သိပ်ကိုကောင်းတဲ့ ညှစ်ထုတ်အား

အောင်စိုး ကို သေချာ စိုက်ကြည့်ပြန်သည်။ ချိုမြတဲ့ အပြုံးတွေနဲ့ ဖန်ခွက်ထဲကို ထပ်ထည့်ပေးရင်း တကယ် မသိသေးတာပေါ့ ဟုတ်လား ` ဟုတ်ပါတယ်ဆို ။ ဟိုး ကျောင်းသား ဘဝတုန်းက ပန်းခြံလေး တွေသွားတာ လောက်ပဲ ရှိတာလေ။ ဗိုလ်သင်တန်း သွားတော့ သူတို့လဲ ပြောင်းတာ။ တတိယနှစ် ခွင့်ပြန်တုန်းကတော့ တွေ့လိုက်ရတာပဲရှိတယ်။ စာကတော့ အမြဲ ရေးပါတယ် ဘီယာကို မော့ချလိုက်ပြီးချိန်မှာ မမတင် က ငါးခြောက် ကလေးကို ပါးစပ်မှာ အဆင်သင့် ကမ်းပေးထားရင်း ငါ့မောင်လေးက အရာရှိဆိုတော့ မမတင်က အထင်တွေကြီးနေတာ ဟင်း ဟင်း မမတင်ကလဲ ကျွန်တော်က ကျောင်းဆင်းပြီး တပ်ကိုရောက်တာနဲ့ ရှေ့တန်းပဲ လိုက်နေရတာ အခုမှ တပ်ရင်း ပြန်ဝင်ရတာကို မမတင် အောင်စိုး ဘေး ကို အသားချင်းု ကပ်လာပြီး လက်တဘက်ကလဲ ပေါင်ကို အုပ် ကိုင်တာ အောင်စိုး သိလိုက်တယ်။လက်ချောင်းကလေးတွေနဲ့ အသာညစ်တော့ အောင်စိုး တင်းကနဲ ဖြစ်သွားပြီး မမတင် လက်ကို ကိုင်ဖို့ လုပ်ပြီးမှ မကောင်းပါဘူး လဝက မွုးရဲ့ ညီမ ကိုခင်မောင်က သူ့ကိုခင်လို့ ခေါ်ခေါ်ပြီး ဘီယာတိုက်နေတာ။ ရီဝေလေး ဖြစ်နေပေမယ့်လဲ မမတင် ဆိုတာက ကိုယ့်ထက်လဲ ဆယ်နှစ်လောက် ကြီးတယ် ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ပဲ စိတ်ကို ငြိမ်အောင် ဘီယာ ပုလင်းကို လှမ်းဆွဲပြီး ခွက်ထဲ ထပ်ဖြည့်နေတုန်း မထင်မှတ်ပဲ အောင်စိုး ဘောင်းဘီ ခွကြားကို မမတင် လက်က လာပြီး ကိုင်တော့တာပဲ။ ဒုက္ခတော့ ဖြစ်ပြီ။ ဘောင်းဘီအောက်က လီးက တင်းပြီး ကြွနေပြီ။ ဘီယာကို အသာ စုပ်ပြီး ငုံနေတုန်းမှာပဲ မမတင် လက်က ဘောင်းဘီ ဇစ်ကို ဖွင့်ပြီး တိုးဝင်လာတယ်။ ကိုယ်လုံးချင်းလဲ ပူးပြီး အောင်စိုး ပုခုံးကိုလဲ မှီတယ်။ အောင်စိုး အသက်ရွုတွေ မြန်ကုန်ပြီ။ ဘီယာ တောင် ဘယ်လို သောက်လိုက်လဲ မသိဘူး။ နောက်တစ်ပုလင်း ဖွင့်ဖို့ လုပ်နေတုန်း မမတင် က အောက်က ကိုင်နေတာက နေ ဘောင်းဘီ ချိတ်ကို ဖြုတ်ပြီး အောင်စိုး အတွင်းခံကို ဖယ်တော့ လီးက မတ်နေအောင် ထောင်ပြီး ဖြစ်နေတာကို မမတင်က ဂွင်း ထုပေးနေတယ်။

အောင်စိုး ပုလင်း ဖွင့်ပြီး ဒီအတိုင်း မော့ သောက်ချိန်မှာပဲ လီး မှာ နွေးတေးတေး အရသာ ကို ရတော့ မမတင် အောင်စိုး လီးကို ငုံ့ပြီး စစုပ်ပေးနေပြီ။ မမတင် မမတင် ကောင်း ကောင်းလိုက်တာဗျာ အောင်စိုး ကမန်းကတမ်း မမတင် ငုံ့နေတဲ့ ကိုယ်လုံးကို ပွတ်ကိုင်ရင်း လက်တွေက မမတင် နို့တွေကို ကိုင်ညစ်မိတယ်။ အား ကျွတ် ကျွတ် အရမ်းပဲကွယ် ဖြည်းဖြည်း ကိုင်ပါ မောင် ရယ် မမတင် ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး မရတော့ဘူးဗျာ အရမ်း တောင်နေပြီ မောင်က ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ လိုး လိုး ချင်တယ် ဟင်း မမ ကို ဘာမှလဲ မဘာတော့ဘူးလားလို့ လူဆိုး မောင်မောင်လေးရဲ့ အောင်စိုး မမတင် ထမိန်ကို ချွတ်ဖို့ လုပ်တော့ ဟိုး ဟိုးထား ဗိုလ်ကြီး တံခါးသွားပိတ်ပါရစေအုံး ဟင်း ဟင်း လူပျိုလက် ဝက်မြီး လေး လုပ်ချင်တာပဲ သိတယ် ဟင့် မမတင် တံခါးမကြီးကို ပိတ်လိုက်ပြီး အောင်စိုးဆီကို ရောက်လာတော့ ကဲ သောက်တာ တော်တော့လေ ထ ထ မမ အခန်းမှာပဲ အိပ်တော့ ` ညုတုတု လေသံကလေးနဲ့ ပြောပြီး မမတင်က ရှေ့ကနေ အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားတယ်။ အောင်စိုး ဘောင်းဘီ ပြန်ပြင်ဝတ်ပြီး ပုလင်းကို ဆက်တိုက် မော့ချလိုက်ပြီး မမတင် အခန်းရှိရာကို လိုက်တက်သွားတယ်။ အခန်းတံခါးကတော့ စေ့လျက် ဖြစ်နေတာနဲ့ အောင်စိုး တွန်းဝင်လိုက်တော့ မြင်နေရတာက အောင်စိုးကို ရင်ခုန်ပြီ။

မမတင် မမတင်ရယ်လေ ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတာက ဘယာစီယာ နဲ့ အောက်ခံ ပင်တီ လေးနဲ့။ ကုတင်ဘေး မမတင်ရှေ့ကို ရောက်တော့ မမတင်က မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အောင်စိုးကို ဖက်တယ်။ ပူးလာတဲ့ မမတင် ကိုယ်လုံးကို ဖက်ပြီးတော့ အောင်စိုး လက်တွေက အကြိမ်ကြိမ် ခိုးခိုး ကြည့်ရတဲ့ မမတင် ဂျောကောင်းလွန်းတဲ့ ဂစ်တာအိုး ဖင်လုံး ပြည့်ပြည့် တင်းတင်း ကြီးတွေကို ပွတ်နေမိတယ်။ အင် ဟင် မောင် မမတင် ညည်းသံလေးနဲ့ လက်တွေက အောင်စိုး ဘောင်းဘီ ကို ချွတ်တယ်။ မနေနိုင်တော့တာနဲ့ အောင်စိုး အမြန်ချွတ် လိုက်တော့မှ မမတင် က လီး ကို ကိုင်ပြီး မောင် ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက် အောင်စိုး ကုတင်ပေါ် တက်တာနဲ့ မမတင် အောက်ခံတွေ အကုန်ချွတ်ပြီး အောင်စိုး ပေါ် တက်ခွတယ်။ လီးကို လက်က ကိုင်ပြီး စောက်ပတ် နဲ့ ပွတ်ပွတ် ဆွဲနေရင်းကနေ ထိုင်ချလိုက်တော့ နွေး ကနဲဆို အောင်စိုး လီး ကြီး မမတင် စောက်ပတ်ထဲ ဝင်သွားတာကို သိလိုက်ပြီ။ မမတင် အောင်စိုး အပေါ်ကိုထပ် အိပ်ပြီး စောက်ပတ်နဲ့ အဆက်မပြတ် လိုးတယ်။ ပါးစပ်ကနေလဲ အောကားထဲကလို အဆက်မပြတ် ညည်းတွား နေတယ်။ မောင် မောင် မ ဟို မ မ အဖုတ် ကျပ်လား စားလို့ ကောင်းလား မောင် မောင် ပြော ပြောလေ မ စောက်ကြော တင်းတယ်မလား ဟင် ဟင့် ဟင့် မောင် မ မသိ မသိဘူးလေ ကောင်း ကောင်းတယ် အိုး မောင် မောင် ရယ် ကြီးလိုက်တာကွယ် စောက်ခေါင်းထဲ ပြည့်ကြပ်နေတာပဲကွယ် ` မမတင် ဖင်လုံးကြီးတွေ က အဆက်မပြတ် ကြွကြွပြီး လိုးပေးနေတော့ အောင်စိုး ဖီးတွေ တက်လာပြီး အောက်ကနေ ကော့လိုးရင်းကနေ လရည်တွေ ထွက်ကုန်တော့တာပဲ။

မောင် ပန်းလို့ ကုန်ပြီမလားလို့ ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ် စောက်ပတ် ဟိုး အထဲထိ ရောက်တယ် ခဏ နား လိုက်နော် မမတင် အပေါ်ကနေ ဆင်းပြီး လီး ကို သူတ်ပေးတယ် ကြည့်ပါအုံး တချီ စားပြီးလဲ ခေါင်းထောင်နေတုန်း ဟင်း ဟင်းမမတင် သူ့ စောက်ဖုတ် ကိုလဲ သုတ်ပြီးတော့ ထမင်းစားခန်းကနေ ပုလင်း တွေ အမြည်းတွေ သယ်နေတာ ကြည့်နေရင်း ခြေလှမ်းလိုက်တိုင်း လမ်းလျှောက်တိုင်း ခါး ကလေးကနေ လုံးကနဲ လုံးကနဲ ဖြစ်နေတဲ့ မမတင် ဖင်လုံးကြီးတွေ လွုပ်တာကိုလဲ ကြည့် သူ့ဖက် လှည့်ချိန် အရင် စိတ်ကနေ မှန်းရတဲ့ မမတင် နို့တွေ ရယ် စောက်ဖုတ် အမွေး ထူထူ မဲမဲ စမူစာရယ် ကြည့်ရင်း လီး ကပြန်တောင်ပြန်ပြီ။ မောင်——မနေတတ်တော့ဘူးကွာ အရမ်း မကြည့်နဲ့ကွာ မမ ရှက်တယ် မမတင် တကယ် ရှက်တဲ့ပုံပါပဲ အောင်စိုး ကြည့်တာကလဲ နေရာလွတ် မကျန်အောင်ကို သေချာ အသေးစိတ် ကြည့်မိတာကိုး။ မမတင် အနားရောက်တော့ ဆွဲဖက်လိုက်တာ ကုတင်ပေါ်ကို လက်ထောက်ရက်သားလေး ဖြစ်နေတုန်းမှာပဲ အောင်စိုး မတ်တပ်ထလိုက်ပြီး ကုန်းကုန်းလေး ဖြစ်နေတဲ့ မမတင် ကို နောက်ကနေ ခါးကနေ ကိုင်ပြီးတောင်နေတဲ့ လီးနဲ့ ကော် ကော် လိုးတော့ အို —— ကျွတ် မောင် ကလဲကွာ နေအုံးလေ လုပ်ချင်ရင်လဲ မမ လုပ်ပေးမယ် အင်း အင် ရ ရနေပြီ ကဲ ထည့်တော့ မမတင် ရှေ့လေးကို ခါးလေး ကုန်းချပေးတော့ ဖင်လုံးကြီးက ထောင်ပြီး စောက်ပတ်ကြီးက ဖေါင်းနေတဲ့ နခမ်းကြီးတွေ နောက်ကို ပြူးထွက် လာတယ်။ ဒီတော့မှပဲ လီး ကို ကိုင်ပြီး စောက်ပတ် အမြောင်းကွဲကြီးထဲ အရှိန်နဲ့ လိုးသွင်းလိုက်တော့မှ အား —— မောင် —– မောင်ရေ —— ရက်စက်လိုက်တာကွာ —- ဟင့် ဟင့် ——စောက်ဖုတ်လေးတော့ ကွဲထွက်ကုန်ပါပြီ —- အ မောင် မောင် မမတင် တအား အော်နေပေမယ့် အောင်စိုး စိတ်က ဘာမှ မသိတော့ဘူး ခါး သေးသေးလေးကနေ ကိုင်ပြီး မမတင်ကို နောက်ကနေ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆောင့်ဆောင့် လိုးရတာ အချက်တိုင်း အချက်တိုင်း ကို အရသာ ရှိတာ။

နောက်ကနေ့ မမတင် ကုန်းနေတဲ့ ကျောပြင်ကလေးရယ် တခါ ဖင်ပေါက်ကလေး ကပါ အကြော ဆွဲဆွဲသွားတာရယ်နဲ့ မမတင် ပေါင်ရင်း ဖင်သားတွေကလဲ ဖေါင်းကနဲ ဖေါင်းကနဲ အသံတွေရော မမတင် အော်တဲ့ အသံတွေရော ဆူညံနေတာပဲ။ လီး မှာ မမတင် စောက်ပတ်က ထွက်လာတဲ့ စောက်ရေပေလို့ ပြောင်လက်နေတာကလဲ စိတ်ပိုကြွတယ်။ မောင် —- မောင် — လိုး — အ အ— အ —– အရမ်း အရမ်းလိုးကွာ —-` လိုးပေး —— လိုးပေး — အ အ – မမ ကို အရမ်းလိုး အား အ မောင် မောင် ရေ —– အီး —- အ အ အ တချက် တချက်လောက် — အ အ ဟင့် —- မောင် — အီးး မောင် — မောင် ရယ် တော်ပြီ တော် တော်ပြီကွာ —— မမတင် ကုန်းနေတာကနေ ကုတင်ပေါ်ကို လုံးလုံး ပစ်ကျပြီး ဖလက်ပြ သွားတယ်။ လီးကနေ စောက်ပတ် ကျွတ်သွားတော့ ဖလွတ် ဆိုပြီး မမတင် စောက်ရေဖြူချွဲလေးက လီးထိပ်မှာ တန်းလန်းလေး။ အောင်စိုး နောက်ကနေ လိုက်မလိုးတော့ပါဘူး ဖီးယူနေတဲ့ မမတင် ကိုပဲ ကြည့်နေမိတယ်။ မမတင် ကတော့ ငြိမ်နေတာပဲ။ ဖင်လေးကို နည်းနည်း လွုပ်ပြီးတော့ ပေါင်ကနေ စောက်ပတ်ရေ ကပ်ပြီး စီးကျလာတာ အောင်စိုး တွေ့နေရတယ်။ မောင် —– မောင်ကလဲကွာ နောက်မှ သောက် လေ ဘာလုပ်နေတာလဲ မ ကို ခုတင်ပေါ်တင်ပေးအုံးကွာ ထလို့ မရတော့ဘူး ဒူးတွေ အရမ်း တုန်နေပြီ ဟင့် လုပ်ပေးအုံး ။ မမတင် ကို ကတင်ပေါ်ပွေ့တင်ပေးပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပွေ့ဖက်ထားတော့ မမတင် မှေးပြီး ငြိမ်နေတယ်။ မမတင်ကို ထားလိုက်ပြီး မီးဖိုခန်းက ဘီယာ တစ်ဖါ ထပ်မလာပြီး အေးဆေး သောက်မိတယ်။

နဲနဲ ကြာတော့မှ မမတင် ကုတင်ပေါ်ကနေ ထပြီး ပုလင်းကို ကိုင်ပြီး ကုတင်ပေါ်က အောင်စိုး ဘေးမှာ ထိုင်တော့ အောင်စိုး ပါးစပ်ကနေ လွတ်ကနဲ မမ စောက်ပတ် ကို မောင် ယက်ပေးမယ်လေ အို ကြည့်စမ်း မမက မောင့်ကို အတွေ့အကြုံ မရှိတဲ့ လူရိုးလေး အောင်းမေ့နေတာ မရှိပါဘူး ဒါပေမယ့် အောကားတော့ ကြည့်ဘူးပါတယ် မလုပ်ဘူးပေမယ့် သိပါတယ် အိုး အိုး စိတ်ဆိုးတာလား လို့ ကဲ ကဲ သောက်ပါအုံး မမ ကို တကယ် လုပ်ပေးမလို့လား မောင့် စော်လေးကို လုပ်ပေးဘူးတာလား မဟုတ်ပါဘူးဆို ဘယ်သူမှလဲ မလုပ်ပေးဖူးဘူး စောက်ပတ် ဆိုတာလဲ အခုမှ အပြင်မှာ မြင်ဘူးတာ အင်း အင်းပါ ကဲ သောက် နော် အကိုကြီး ကို လက်ဆောင်လာပေးထားတာ သုံးဖာတောင် ရှိတယ် ` မမတင် ခုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အောင်စိုး ပေါင်ကြားမှာ ဝင်ထိုင်ပြီးမှ လီး ကို ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပေးရင်း မောင်ရယ် တကယ့် ဟာကြီးပဲကွယ် ခုန လိုးတာများ မမတော့ ကော့နေအောင် ခံရတာပဲ။ မောင့်ကို ရမယ့် မိန်းမတော့ ကံကောင်းတာပဲ မ က ရော ကြိုက်လားဟင် အရင်တုန်းကနဲ့ မတူဘူးလား ကြည့် ဒါမေးစရာလားလို့ လိုးပြီးတော့ မသိဘူးလား ဒီလောက် ကြပ်နေတာကို အင်း ဘာဖြစ်လဲ မောင့် လီးက ပိုခံလို့ ကောင်းတာလား မောင်ကလဲကွယ် ခက်တာပဲ မ ဘယ်လိုပြောရမလဲ အရသာချင်း မတူဘူးလို့ ပြောတာ အရင်တုန်းက လီးလဲ ကောင်းတယ်ပေါ့ ဟင်း ဟင်း ကြည့် ပြောပုံကလေးက ကလေးလိုပဲ ဟင်း ဟင်း မောင်ရယ် မောင့်ကို ချစ်လို့ ပြောပြမယ် သိလား မမတင် ခုတင်ပေါ် တက်ထိုင်ပြီး အောင်စိုး ခါးကို ဖက်ထားရင်း မမ ဆုံးသွားတဲ့ ယောက်ျား မတိုင်မီ ဟိုး ငယ်ငယ် ကိုးတန်း တုန်းက ခိုးရာ လိုက်ဖူး သေးတယ်။

အင် ဒါ ဆို မမ က အင်းပါဆို သူကလဲ အဲတုန်းက မကြာပါဘူး ခိုးရာလိုက်ပြေးတော့ နှစ်ဘက်လုံးက သဘောမတူကြဘူးလေ ရက် နှစ်ဆယ် လောက်ပဲ ပေါင်းလိုက်ရတယ် လေ ဒါဆို အဲတုန်းကလဲ ကောင်းတယ်လား ကြည့် ပြောပြန်ပြီ သိပ်သိချင်တယ်ပေါ့ အပျို ဆိုတော့ စ လုပ်ကြတာ ကောင်းတာပေါ့ကွယ် အဲဒီလိုပဲ ပြောရမှာပေါ့။ နောက်မှ အိမ်ထောင်ကျတော့မှ အဲတုန်းက လိုးကြတာ တကယ် မဟုတ်ဘူး ဆိုတာ သိတာ။ ခိုးကြောင် ခိုးဝှက်နဲ့ လုပ်ကြရတာလေ။ အရင် အပျိုဖြစ်စ လက်နဲ့ လုပ်နေတာကနေ လီး နဲ့ လိုးတယ်ဆိုတော့ ကောင်းတယ်ပေါ့။ သေသေချာချာ အိမ်ထောင်ကျလို့ လုပ်ကြတော့ အရသာက မတူတော့ဘူးလေ။ အရွယ်ကလဲ နှစ်ဆယ်ကျော်ကျော် လင်မယားတွေ ဆိုတော့ ကိုယ့်အိမ်နဲ့ကိုယ် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆိုတော့ စိတ်ကြိုက် လုပ်လို့ ရတာပေါ့။ အဲဒီတော့မှ မိန်းမတွေ ပြီးတဲ့ အရသာကို စပြီး ခံစားဘူးတာ။ ဒါတောင်မှ အိမ်ထောင်ကျပြီး သုံးလလောက်ကြာမှ မမ အဲဒီလို ပြီးဘူးတာ။ သိပြီလား ဒါဆို မမ ကို အခု မောင် လိုးတော့ကော ဘယ်လိုနေလဲ။ ပြီးလား မပြီးဘူးလား အောင်မလေး ဟင်း ပြောချင်ဘူး ပြောချင်ဘူး ဟင်း ဟင်း ဘာလဲလို့ ပြောလေ မကောင်းဘူးလား ဟင်း သူ့ ဟာ စကိုင်မိထဲက သိပါတယ်နော် ဒါကြီးနဲ့ဆို ငါတော့ နာတော့မယ်လို့ လူပျိုလေးသာဆိုတယ် ဂွင်းဘယ်လောက်ထုထားလဲ မသိဘူး လီး က လက်မောင်းလောက်ကြီး` အဲတာကိုင်ပြီးမှ မမ ဖီးတက်တာလား အဲလိုပေါ့ မောင် အစကတည်းက မမ နောက်ကနေ ခိုးခိုး ကြည့်တာသိသားပဲ ပြီးတော့လဲ အကိုကြီး ရှေ့လဲ မရှောင်ဘူး မျက်လုံးကြီး ကျွတ်ကျမလားပဲ။

မမ အမြည်းလာချတိုင်း နို့တွေလဲ ခိုးကြည့်တယ်မလား ဒီကလေးလေးတော့ မူမမှန်ဘူးဆိုတာ သိသားပဲ ဟင်း ဟင်း မိန်းမ ဆိုတာ ကိုယ့်ကို ဘာကြည့်လဲ သိတယ်နော် ဟုတ်လား ဟင် မောင် ပြော ပြော အာ မ ကလဲဗျာ ဒါဆို မက အရင်ထဲက မောင့်ကို ကြိတ်ပြီး ဖီးတက်နေတာပေါ့ဟင်း ဟင်း — ထားပါတော့လေ ဒီညတော့ မလဲ ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲ မသိဘူးကွယ် စိတ်တွေလဲ မထိန်းလိုက်နိုင်တော့ဘူး ပထမတော့ မောင့်ကို မမ က ပုံမှန်လောက်ပဲ ထင်ထားတာ မောင်က စူပါကြီးဖြစ်နေတော့ ရင်ပိုခုန်မိတာပေါ့လို့အဲတာနဲ့ ကိုင်ရင်း အရမ်းခံချင်လာတာလားဟင် အင်းပါဆို— သူက စမလား အောင်းမေ့တယ် ဘာမှလဲ မလုပ်တတ်တော့ မကပဲ တက်လိုးပေးရတာပါရှင် ကဲ ရှင်းပြီလား ဟင့် တကယ်ပဲ ကောင်းလာတုန်းလေး ရှိသေးတယ် ကိုယ်တော်လေးက အရမ်းကောင်းသွားတယ်မလား ပြော မပြောချင်ဘူး မမ ကလဲ အဲတာ မောင်က တခါမှ မဖြစ်ဘူးတော့ ပြီးတော့ မမ လုပ်တာ အရမ်းကောင်းတာကိုး အင်းပါ အင်းပါ ကောင်းတယ်ဆို လုပ်ပေးရတာ ကျေနပ်ပါတယ် နော့် ခိ ခိ မမ ကလဲ မောင် ချက်ချင်း ထပ်လိုးတာပဲဟာ အဲတာ ကောင်းတယ်မလား ပြော ပြောလေ မောင်လိုးတာ ကောင်းလားလို့ အယ်တော့ ဟီး ဟီး ကလေးကျနေတာပဲ ဒါလေးတောင် မသိဘူးလားလို့ ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ကိုယ်တော်လေး လိုးတော်မူတာ ကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်မ ထတောင် မထနိုင်ပါဘူးရှင် မမ နော် — အကောင်းပြောတာကို ဘယ်လိုနေလဲဟင် — အရင်တုန်းကလို ကောင်းလား` ခက်တော့နေပြန်ပြီ မောင်ရယ် မမ က ဘယ်လိုပြောရမလဲ ကဲ မှတ်ထား လိုးတယ်ဆိုတာက မိန်းမ တွေက အမြဲတမ်းကြီး ပြီးတာမဟုတ်ဘူး မောင်ရဲ့ ဒါဆို မမ ယောက်ျား နဲ့ တုန်းကလဲ အမြဲ မပြီးဘူးပေါ့ အင်းပေါ့။

သူက စိတ်တွေ အရမ်းထအောင် လုပ်ပေးပြီးမှ လုပ်ရင်တော့ မမလဲ ပြီးတာပေါ့လေ။အော် အဲဒီလိုမျိုးကြီးလား ဟုတ်ကဲ့ အဲဒီလိုပါ မောင်တော်ဘုရား ကဲ ကဲ မမ ဆီးသွားမလို့ ရေချိုးခန်း သွားအုန်းမယ်နော် မမ အဲတာဆို စောက်ပတ်ကြီးပါ သေချာဆေးလာခဲ့ ဒီလို ဒီလို ယက်ပေးမယ် အိုး အို ရင်တွေတောင် တုန်ကုန်ပြီ ဟီ ဟီလူပျို လေး က လုပ်ပေးမယ်ဆိုတော့ ဆပ်ပြာနဲ့ ပြောင်နေအောင် ဆေးလာခဲ့မယ် သိလား ဗုန်း —- ဗုန်း —– မောင် — အာကွာ — ဟင့် ဟင့် မလုပ်ပေးချင်လဲ မလုပ်တော့နဲ့ကွာ မမတင် စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့တင်လာတော့ နခမ်းသားတွေကို ထိုးပေးနေတာကနေ နောက်ဆုတ် ပေးလိုက်တာ စောက်ပတ် နဲ့ မထိပဲ ဖြစ်သွားတော့ ကော့လူးပြီးအော်ပြီ စောက်ပတ်နခမ်းပဲ ကလိနေတာကို အားမလို အားမရ ဖြစ်ပြီး လျှာနဲ့ ထိမိအောင် စောက်ပတ်ကို ဟအောင် ပေါင်ကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကားပြီး ကော့ပွတ်ကာမှ လျှာနဲ့ လွတ်သွားတော့ စောက်ပတ်က ဘယ်လောက် အယက်ခံချင်သလဲဆို မျက်စိရှေ့မှာ စောက်ပတ် အဝပေါက်ကလေး ဟစိဟစိလေး ညစ်တာကိုပါ တွေ့ရတယ် အောင်စိုး လျှာကို ချွန်နေအောင်လုပ်လိုက်ပြီး ညိုတိုတို ငါးမူးလုံးလောက် ဟနေတဲ့ စောက်ပတ် အေ ပါက် အဝ ကလေးကနေ ပန်းသွေးရောင် စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးကို ထိုးပြီး ကလိပေးလိုက်ရော အား မောင် မောင် ရေ ရှီး —-အင်း — အင်း —– မောင် — မောင် ရေ — အောက်ကို ပြန်နိမ့်ဆင်း သွားပေမယ့် အောင်စိုး မမတင် ပေါင်တွေကို တွန်းပြီး အဆက်မပြတ် ထိုးလိုက် ယက်လိုက် စောက်ပတ်အဝကို ကလိပေးနေတော့ မောင် —– မောင်– အီး တက် တက်ကွာ —– အပေါ်တက်တော့လေ` မမတင် အောင်စိုး ခေါင်းကို ဆွဲပြီး အပေါ်ဘက်ကို အတင်း ခေါ်နေပြီ ဟင့်အင်း မမ စောက်ပတ်ကလေး အရမ်း အလိုးခံချင်အောင် အားရပါးရ ယက်ပေးအုံးမှာ စောက်ပတ်ကလေး ယားမှ လိုးရင် ခံလို့ကောင်းတယ်ဆို ပြွတ် — ပလပ် – ပလပ် အောင်စိုး စောက်ပတ် ယက်တဲ့ အသံပါ ထွက်အောင် ကလိတော့ မမတင် တဝုန်းဝုန်းနဲ့ ကတင်ပေါ်မှာ လူးလိုက် ကော့လိုက် ဖြစ်ရပြီ။

မမတင် မရတော့ဘူးဆိုတာ သိသာနေပြီ နဂိုကလည်း အတော်ထန်တဲ့ စော်ကြီးဆိုတော့ စောက်ရည်ကြည်တွေက ရွဲစိုနေပြီ ဒီတချက် မမတင် လူးပြီးကော့အတက်မှာ စောက်ပတ်အဝကနေ ကျော်ပြီး ဖင်ပေါက် ကလေးကို လျှာနဲ့ ထိုးမိသား ဖြစ်တာကနေ အောင်စိုး ဆက်တိုက် ဖင်ပေါက်ဝ ကလေးကို ယက်ပေးတော့ အာ အာ ဟင့် ဟင့် မောင် မောင် ဖယ် ဖယ် မမတင် ဝရုန်းသုန်းကားနဲ့ ထလာပြီး အောင်စိုးကို ပက်လက်ဖြစ်အောင် တွန်းချလိုက်ပြီး ဆက်တိုက်ဆိုသလို စောက်ပတ်နဲ့ တက်လိုးတော့တာပဲ အ အ အီး —- မောင် မောင် ရယ် လီးဆာနေတဲ့ မမတင် စောက်ပတ်ထဲ လီးထည့်ပြီးတာနဲ့ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ဆက်တိုက် မနားတမ်း ဆောင့်တော့တာပဲ။ အောင်စိုး အောက်ကနေ မမတင် နို့ကြီးတွေကို ကိုင်ချေပေးလိုက် ဖင်လုံးကြီးတွေကို ထိန်းပေးရင်း အောက်ကလဲ ကော့ကော့ လိုးတင်ပေးရင်း ကြာတော့ မမတင် စောက်ပတ်နဲ့ ဆောင့်တာ နှေးလာတယ် တော်တော်လဲ မောနေပြီ ထင်ပါတယ် အောင်စိုး မမတင်ကို အသာ ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်ခိုင်းတော့ မမတင် ဒူးလေးထောင်ပြီး ကားပေးထားရှာတယ် ဒီတခါတော့ အောင်စိုး လက်တည့်စမ်းရတော့မယ် မမတင် ခြေထောက်ကို မလိုက်ပြီး ပခုံးပေါ်တင် လက်တွေအသားကျအောင် လုပ်ပြီး ဆောင့်ဆောင့် လိုးလိုက်တာ ဖေါက် ဖေါက် ဖေါက် ဖေါက် — မောင် —– မောင် မောင် ရယ် —– ရက်စက်လိုက်တာကွယ် ` ပေါင်ကို တွန်းလို့ မြောက်နေတဲ့ စောက်ပတ်က လီး အဝင် အထွက် ကွက်တိကြီး အောင်စိုး လီး ကို ဒစ် ကနေ အဆုံးအထိ အချက်တိုင်း သေသေချာချာ လိုးထည့်ပေးတော့ လီး ဆုံးတိုင်း ထိလို့ ဖတ် ဖတ် ဖေါက် ဖေါက် အသံက ပုံမှန် ထွက်နေသလို လီး အဆုံးဝင်တိုင်း မမတင် ကလဲ အင် အင့် အာ့ အာ ဆိုပြီး ညည်းသံ သဲ့သဲ့က အချက်တိုင်း စည်းချက်ကျ ထွက်နေလေရဲ့ အောင်စိုး ဘေးက ဖက်လုံးကို မမတင် ခါးအောက်ကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ လိုးရတာ ပိုပြီး ပိုင်ပိုင်စည်းစည်းကြီး ဖြစ်လာပြီး ပေါင်တွေကိုလဲ တွန်းထားစရာ မလိုတော့ ပိုပိုပြီး လိုးချက်တွေက မြန်လာတယ်။

မမတင် အောင်စိုး လက်ကို ကိုင်ရင် အားပါတဲ့ ဆောင့်ချက်ဆို အ ဆိုတဲံ့ အော်သံနဲ့ လက်က တင်းကနဲ ဆုပ်သလို စောက်ပတ်အထဲကလဲ အောင်စိုးလီးကြီးကို တင်းကနဲ နေအောင် တပြိုင်တည်း ညစ်ပြီး လီးကြီးအလိုးကို နခမ်းတင်းနေအောင် ကိုက်ထားပြီး ခံတယ်။ အချက်ကျကျ အပေးအယူတည့်တည့် လိုးနေရင်း မောင် — မ ကို မကို ပြီးအောင်လိုးကွာ —- လိုး — မောင့် လီးကြီး လိုး လိုး မောင် လိုးလေ လိုး လိုး အသေလိုး လိုး အဖုတ်အကွဲလိုးကွာ အောင်စိုး ဒူးကို သေချာပြင်ထောက်လိုက်ပြီး မမတင် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးကနေ တွန်းချ လိုက်ပြီး မမတင် ပုခုံးကို လက်နဲ့ ဆွဲမိချိန်မှာတော့ ထောက်ထားတဲ့ ဒူးပါ လွတ်လိုက်ပြီး တကိုယ်လုံးအားနဲ့ ဗိုလ်လောင်းတုန်းက ဒိုက်ထိုးသလို မမတင် ခေါင်းဘေးက လက်ထောက်ပြီး အားနဲ့ အဆက်မပြတ် လိုးတော့ အောင်မလေး မောင် မောင်ရေ မောင် သေပြီ အ အား အား အား မမတင် ရုန်းလို့လဲ မရ ချုပ်ထားသလိုကြီး ဖြစ်နေပြီး မြှောက်ထားတဲံ့ခြေထောက်တွေလဲ ရင်ဘတ်က နို့မှာ လာကပ်နေပြီး အောက်ပိုင်းက ဖက်လုံး အပေါ်မှာ စောက်ပတ် တစ်ခုတည်း ထောင်ပေးထားပြီး လွတ်လွတ် ကျွတ်ကျွတ်ကြီး အလိုးခံနေရသလို ဖြစ်နေတဲ့ အပြင် အောင်စိုး လိုးတာကလဲ ကုတင်ပါ တကျီကျွီ မည်နေအောင် ကြမ်းလေတော့ အီး အ အ အ မောင် မောင် ဟ အ ဟင့် မမ — မမ — ကဲ အင် —– ကောင်း လား — အင် အင် အ အာ ကောင်း ကောင်း အ အ မောင် အ အ ရက်စက် အ အ အ လိုး လိုး တယ် ဟင့် အရမ်း လိုးတယ် အ အ မောင် မောင် အ အာ မောင် ——- မောင် ပြီး ပြီး လေ ပြီးတော့ ပြီးပါတော့ အ အာ မ မမ ပြီး ပြီး မမ ပြီးအောင်လိုးမယ် မမ ပြီးအောင် လိုးပေးမယ် ပြီးလေ ပြီး မ မရ မရဘူး။

အီး …… မောင် …… အာ မောင် မောင့် အရည်တွေ ပန်း ပန်းကွာ မ မကို ပန်းထည့်ပေးပါ အာ အာ အာကွာ လိုး လိုး လိုး အ အ အရည်တွေ အရည်တွေ ပန်း ပန်းထည့် အာ ပြီးကွာ ပြီး ကွာ ဟင့် ဟင့် မ ပြီးလေ မပြီးလိုက် မရဘူး မရဘူး မောင်ရေ အာ စောက်ပတ်ကြီး တင်းနေပြီ အ အာ အာ မောင် မောင် ထည့် ထည့်ပေးပါ အာ အာကွာ ပန်းပေး လရည်ပူတွေ ပန်း ပန်းဆို အ င်း အင်း အ ဟင့် ဟင့် ဟင့် အောင်စိုး လရည်တွေပန်းထည့်ပြီး နောက်ဆက်တွဲ ဆက်တိုက် ဆယ့်လေး ငါးချက်လောက် လိုးပြီးမှ နားလိုက်တယ်။ မမ အင် မမ ဘာလို့ မပြီးတာလဲဟင် ဟင့်——– လူဆိုးလေး—— မသိဘူးလားလို့ ဘာလဲ အင် တကယ်မသိဘူးလား မ အစောကတည်းက ပြီးချင်တာ အရည်တွေက တင်းပြီး မထွက်လာတာ အဲတာ ဟိုဟာကို စောက်ပတ်က စောင့်နေတာ ဘာလဲ မောင့် လရည်တွေလား ` အင်း ဟင်း ဟင်း—– မောင် ပြီးရင် လရည်တွေက နွေးကနဲဆို အထဲကို ပန်းတယ်မလားလို့ အဲတာ အရမ်းကောင်းတာ ပြီးတော့ မောင် ပြီးရင် လီး ကြီးက ပိုကြီးလာပြီး ရှည်လာသလိုပဲလေ ဟိုး အထဲကိုပါ ရောက်သွားအောင် တိုးတာလေ အဲတာ က အရမ်းကောင်းတာ ဟိုး အထဲမှာ တိုးပြီး တဆတ်ဆတ် လုပ်တော့မှ စောက်ပတ်က အကုန် ညစ်ထုတ်ရရင် အရမ်း ကောင်းတာပေါ့ မောင်ရယ် မောင်ပြီးနေတုန်း မ စောက်ရည် ဝေါကနဲ ညစ်ညစ်ပြီးတာ မသိဘူးလား အရည်တွေဆို သုံးခါလောက်တောင် ထွက်သလားပဲ ဒီလီးကြီး သိဘူးလား မောင်လူဆိုးလေး။

စောက်ပတ် ယက်ပေးတာ ကောင်းလားဟင် သွားပါ ဟင်း ဟင်း လူပျိုလေး သာဆိုတယ် တကတဲ မ ကိုညင်းဆဲ ထားလိုက်တာ ပထမထဲက ဆက်တိုက် လုပ်ပေးရင် မ ဒီလောက် ကြာမှာ မဟုတ်ဘူး မောင်က ဟိုလို ဒီလို နဲ့ ဆွလိုက် ရပ်လိုက် လုပ်တော့ တကိုယ်လုံးကို အကြောတွေ တောင့်နေတာပဲ ဘာမှ မလုပ်ဘူးလို့ တော်သေးတယ် ဟွင်း ချစ်တယ် မ ရယ် အောင်စိုး မမတင် နခမ်းသားတွေကို စုပ်တော့ မမတင် ပြန်နမ်းပေးပြီး မောင် — မမ ကို မချစ်ရဘူး မောင် အခု ချစ်တယ် ဆိုတာ တခါမှ ဒီ အတွေ့ကို မခံစားဘူးသေးလို့ပါ မ တခါတည်း ပြောမယ်နော် အခု မ နဲ့ မောင် နေတာ ကာမ ကြောင့်ပဲထား ဘာမှ ခေါင်းထဲလဲ မထားနဲ့ ရင်ထဲလဲ မထားနဲ့ ငါ့မောင်က ခုမှ တက်ခါစ အညွန့်ကလေး နောက်ဆို မောင်လေး မမတင် ပြောတာ အမြဲ သတိထား မောင်လေးက စစ်ဗိုလ်ကလေး လိုချင်တဲ့သူတွေက အမျိုးမျိုး ဆွယ်မှာပဲ ဘယ်တော့မှ အမိဖမ်းမခံရစေနဲ့ တချိန်မှာ ကိုယ် တကယ် ချစ်လဲချစ် ယူလဲယူမယ့်သူ တွေ့လာမှာ စိတ်အလို မလိုက်မိစေနဲ့ မမတင်က ကိုယ့်မောင်လေး လိုလဲ ချစ်ပါတယ်ကွယ် အခု မမ နဲ့ နေပြီးပြီလေ အောင်မလေး မောင်လေးရယ် ဒါက မမက လိုက်လျောတာပါ ဘာမှ တွေးပူမနေနဲ့ တချိန်ကျတော့ မမတို့လဲ ဘယ်ပြောင်းရလဲ မောင်လေးလဲ ဘယ်ပြောင်းကြရမလဲ ဆိုတာ ဖြစ်လာမှာပဲ ဘယ်သူက အရင် ပြောင်းကြရမလဲ ဆိုတာပဲ ရှိတာ မမတင် ကဘာမှ မဖြစ်ဘူး မုဆိုးမ ကနေ ဘာမှ ထပ်ဖြစ်မလာဘူး မောင်လေးသာ ဒီအတိုင်းနေ။ဒါဆို မောင်က နောက်ဆို မလာရတော့ဘူးလား အောင်မလေး လေး—— ဟောဒီက မမတင်ကို ဟောဒီ ကိုယ်တော်လေး သဘောရှိပါရှင် သဘောရှိပါ ကဲ ဘယ့်နှယ် ကျေနပ်ပြီလား အင်း — ဒါဆိုလဲ ထအုန်းလေ ` ဘာလုပ်ဖို့တုန်း သောက်ရင်လဲ ကိုယ့်ဘာသာ သောက်တော့ကွာ မမတင် နားချင်ပြီ ဟင် — မမ တင် ကလည်း မမတင် —- ဒီမှာ ကိုင်ကြည့်ပါအုန်း ဟောတော့—– ဘယ်အချိန်ကများ တောင်လိုက်တာလဲကွယ် မောင်ရယ် —- ဖိုးသံချောင်းလေး ………ပြီးပါပြီ။