက ကွန်ဒန် ဖြစ်လေသည်။ လှလှကတော့ မမြင်ရှာပါ အရှိန်တက်လာသည်နူင့်အမျှ ဖင်ကြီးကို ရမ်းကာရမ်းကာနူင့် ကော့ကော့ပေးရှာသည်၊ ကျနော် ညှစ်ထည့်လိုက်သည့် ဂျယ်တွေ သူမဖင်ပေါက်ကို အေးကနဲဝင်လာတော့ တွန့်သွား၏၊ “ဟွန့်…ဘာတွေလဲ ကိုရီး ” “လိုးရှင်းပါ လှရဲ့ လှကောင်းဖို့ပါ.. ကြည့်နေ ကိုရီးလုပ်ပေးမယ်” ပါးစပ်က ပြောရင်း၊ လိင်တန်ကြီးကလည်း မနှေးမမြန် ဆောင့်လို့ ဂျယ်တွေညှစ်ထည့်လိုက်သော လှလှ၏ခရေပွင့် လေးထဲ ကျနော်ကလက်မလေးနဲ့ ဖြေးဖြေးခြင်းတွန်းနေရာမှ လက်ခလယ်ကို အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလာသည်။ လှလှ ခမျာ ဂျယ်များကြောင့် ချောမွတ်နေသဖြင့် သူမဖင်ပေါက်ထဲ ကျနော်၏ လက်ခလယ်နူင် လက်ညိုး နူစ်ချောင်းပြူး ဝင်သည် အထိ ဘယ်လိုမှ ပင်မနေလိုက်ခြေ၊ကျနော် လက်သကြွယ်ကို ပါမသိမသာ ထိုးလာရာတွင်တော့ နည်းနည်း ကျပ်သည်ကို သတိထားမိသည်၊ ဒါပေမဲ့ အဖုတ်ထဲက အရသာကလည်း အရှိန်ရနေတာကတကြောင်း။ ဖင်ဝ က အာရုံကြောများကလည်း အရသာတမျိုးပေးလေတော့ ဘာမှ မကန့်ကွက်ပဲ ငြိမ်နေလေသည်၊ လက်သုံးချောင်းဝင်ပြီး ချိန်မှာတော့ကျနော် လိင်တန်ကြီးကို လှလှ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက် ရာ လှလှခမျာ ဟာကနဲ့ဖြစ်သွား၏၊ ကျနော်င်က သူ့ ကွန်ဒန် ထုတ်ကို ကမန်းကတန်းဖေါက်ပြီး သူလိင်တန်ကြီး ပေါ်မှာလိမ့်ပြီးစွတ်လိုက်၏။

နောက်တော့ သူအသွင်းအထုတ် လက်ချောင်းများဖြင့် လုပ်ပေးနေသော လှလှဖင်ပေါက်ကို တေ့ကာ ခေါင်းဝင်ရုံလေး ဖိသွင်းလိုက်၏၊ ဂျယ်များကြောင့်ရော၊ သူ့လက်ချောင်းများကြောင့်ပါ အရှိန်ရနေပြီဖြစ်၍ တအားကြီး မတင်းကျပ်သော်လည်း လှလှ တယောက် တခါမှ ဖင်အချ မခံဖူးတဖြင့် ရင်တုန်သွားရ၏။ “အင့် အဖေ့..ဘယ်ကိုလုပ်တာလဲ..လှ..ကြောက်တယ် ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း…..” “အင်းပါ လှရယ် အဖေ အရမ်းမလုပ်ပါဘူး ထိပ်လေးလောက်ပါ.. ဖြေးဖြေးလေး လုပ်မှာပါ.. နာရင်ပြော ချက်ခြင်းထုတ်လိုက်မယ်..” ထိပ်ကလေးဟုသာ ပြောသော်လည်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နူင့် သူလိင်တန်ကြီး တဝက်လောက်က ကောင်းကောင်းစီးစီး ဝင်ထွက်သွားနေတော့ လှလှ ခမျာလည်း အရသာတမျိုးခံ၍ ကောင်းနေပြီ ဖြစ်လေရာ ခေါင်းအုံးအစွန်း လေးကို ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ခဲပြီး မျက်စေ့လေးမှေးကာ ခံနေရှာသည်။ အရှိန်ရလာသော ကျနော်၏ဆောင့်ချက်များက မြန်လာပြီးသူမ အဖုတ်ကို ကျနော်၏ဥတွဲကြီး ဖုတ်ကနဲဖုတ်ကနဲ လာရိုက်ကာ သူမဖင် လုံးကြီးများကို ကျနော်၏ပေါင်ခြံများဖြင့် တဖတ်ဖတ် ရိုက်သံ ကြားရမှ၊ ကျနော် လိင်ချောင်းကြီး တချောင်းလုံး အဆုံးထိ သူမ၏ ဖင်တွင်း ဝင်ထွက်နေမှန်း သတိထားမိတော့၏။ အဲဒီအချိန်မှာတော့ နူစ်ယောက်စလုံး စကားမပြောနိူင်ကြတော့ပေ။ “အီး အင့် အီး အင့်…ဖုတ်….ဖတ် ဖုတ် ဖတ်……” နောက်ဆုံးပြီးကာနီး မထိန်းနိူင်တော့သော ကျနော် သုတ်လည်း အထွက် အပြင်းထန်ဆုံးဆောင့်ချလိုက်ရာ ဖန်းကနဲ လှလှဖင်ကြီးများ ကိုသူ့ပေါင်ခြံနူင့်ရိုက်မိပြီး လှလှကုတင်ပေါ်မှောက်ရက် ကျသွားသလိုသူလည်းအပေါ်မှ ထပ်လျှက်ကျသွားရပါတော့ည်။ “အား အမလေး…နာတယ် အဖေရဲ ကျမဖင်များ ကွဲသွားပလားမသိဘူး လှလှငြီးညူသံလေး အောက်က ထွက်လာပေမဲ့ မောသွားသဖြင့် ဖုတ်လှိုက်ဖုတ်လှိုက်ဖြစ်နေရှာသော ကျနော်ကတော့ အဖြေ မပေးနိူင်တော့ပဲ ၊ ဇိမ်ခံဆွဲကာ ဝက်မိန်းမိန်းနေပါတော့သည်။

Leave a Comment Cancel Reply